Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ - ΠΑΣΕΠΠΕ' | 10 Ιουνίου 2021, 14:59

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Άρθρο 2 Η παράγραφος 4 δεν προβλέπεται από την Οδηγία και δεν είναι κατανοητό τι σκοπούς εξυπηρετεί. Άρθρο 3 Το 2δ δεν υπάρχει στην Οδηγία, υπάρχει μόνο το 2γ. 19. Σχετικά με τα μη επικίνδυνα απόβλητα: : Εφόσον έχουν περάσει την διαδικασία αποχαρακτηρισμού αποβλήτων του άρθρου 6. 28. : Τα "πλεονάσματα τροφίμων" είναι το 30 στην αρίθμηση και όχι το 28. Άρθρο 5 Η παρ. 3 του Σχ. Νόμου δεν συνάδει με την παρ. 3, Άρθρο 5, της Οδηγίας σύμφωνα με την οποία τα κριτήρια πρέπει να είναι αναλυτικά για την εφαρμογή της παραγράφου 1 και προφανώς ενιαία για το κράτος μέλος και όχι να επαφίεται στο τι θα αποφασίσει η κάθε αδειοδοτούσα υπηρεσία. Τα αναλυτικά κριτήρια για τον χαρακτηρισμό υποπροιόντων θα πρέπει να κοινοποιούνται στην Ευρωπαική Επιτροπή, και άρα αυτό θα πρέπει να ακολουθηθεί από μια ενιαία αντιμετώπιση, και όχι άλλοτε από ΑΕΠΟ, άλλοτε από Περιφέρεια και άλλοτε από την επιτροπή της παρ. 4. Η πρόταση είναι να διαγραφεί η παράγραφος 3. Με βάσει τα αναφερόμενα, διαφορετικές αδειοδοτούσες αρχές ή και διαφορετικοί εισηγητές των ίδιων υπηρεσιών, θα εισηγούνται με διαφορετικά κριτήρια και γνώσεις για τον χαρακτηρισμό αποβλήτων ως υποπροϊόντα. χαρακτηρισμός των αποβλήτων ως υποπροϊόντα υποβαθμίζεται πλήρως με την εφαρμογή της συγκεκριμένης παραγράφου 3. Θα δίνεται η δυνατότητα σε όλες τις βαθμίδες της διοίκησης (Κεντρική διοίκηση, Αποκεντρωμένη διοίκηση και Περιφέρειες) να χαρακτηρίζουν απόβλητα ως υποπροϊόντα χωρίς να υπάρχουν καθολικής εφαρμογής κριτήρια για συγκεκριμένα απόβλητα, και χωρίς να είναι ενιαία και κεντρική η αξιολόγηση. Παράγραφος 4: Μια και το ΓΧΚ είναι το καθ’ ύλην αρμόδιο, λόγω αντικειμένου, μήπως θα πρέπει να έχει 2 μέλη? επίσης μήπως να έχει και ένα μέλος από ΤΕΕ? Παράγραφος 4. Α. : Προτείνεται να σβηστεί το "κατά περίπτωση". Θα πρέπει τόσο τα υποπροϊόντα όσο και οι αποχαρακτηρισμοί να έχουν προκύψει μετά από αξιολόγηση και γνωμοδότηση της επιτροπής, μια και είναι αμιγώς τεχνικά ζητήματα, και αφού προτείνεται και η διαγραφή της παραγράφου 3. Εξάλλου, όπως διαφαίνεται και σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, αναλυτικά κριτήρια υποπροϊόντων αλλά και οι πράξεις αποχαρακτηρισμού δεν προκύπτουν σε συχνή βάση. Άρθρο 6 Παράγραφος 3: Ομοίως, όπως αναφέρθηκε και στο άρθρο 5, η διαδικασία αποχαρακτηρισμού και κατηγοριοποίησης αποβλήτων θα πρέπει να πραγματοποιείται μέσω μιας ενιαίας διαδικασίας, και θα πρέπει να τηρούνται τα αναφερόμενα στην παρ. 2. Άρα η πρόταση είναι να διαγραφεί η παράγραφος 3. Άρθρο 8 Παράγραφος 2: «Με κοινή απόφαση»- Αποτελεί εξουσιοδοτική διάταξη για έκδοση ΚΥΑ, που θα μπορούσε να εμπεριέχεται σε ένα γενικό άρθρο εξουσιοδοτήσεων του Νόμου. Άρθρο 10 Παράγραφος 1: Προτείνεται και η προσθήκη των μικρών σκαφών, πλοιαρίων βαρκών μέχρι 12 μέτρα, ώστε να δοθεί η λύση της περαιτέρω διαχείρισης τους. Άρθρο 12 Η χρηματική εγγύηση θα πρέπει να καταβάλετε από τα ΣΕΔ εφόσον έχουν ολοκληρώσει τα 2 έτη λειτουργίας. Επίσης τα ΣΕΔ των ΑΕΚΚ θα πρέπει να εξαιρεθούν από το καθεστώς της χρηματικής εγγύησης καθώς υπάρχουν διαφορές από τα υπόλοιπα ΣΕΔ στον τρόπο υπολογισμού των χρηματικών εισφορών και το ύψος των 30.000 ευρώ κατ’ελάχιστον είναι ένα πολύ υψηλό ποσό σε σχέση με το διοικητικό κόστος και την εισφορά για διοικητικό κόστος των ΣΕΔ ΑΕΚΚ Άρθρο 19 Παράγραφος 2: : Ένα θέμα εδώ είναι ποιος θα κρίνει αν είναι τεχνικά ή οικονομικά εφικτό, και κατ' επέκταση ποιος θα αποφασίζει. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στις πρακτικές ανακύκλωσης και ανάκτησης και όχι σε οικονομικά κριτήρια. Παράγραφος 3: Θα πρέπει να διασφαλίζεται ότι δεν θα μεταπωλούνται/ εμπορεύονται στην αγορά τα προϊόντα που αναφέρονται. Αυτός είναι ο μεγάλος κίνδυνος/φόβος για τους παραγωγούς/εισαγωγείς/διανομείς αυτών των προϊόντων, για την ακεραιότητα της εμπορικής τους ταυτότητας. Είναι σίγουρο ότι δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται το εν λόγω άρθρο για τα προϊόντα απομίμησης, τα οποία αποτελούν προϊόντα κατάσχεσης. Άρθρο 29 Παράγραφος 8: Στις ελάχιστες απαιτήσεις σε εξοπλισμό αναφέρονται και αυτές που αφορούν θέματα ασφάλειας και κυρίως πυρασφάλειας, και θα πρέπει να περιλαμβάνουν τουλάχιστον: -Μόνιμο πυροσβεστικό δίκτυο, το οποίο να περιλαμβάνει αυτόματο σύστημα πυρανίχνευσης – χειροκίνητο σύστημα αναγγελίας πυρκαγιάς. -Αυτόματο σύστημα πυρόσβεσης. Άρθρο 30 Το εδάφιο της παρ. 2 "Για τα ανωτέρω υλικά εκσκαφών, καθώς και για τα ΑΕΚΚ που διαχειρίζονται εντός του εργοταξίου, δεν απαιτείται σύμβαση με ΣΣΕΔ ή δημιουργία ΑΣΕΔ εκτός εάν αυτό προβλέπεται στη σχετική ΑΕΠΟ και με την επιφύλαξη της παρ. 3." να τροποποιηθεί ως "Για τα ανωτέρω υλικά εκσκαφών, καθώς και για τα ΑΕΚΚ που διαχειρίζονται εντός του εργοταξίου, δεν απαιτείται σύμβαση με ΣΣΕΔ ή δημιουργία ΑΣΕΔ και με την επιφύλαξη της παρ. 3" Παρ. 3 Αναφορικά με τα έργα της Α2 υποκατηγορίας η υποχρέωση του φορέα για σύναψη σύμβασης με εγκεκριμένο ΣΣΕΔ ως διαχειριστής ΑΕΚΚ να περιορίζεται μόνο στην περίπτωση που τα ΑΕΚΚ υφίστανται διαχείριση εκτός εργοταξίου, δεδομένου του ότι η διαχείριση εντός εργοταξίου δεν καθιστά τα εν λόγω υλικά "απόβλητα" και δεν μεσολαβεί κανενός είδους παροχή υπηρεσιών από τα ΣΣΕΔ. Επιπλέον, αυτού του είδους η διαχείριση συμβαδίζει απόλυτα με το πνεύμα του νόμου για τον περιορισμό του όγκου των αποβλήτων, μέσω της επαναξιοποίησής τους στο ίδιο το έργο και εντός του χώρου του έργου. Άρθρο 31 Παράγραφος 1: : Στις ελάχιστες απαιτήσεις σε εξοπλισμό αναφέρονται και αυτές που αφορούν θέματα ασφάλειας και κυρίως πυρασφάλειας, και πρέπει να περιλαμβάνουν τουλάχιστον: -Μόνιμο πυροσβεστικό δίκτυο, το οποίο να περιλαμβάνει αυτόματο σύστημα πυρανίχνευσης καθώς και χειροκίνητο ή αυτόματο σύστημα αναγγελίας πυρκαγιάς. -Αυτόματο σύστημα πυρόσβεσης, αντίστοιχο με το μέγεθος της εκάστοτε εγκατάστασης. Άρθρο 38 Παράγραφος 1: Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει πρωτίστως να εξετάζεται κατά προτεραιότητα η ιεράρχηση της διαχείρισης των αποβλήτων αυτών (εργασίες ανάκτησης), προκειμένου στην συνέχεια να εξετασθεί η περίπτωση της διάθεσης τους. Επίσης προκειμένου για την διάθεση αυτών των αποβλήτων, θα πρέπει να πληρούνται τα όρια της Οδηγίας 2003/33 . Από το τέλος ταφής εξαιρούνται σαφως τα απόβλητα που σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 1&2, δεν είναι τεχνικώς εφικτό να διαχειριστούν με άλλον τρόπο πέραν της διάθεσης. Άρθρο 38 Να μην ισχύει η ευθύνη καταβολής του τέλους ταφής των λειτουργών του ΧΥΤΑ, στην περίπτωση που τα νομικά πρόσωπα είναι ιδιώτες στους οποίους έχει ανατεθεί η λειτουργία ΧΥΤΑ/Y ως δημόσια σύμβαση ή σύμβαση ΣΔΙΤ. Στις περιπτώσεις αυτές να διατηρηθεί η υποχρέωση συνεργασίας των ιδιωτικών φορέων με τους ΦΟΔΣΑ και παροχής στοιχείων προς αυτούς ή άλλη υπηρεσία (π.χ. Περιφέρεια) προκειμένου να βεβαιώνονται τα σχετικά ποσά. Ειδάλλως προκύπτει αναγκαιότητα απευθείας συναλλαγής των ιδιωτικών φορέων με τους ΟΤΑ Α΄ Βαθμού για την είσπραξη των σχετικών ποσών. Η καταβολή του τέλους ταφής (παρ. 8) δεν πρέπει να ισχύει για τα νομικά πρόσωπα που είναι ιδιώτες στους οποίους έχει ανατεθεί η λειτουργία ΧΥΤΑ ως δημόσια σύμβαση ή ΣΔΙΤ. Η ευθύνη πρέπει να είναι εξ’ ολοκλήρου των ΟΤΑ Α΄ Βαθμού και των ΦΟΔΣΑ. Ειδικά για τους τελευταίους μόνο στην περίπτωση που τα σχετικά ποσά έχουν εισπραχθεί. Άρθρο 41 Παράγραφος 2: Προτείνεται να προστεθεί παρ. 3, ώστε να γίνει πιο συγκεκριμένο. 3. «Κάθε παραγωγός ή κάτοχος του αποβλήτου είναι υπεύθυνος για τη διαχείρισή του μέχρι την τελική ανάκτηση/διάθεση, ανεξάρτητα από τους ενδιάμεσους φορείς που εμπλέκονται στην αλυσίδα διαχείρισης. Οι παραγωγοί των αποβλήτων, εκτός από τα μέτρα πρόληψης των αποβλήτων που λαμβάνουν, οφείλουν όπως και οι κάτοχοι να οργανώνουν τη διαχείρισή τους σύμφωνα με την ιεράρχηση των μεθόδων επεξεργασίας και να διασφαλίζουν την ιχνηλασιμότητα και την σύννομη διαχείρισή τους. Ειδικότερα θα πρέπει να επαληθεύουν ότι ο επόμενος κάτοχος είναι νόμιμα αδειοδοτημένος για την περαιτέρω διαχείριση των αποβλήτων ζητώντας πληροφορίες και τεκμηρίωση για τη μέθοδο διαχείρισης και τον τελικό προορισμό τους. Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης στην αλυσίδα διαχείρισης αποβλήτων (εγκατάλειψη, ανεξέλεγκτη διάθεση), η αρμόδια αρχή θα καταλογίσει σχετική ευθύνη και στον παραγωγό των εν λόγω αποβλήτων, υποχρεώνοντας τον να αναλάβει σχετικά μέτρα αποκατάστασης.» Άρθρο 46 Παράγραφος 3: Προτείνεται να προστεθεί: Η χωριστή συλλογή για τα επικίνδυνα κλάσματα των αποβλήτων που παράγονται από τα νοικοκυριά, τόσο προς τα Πράσινα Σημεία ή/και τους δανειοδοτημένους χώρους των ΦΟΣΔΑ, όσο και στην συνέχεια προς δανειοδοτημένες εγκαταστάσεις διαχείρισης τους, δύναται να πραγματοποιείται και από ιδιωτικούς φορείς, κατάλληλα δανειοδοτημένους. Παράγραφος 4: Μια τέτοια λύση θα δημιουργήσει μη κατάλληλη συγκέντρωση αυτών των αποβλήτων εντός των καταστημάτων, μια και οι πτητικές τους ενώσεις χρήζουν κατάλληλης συσκευασίας. Προτείνεται να μην εφαρμοστεί για αυτό το είδος των αποβλήτων. Παράγραφος 5: : Η αναφορά σε συναφές υγειονομικό υλικό, εμπεριέχει τον κίνδυνο να συγκεντρώνονται διάφορα είδη αποβλήτων , όπως μολυσματικά, απόβλητα υδραργύρου κ.λπ τα οποία χρήζουν συγκεκριμένων προδιαγραφών διαχείρισης. Άρα προτείνεται η απάλειψη της εν λόγω αναφοράς. Άρθρο 48 Παράγραφος 8: : Προτείνεται η παράγραφος να ξεκινάει ως εξής: Οι εργασίες επισκευής, αφαίρεσης ή αντικατάστασης τμημάτων σωληνώσεων θα πραγματοποιούνται από εταιρίες που έχουν άδεια ίδρυσης και λειτουργίας επιχείρησης που δραστηριοποιείται στην εκτέλεση εργασιών διαχείρισης αμιάντου (ΕΑΚ) εκτός αν τεκμηριώνεται από την σχετική εκτίμηση του κινδύνου του άρθρου 3 του ΠΔ 212/2006, ότι.... Άρθρο 51 Προτείνεται να ισχύουν τα κάτωθι για όλες τις εγκαταστάσεις της Ομάδας 4 της ΚΥΑ 37674/2016. Αξιοσημείωτο είναι οτι έχουν παραληφθεί, από το άρθρο, οι εγκαταστάσεις αποθήκευσης επικινδύνων αποβλήτων (α/α 3). Οι δραστηριότητες της 9ης ομάδας της ΚΥΑ 92108/2020 να παραμείνουν. Επίσης για όλες τις αναφερόμενες δραστηριότητες θα πρέπει να μπει ο α/α, ώστε να μην προκληθεί σύγχυση. Άρθρο 52 Παράγραφος 3.α.: Προτείνεται η πρσοθηκη των κατωτέρω: Προυπόθεση για την έκδοση και την ισχύ της άδειας συλλογής και μεταφοράς επικινδύνων αποβλήτων είναι ο οργανισμός ή επιχείρηση που προτίθεται να προβεί σε εκτέλεση αυτών των εργασιών, εκτός των άλλων βάσει της ΚΥΑ 13588, να διαθέτει: -μόνιμο εκπαιδευμένο προσωπικό για συναφείς εργασίες. -ιδιόκτητα οχήματα μεταφοράς επικινδύνων αποβλήτων. -ιδιόκτητο εξοπλισμό έκτακτης ανάγκης, κατάλληλο για επέμβαση σε περίπτωση ατυχήματος κατά τις εργασίες συλλογής μεταφοράς των αποβλήτων που διαχειρίζεται. -το ύψος και οι πηγές του κεφαλαίου της, για την περίπτωση κάλυψης περιβαλλοντικής ζημιάς, και σε κάθε περίπτωση τα κεφαλαιουχικά στοιχεία του οργανισμού ή της επιχείρισης που διαχειρίζεται επικίνδυνα απόβλητα, θα πρέπει να δικαιολογούν τις ασφαλιστικές δαπάνες ή τις εγγυητικές επιστολές που απαιτούνται και επιπλέον και τις πέραν αυτών αποζημιώσεις που ενδεχομένως προκύψουν. -Πιστοποιητικό Διασφάλισης Ποιότητας κατά ISO 9001. -Πιστοποιητικό Περιβαλλοντικής Διαχείρισης κατά ISO 14001. -Πιστοποιητικό Ασφάλειας και Υγείας κατά ISO 18001. Άρθρο 53 Ως προς τις προβλέψεις της παρ. 3 πρέπει να καταστεί σαφές στον νόμο ότι τα κατωτέρω στοιχεία εισάγονται προκειμένου να γίνονται διασταυρώσεις και να επισημαίνονται περιοχές ή κατηγορίες αποβλήτων των οποίων η διαχείριση παρουσιάζει υστέρηση έναντι των στόχων του ΠΕΣΔΑ. Άρθρο 54 Ως προς τις αναθεωρήσεις των σχεδίων που προβλέπονται στην παρ. 6, απουσιάζουν παντελώς τα κριτήρια ελέγχου και η πρόβλεψη διορθωτικών κινήσεων ώστε τελικά να επιτυγχάνεται η στοχοθεσία των σχεδίων. Άρθρο 54 Παράγραφος 2.β.: Λόγω του οτι τα ΠΕΣΔΑ δεν εκπονούνται από το ΥΠΕΝ, προτείνεται να απαληφθεί το β, και το γ να γίνει β. Στην συνέχεια προτείνεται η προσθήκη του παρακάτω: Η στρατηγική, οι πολιτικές στη διαχείριση των αποβλήτων, οι στόχοι, οι κατευθύνσεις και γενικά οι προβλέψεις των α και β Σχεδίων προσαρμόζονται και αποτυπώνονται ανά περιφέρεια, κατά την εκπόνηση των αντίστοιχων Περιφερειακών Σχεδίων Διαχείρισης Αποβλήτων (ΠΕΣΔΑ), σύμφωνα με παρ. 2 του άρθρου 55. Άρθρο 58 Πρέπει να προβλεφθεί η σχετική διαδικασία και ο τρόπος και η έκταση εμπλοκής του κοινού στην εκπόνηση των σχεδίων ή να υπάρξει εξουσιοδότηση για μελλοντική σχετική ρυθμιστική διάταξη. Άρθρο 63 Ως προς την παρ. 1: Δεν είναι σαφές το πλαίσιο δημοπράτησης (ΣΔΙΤ, δημόσια σύμβαση κ.λπ.), αρμοδιοτήτων (εποπτεία υλοποίησης από ΥΠΕΝ, παρακολούθηση κατασκευής και λειτουργίας από ΦΟΔΣΑ) και της κυριότητας των έργων. Αναφορικά με τη σύσταση διαπεριφερειακών ΦΟΔΣΑ, είναι δυνατή η υλοποίηση των έργων μέσω προγραμματικών συμβάσεων μεταξύ των ΦΟΔΣΑ και χωρίς πρόσθετη επιβάρυνση της δημόσιας διοίκησης. Για τους ελέγχους μπορεί να συστήνονται και μικτά κλιμάκια κατά περίπτωση. Ως προς την παρ. 2: Η υπουργική απόφαση θα πρέπει να εκδοθεί άπαξ και να προβλέπει ότι περαιτέρω αναθεωρήσεις θα γίνονται με την καθορισμένη διαδικασία μέσω των ΠΕΣΔΑ. Επίσης η απόφαση αυτή πρέπει να θεωρείται αναπόσπαστο μέρος των σχετικών ΠΕΣΔΑ που αφορά όταν εκδοθεί. Άρθρο 64 Στη στεγασμένη επιφάνεια να μην προσμετρώνται επίσης έργα προστασίας περιβάλλοντος όπως βιόφιλτρα, κ.λπ. Άρθρο 65 Πρέπει να τεθούν οι σχετικές προθεσμίες για τους ΟΤΑ Α΄ Βαθμού Άρθρο 66 Η τελευταία παρ. 9 να αριθμηθεί σε 12, αλλά κυρίως να εξεταστεί η συμβατότητά της με το 11(β) καθώς προκύπτει αντίφαση σχετικά με το αν επιβάλλονται πρόσθετες ποινές, ειδάλλως αν εννοείται κάτι διαφορετικό να αναδιατυπωθεί. Άρθρο 67 Οι έλεγχοι του ΕΟΑΝ πρέπει να γίνονται βάσει διασταυρώσεων του ΗΜΑ. Πρέπει να αξιοποιηθεί το ΗΜΑ προς τον έλεγχο και τη συμμόρφωση των υπόχρεων. Άρθρο 72 Παράρτημα VII, μέρος Β: Ως προς τα ΚΔΑΥ 50-100 τόνων/ημέρα, εφόσον υπάρχει κόσκινο ο σχίστης σάκων δε μπορεί να είναι συνιστώμενος αλλά υποχρεωτικός. Συνιστώμενος μπορεί να είναι αλουμινοδιαχωριστής. Ως προς τα ΚΔΑΥ >100 τόνων/ημέρα, η συνιστώμενη διάταξη διάνοιξης κλειστών σάκων είναι ο σχίστης σάκων που είναι υποχρεωτικός, άρα δεν έχει νόημα να συνίσταται επιπλέον και θα πρέπει να γίνεται υποχρεωτικός και ο αλουμινοδιαχωριστής. Δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει συνιστώμενος εξοπλισμός για τα μεγάλα ΚΔΑΥ. Παράρτημα VII, μέρος Γ: Προτείνεται η τροποποίηση της ΥΑ 56366 και η προσθήκη του μέρους Γ σε αυτή, ώστε να υπάρχουν συγκεντρωμένες οι απαιτήσεις για τα ανακτώμενα υλικά σε μία νομοθετική διάταξη. Η εμπειρία μας που προέρχεται από την εμπλοκή μας στην αγορά ανακυκλώσιμων δείχνει ότι η αγορά είναι ήδη αυτορυθμισμένη και η νομοθεσία είναι καλό να συμβαδίζει με τα ήδη εφαρμοζόμενα σε αυτή, αφού δεν υπάρχει πρόβλημα απορρόφησης που θα επιλυθεί από την τόσο μεγάλη αυστηροποίηση των ποιοτικών προδιαγραφών. Πιο συγκεκριμένα: Οι χαρτοβιομηχανίες στην Ελλάδα χρησιμοποιούν το ανακτώμενο από ΚΔΑΥ & ΜΕΑ υλικό με μέγιστο ποσοστό προσμίξεων σημαντικά μεγαλύτερο από 2% και εφαρμόζουν σύστημα ανάλυσης των εισερχόμενων υλικών και περικοπής του πλεονάζοντος ποσοστού (πλέον του 3%), με συνεπαγόμενη μείωση της τιμής του υλικού. Αποδεκτά από τις χαρτοβιομηχανίες είναι ακόμη και φορτία με ποσοστό ξένων υλών >10% με αντίστοιχη περικοπή στην τιμή. Προτείνεται ποσοστό προσμίξεων 10%. Οι εγκαταστάσεις επεξεργασίας πλαστικού αποδέχονται υλικά με ποσοστά ξένων υλών σημαντικά υψηλότερα από το 2%. Με δεδομένο το πολύ μικρό βάρος των συσκευασιών (λεπτότοιχες συσκευασίες, πχ. πλαστική σακούλα ή πλαστική φιάλη PET με βάρος της τάξης των 5 ως 50g), η παρουσία τυχόν επιμολύνσεων είναι απολύτως βέβαιο ότι θα ξεπεράσει το 2% του βάρους της συσκευασίας. Προτείνεται ποσοστό προσμίξεων 5%. Άρθρο 79 Δεν είναι κατανοητή η παρ. α του άρθρου 1. Απαιτείται αναδιατύπωση καθώς τα δύο ποσοστά αναφέρονται στην ίδια βάση (βάρος αποβλήτων συσκευασίας) και αθροίζουν >100%.