Αρχική Δημόσια Διαβούλευση για το Σχέδιο Νόμου «Ολοκληρωμένο Πλαίσιο για τη Διαχείριση Αποβλήτων»Άρθρο 13 Έγκριση λειτουργίας ΣΕΔ (Άρθρο 8α της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ όπως έχει προστεθεί με την παρ. 9 του άρθρου 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/851)Σχόλιο του χρήστη COMBATT A.E. | 10 Ιουνίου 2021, 12:46
  • Σχόλιο του χρήστη 'COMBATT A.E.' | 10 Ιουνίου 2021, 12:46

    Καταρχάς στο άρθρο αυτό φαίνεται ξεκάθαρα η σύγχυση που δημιουργείται με την χρήση των διαφορετικών όρων, καθώς στην πραγματικότητα θα έπρεπε να τιτλοφορείται Έγκριση λειτουργίας Φορέων ΣΣΕΔ και ΑΣΕΔ. Στην παρ. 1 γίνεται σαφές ότι μειώνεται η διάρκεια της έγκρισης από έξι χρόνια σε πέντε. Αυτή η μείωση, όχι μόνο δεν επιλύει κανένα πρακτικό ζήτημα, αλλά επαυξάνει αδικαιολόγητα τον διοικητικό φόρτο των φορέων ΣΣΕΔ. Ας μην ξεχνάμε ότι οι φορείς συντάσσουν ήδη α) τροποποιητικό φάκελο, εφόσον απαιτείται, β) ετήσια απολογιστική, γ) προϋπολογιστική για τα επόμενα τρία έτη (εδώ δεν κλείνουν και τα νούμερα, καθώς για την δεύτερη τριετία, το ένα έτος θα είναι ουσιαστικά για χρόνο εκτός της άδειας). Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με τον προηγούμενο νόμο (4496/2017) όλα τα ΣΣΕΔ υπέβαλαν Φάκελο συμμόρφωσης, επί της ουσίας συνοδευόμενο και από Φάκελο Ανανέωσης. Όλοι οι Φορείς ΣΣΕΔ υπέβαλαν τους Φακέλους τους τον ΜΑΙΟ του 2018, η δε πλειοψηφία των εγκρίσεων δόθηκε το καλοκαίρι του 2020 (ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ), κάποιες εγκρίσεις το 2021 (ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ), ενώ για ορισμένα ΣΣΕΔ εκκρεμή ακόμη και σήμερα η έγκριση. Κατά συνέπεια, η μείωση της διάρκειας της έγκρισης αναμένεται να αυξήσει τον γραφειοκρατικό φόρτο για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη (ΕΟΑΝ, παραγωγοί, φορείς ΣΕΔ), στερώντας χρόνο από το ουσιαστικό core business, δηλαδή την προώθηση της χωριστής συλλογής και της ανακύκλωσης. Επισημαίνεται επίσης, ότι σύμφωνα με την παρ. 1Γ., τα ανταποδοτικά τέλη της έγκρισης παραμένουν στο ίδιο ύψος που ίσχυε και πριν, αλλά για εξαετή και όχι πενταετή άδεια. Στην παρ. 1Δ, προτείνεται να παραμείνει μόνο η πρώτη πρόταση. Η συνέχεια της παραγράφου 1Δ δημιουργεί σύγχυση, καθώς αναφέρεται σε υποχρέωση επίτευξης στόχου άνω του εθνικού στόχου (που έχει τεθεί με νομοθετική διάταξη). Επίσης αναφέρεται ότι οι συνολικοί στόχοι του ΣΕΔ (ορθότερα, του Φορέα ΣΕΔ) καθορίζεται κατ’ ελάχιστον με αναγωγή των εθνικών στόχων στις ποσότητες των υπόχρεων συμβεβλημμένων με κάθε ΣΕΔ παραγωγών. Το «κατ’ ελάχιστον» πρέπει σε κάθε περίπτωση να αφαιρεθεί, καθώς όχι μόνο δεν εισφέρει κάτι, αλλά αντίθετα δημιουργεί σύγχυση άνευ λόγου. Η παράγραφος 3.β. θα πρέπει να αναδιατυπωθεί, καθώς αναφέρεται σε δίκαιο διαμοιρασμό του κόστους εναλλακτικής διαχείρισης, σε περίπτωση λειτουργίας περισσότερων του ενός ΣΕΔ στο ίδιο ρεύμα. Αυτό είναι πρακτικά αδύνατον, γιατί κάθε ΣΕΔ διαμορφώνει το κόστος του με βάση το εγκεκριμένο του επιχειρησιακό. Συνεπώς η εν λόγω αναφορά θα πρέπει να αφαιρεθεί. Τέλος, θα πρέπει να αποφασιστεί αν τα ΣΕΔ στην Ελλάδα θα λειτουργήσουν με βάση «ελάχιστης τιμής εισφοράς», όπως αναφέρεται στην εν λόγω παράγραφο, ή στη βάση «κοινής και ενιαίας τιμής εισφοράς, εγκεκριμένης από τον ΕΟΑΝ» όπως γίνεται έως τώρα και όπως έχει δηλώσει γραπτώς και δημοσίως ο Πρόεδρος του ΕΟΑΝ κ. Χιωτάκης.