Αρχική Δημόσια Διαβούλευση για το Σχέδιο Νόμου «Ολοκληρωμένο Πλαίσιο για τη Διαχείριση Αποβλήτων»Άρθρο 50 Βιολογικά απόβλητα (βιοαπόβλητα) (Άρθρο 22 της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ όπως έχει αντικατασταθεί με την παρ. 19 του άρθρου 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/851)Σχόλιο του χρήστη Ελληνική Ένωση Επιχειρήσεων Οργανωμένης Εστίασης (ΕΠΟΕΣ) | 10 Ιουνίου 2021, 12:20
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ελληνική Ένωση Επιχειρήσεων Οργανωμένης Εστίασης (ΕΠΟΕΣ)' | 10 Ιουνίου 2021, 12:20

    Για σειρά επιχειρήσεων, συμπεριλαμβανομένων των επιχειρήσεων εστίασης, προβλέπεται έως 31.12.2022 η υποχρέωση χωριστής συλλογής βιοαποβλήτων, υπό την προϋπόθεση ότι έχει εκκινήσει η υλοποίηση της χωριστής συλλογής αποβλήτων από τον οικείο Δήμο. Ωστόσο, στην παρ. 4 διαχωρίζονται κάποιες δραστηριότητες, μεταξύ των οποίων οι επιχειρήσεις μαζικής εστίασης «με δυνατότητα άνω των 100 εξυπηρετούμενων ατόμων», οι οποίες υποχρεούνται από 01.01.22 να υλοποιήσουν τη χωριστή συλλογή βιοαποβλήτων, συνάπτοντας σύμβαση «με κατάλληλα αδειοδοτημένες επιχειρήσεις». Δημιουργεί ερωτηματικά η πρόβλεψη υποχρέωσης σύναψης σύμβασης με (ιδιώτες) συλλέκτες και η ανάλογη οικονομική επιβάρυνση επιχειρήσεων που είναι αμφίβολο αν στις αρχές του 2022 θα έχουν ανακάμψει από την παρατεταμένη υγειονομική/οικονομική κρίση, ενώ πρόκειται για αρμοδιότητα των δήμων –ζήτημα που προκύπτει από την αναιτιολόγητη στο παρόν έναρξη ισχύος της υποχρέωσης για τις εν λόγω επιχειρήσεις έναν χρόνο νωρίτερα απ’ ό,τι για τους δήμους άνω των 20.000 κατοίκων (βλ. Άρθρο 37, παρ. 2). Ως εκ τούτου, εκτιμούμε ότι: - οι επιχειρήσεις εστίασης δεν θα έπρεπε να συμπεριληφθούν εξαρχής στην παραπάνω λίστα της παρ. 4, πέραν των άλλων λόγων και επειδή ένα μαγαζί εστίασης δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να συγκριθεί με μια βιομηχανική μονάδα, η οποία διαθέτει ήδη όλες τις διαδικασίες και τους συνεργάτες ώστε να μπορεί να συμμορφωθεί με το ζητούμενο. Τα καταστήματα εστίασης αποτελούν μέρος του αστικού ιστού και γι αυτό χρησιμοποιούν διαχρονικά τις ίδιες υποδομές που χρησιμοποιεί και ένα νοικοκυριό ή ένα κατάστημα λιανικής, εξ ου και δεν έχουν ποτέ ενταχθεί στις δραστηριότητες που προβλέπονται στο Ν. 4014/2011. Άλλωστε, το σκεπτικό αυτό υιοθετείται ήδη σε διεθνές επίπεδο, όπως για παράδειγμα στην πρόσφατη δημοσίευση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής «Brief on food waste in the EU», όπου η εστίαση δεν αποτυπώνεται χωριστά στους δείκτες –όπως π.χ. ο πρωτογενής τομέας, η βιομηχανία και το retail τροφίμων– αλλά αντιθέτως, ενοποιείται με τα νοικοκυριά κάτω από το γενικό τίτλο «Κατανάλωση», - πρέπει να αποκατασταθεί η στρέβλωση που προκαλείται από την έναρξη ισχύος της υποχρέωσης των επιχειρήσεων έναν χρόνο νωρίτερα απ’ ό,τι για τους δήμους (άνω των 20.000 κατοίκων), και μάλιστα ανεξαρτήτως εάν συντρέχουν οι προϋποθέσεις που τίθενται στο άρθρο 37 (λειτουργία ΜΕΒΑ).