Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Support Earth' | 10 Ιουνίου 2021, 16:25

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Άρθρο 4 Ιεράρχηση των αποβλήτων (Άρθρο 4 της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ όπως έχει τροποποιηθεί με την παρ. 4 του άρθρου 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/851) Στην παράγραφο 2 και 3 η διατύπωση είναι εξαιρετικά ασαφής. Οι συνολικές επιπτώσεις της παραγωγής και διαχείρισής τους σε τι? Έχει σημειωθεί από έγκριτους γιατρούς πως οι επιπτώσεις της ρύπανσης από τη διαχείριση απορριμμάτων είτε είναι η ταφή είτε η καύση (ενεργειακή αξιοποίηση όπως αρέσκεστε να τη λέτε) είναι αθροιστική και εξαιρετικά επικίνδυνη για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον μέσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Δυστυχώς, η πρόσφατη έγκριση της ΜΠΕ για την ΟΕΔΑ Δυτικής Αττικής μας αποδεικνύει περίτρανα πως οι συνολικές επιπτώσεις της διαχείρισης απορριμμάτων στην ανθρώπινη υγεία είναι απολύτως δευτερεύουσα και αμελητέα. Όπως προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) το ποσοστό των θανάτων από νεοπλασίες στην Δυτική Αττική (Δήμοι Ασπροπύργου, Ελευσίνας, Μάνδρας- Ειδυλλίας- Ερυθρών, Μεγάρων και Φυλής) παρουσίασε αύξηση της τάξης του 27,5% κατά τα έτη 1999-2014 έναντι 15,4% στην υπόλοιπη Περιφέρεια Αττικής για την ίδια περίοδο. Παρόλα αυτά, με πρόσχημα την έλλειψη χωροταξικού σχεδιασμού για μια ακόμα φορά επιλέχθηκε να παραταθεί η λειτουργία και να επεκταθεί, εν δυνάμει, η χωματερή της Φυλής. Το επιχείρημα πως η περιοχή είναι ήδη βεβαρυμένη θα έπρεπε να λειτουργήσει αντίστροφα ως αποτρεπτικό της παράτασης λειτουργίας της. Πώς ορίζετε λοιπόν το καλύτερο από περιβαλλοντικής απόψεως αποτέλεσμα? Η τοποθέτηση του αποτεφρωτήρα νοσοκομειακών αποβλήτων στην Φυλή είναι μια απόφαση που λήφθηκε παράτυπα, από αναρμόδιο όργανο και παρά τις συστάσεις επιστημόνων να μεταφερθεί αλλού ή τουλάχιστον να ψηλώσουν οι καμινάδες ώστε να μην εγκλωβίζονται οι ρύποι στο λεκανοπέδιο της Φυλής, η απραξία και η αδιαφορία επικράτησε. Όσον αφορά στην παρέκκλιση της ιεράρχησης που θα προκρίνει την ανάκτηση ενέργειας από την καύση αποβλήτων, θα θέλαμε να επισημάνουμε τα εξής: Κατά την καύση του RDF (Refuse Derived Fuel), το οποίο είναι μία από τις βασικές κατηγορίες καύσιμης ύλης που προβλέπονται από το νέο ΕΣΔΑ, απελευθερώνονται βαρέα μέταλλα, διοξίνες (polychlorodibenzo-p-dioxins – PCDD) και φουράνια (polychlorodibenzo-p-furans – PCDF), ένα σύνολο ουσιών δηλαδή, που θεωρείται επιβλαβές και καρκινογόνο για τον άνθρωπο από αξιόπιστους διεθνείς οργανισμούς, όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και ο Διεθνής Οργανισμός Ερευνών για τον Καρκίνο. Η ανησυχητική εικόνα που δημιουργούν οι έρευνες για τις επιπτώσεις έκθεσης στις συγκεκριμένες ουσίες συμπληρώνεται από επιδημιολογική μελέτη μακράς διαρκείας στην Ισπανία, η οποία συσχετίζει τη λειτουργία μονάδων αποτέφρωσης αστικών απορριμμάτων με την ανάπτυξη 33 διαφορετικών τύπων καρκίνου στον πληθυσμό των περιοχών που τις φιλοξενούσαν. Domingo JL, Rovira J, Nadal M, Schuhmacher M. High cancer risks by exposure to PCDD/Fs in the neighborhood of an Integrated Waste Management Facility. Sci Total Environ. 2017 Dec 31;607-608:63-68. DOI: 10.1016/j.scitotenv.2017.06.272 (Πρόσβαση 30-1-2021) Ακόμα μεγαλύτερη είναι η υποβάθμιση σε περιοχές όπου η αποτέφρωση αποβλήτων γίνεται εντός τσιμεντοβιομηχανιών. Πλήθος ερευνών στην Ιταλία, την Ισπανία, την Κορέα και τις Η.Π.Α. καταγράφουν αυξημένη εμφάνιση καρδιαγγειακών και αναπνευστικών παθήσεων καθώς και νεοπλασματικών νόσων για τους πληθυσμούς που κατοικούν κοντά σε βιομηχανίες τσιμέντου. Bertoldi M, Borgini A, Tittarelli A, Fattore E, Cau A, Fanelli R, Crosignani P. Health effects for the population living near a cement plant: an epidemiological assessment. Environ Int. 2012 May;41:1-7. DOI: 10.1016/j.envint.2011.12.005, Fano V, Michelozzi P, Ancona C, Capon A, Forastiere F, Perucci CA (2004), ‘Occupational and environmental exposures and lung cancer in an industrialised area in Italy’, Occup Environ Med, 61:757–763. Διαθέσιμο στο https://oem.bmj.com/content/oemed/61/9/757.full.pdf García-Pérez J, López-Abente G, Castelló A, González-Sánchez M, Fernández-Navarro P (2015), ‘Cancer mortality in towns in the vicinity of installations for the production of cement, lime, plaster, and magnesium oxide’ Chemosphere 128:103-110. DOI: 10.1016/j.chemosphere.2015.01.020 Ortega-García JA, López-Hernández FA, Cárceles-Álvarez A, Fuster-Soler JL, Sotomayor DI, Ramis R (2017), ‘Childhood cancer in small geographical areas and proximity to air-polluting industries’ Environ Res. 156:63-73. https://doi.org/10.1016/j.envres.2017.03.009 Eom SY, Cho EB, Oh MK, Kweon SS, Nam HS, Kim YD, Kim H (2017), ’Increased incidence of respiratory tract cancers in people living near Portland cement plants in Korea’ Int Arch Occup Environ Health, 90(8):859-864. DOI: 10.1007/s00420-017-1244-9 Legator MS, Singleton CR, Morris DL, Philips DL (1998), ’The health effects of living near cement kilns; a symptom survey in Midlothian, Texas’, Toxicol Ind Health. 14(6):829-42. DOI: 10.1177/074823379801400605 Pronk, A., Nuckols, J.R., De Roos, A.J. et al. Residential proximity to industrial combustion facilities and risk of non-Hodgkin lymphoma: a case–control study. EnvironHealth 12, 20 (2013). https://doi.org/10.1186/1476-069X-12-20 Όσον αφορά στην παράγραφο 4 θα θέλαμε να σημειώσουμε πως όταν η περίοδος δημόσιας διαβούλευσης συμπίπτει με το δεκαπενταύγουστο, όπως επιλέχθηκε για το νέο ΕΣΔΑ, κάθε άλλο παρά προωθεί τη συμμετοχή και τη διαφάνεια. Άρθρο 6 Αποχαρακτηρισμός αποβλήτων και κατάλογος αποβλήτων (Άρθρο 6 της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ όπως έχει τροποποιηθεί με την παρ. 6 του άρθρου 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/851) Η διαδικασία χαρακτηρισμού επικίνδυνων αποβλήτων ως μη επικίνδυνων και αντιστρόφως χαρακτηρίζεται από ασάφεια και αδιαφάνεια.Παραμένει ασαφές ποιος αποφασίζει, και με βάση ποια αποδεικτικά στοιχεία. θα πρέπει να οριστεί με ακρίβεια ο τρόπος δημοσίευσης της απόφασης της παρ. 3 του άρθ. 6, καθώς και το περιεχόμενό της, ώστε να τεκμηριώνεται επαρκώς και δημόσια ότι δεν επηρεάζεται δυσμενώς το περιβάλλον και η δημόσια υγεία. Άρθρο 8 Διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού (Άρθρο 8 της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ όπως έχει τροποποιηθεί με την παρ. 8 του άρθρου 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/851) Για άλλη μια φορά, η ευθύνη των παραγωγών παραμένει ασαφής, γενικόλογη και υποθετική. Η μετάβαση σε μια κυκλική οικονομία και ο περιορισμός των απορριμμάτων δεν μπορεί να βαρύνει μόνο τον ρυπαίνοντα, που με εξαιρετική μαεστρία δείχνει τον τελικό καταναλωτή. Η παράγραφος 8 του εν λόγω σχεδίου θα έπρεπε να αναφέρει συγκεκριμένα μέτρα για τους παραγωγούς, μεταξύ των οποίων η σαφής και υποχρεωτική σήμανση ανακυκλωσιμότητας. Η συμμετοχή σε ΣΕΔ δεν συνεπάγεται την ανακυκλωσιμοτητα της συσκευασίας. Πρέπει να απαλειφθεί η παραπλανητική σήμανση της ανακυκλωσιμότητας των συσκευασιών και να τεθούν με σαφήνεια χρονικά όρια πέραν των οποίων ό,τι δεν ανακυκλώνεται θα σταματήσει να παράγεται. Άρθρο 9 Γενικές ελάχιστες απαιτήσεις όσον αφορά τα Προγράμματα Διευρυμένης Ευθύνης Παραγωγού (ΠΔΕΠ) (Άρθρο 8α της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ όπως έχει προστεθεί με την παρ. 9 του άρθρου 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/851) Οι ετήσιες εκθέσεις των ΣΕΔ θα πρέπει να αναφέρουν ρητά και δημόσια το ποσοστό των αποβλήτων που ανακυκλώθηκε και όχι απλώς αυτών που οδηγήθηκαν σε ΚΔΑΥ, καθώς και τους ακριβείς αριθμούς των αποβλήτων που παρήχθησαν συνολικά για το έτος αυτό και τι ποσοστό εξ αυτών εμπίπτει στο συγκεκριμένο ΣΕΔ. Επίσης, θα πρέπει να αναφέρονται ποιες είναι οι μονάδες οι οποίες πραγματοποιούν την ανακύκλωση για κάθε χωριστό ρεύμα αποβλήτων, καθώς και πού βρίσκονται οι μονάδες αυτές. Εξαιρετικά ανησυχητική είναι η επιφύλαξη υπέρ της προστασίας της εμπιστευτικότητας των εμπορικώς ευαίσθητων πληροφοριών. Η επίκληση του εμπιστευτικού χαρακτήρα εμπορικών ή βιομηχανικών πληροφοριών δεν μπορεί να αντιταχθεί στην παροχή στο κοινό πληροφοριών σχετικών με εκπομπές στο περιβάλλον. Άρθρο 11 Υποχρεώσεις παραγωγών (Άρθρο 8 της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ όπως έχει τροποποιηθεί με την παρ. 8 του άρθρου 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/851 και άρθρο 8α της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ όπως έχει προστεθεί με την παρ. 9 του άρθρου 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/851) Στην παράγραφο 4 ορίζεται πως: “Η συμμετοχή των υποχρέων της παρ. 1 σε ΣΣΕΔ α) παρέχει το δικαίωμα στον υπόχρεο να χρησιμοποιεί σήμανση με την ένδειξη που περιγράφεται στη σύμβαση ως απόδειξη της ένταξής του στο ΣΣΕΔ, β) απαλλάσσει τους υπόχρεους από την ευθύνη της εναλλακτικής διαχείρισης των αποβλήτων συσκευασιών ή προϊόντων.” Επαναλαμβάνουμε πως είναι απαραίτητη η υποχρεωτική σήμανση ανακυκλωσιμότητας των προϊόντων. Η συμμετοχή σε ΣΕΔ δεν συνεπάγεται την ανακυκλωσιμοτητα της συσκευασίας. Πρέπει να απαλειφθεί η παραπλανητική σήμανση της ανακυκλωσιμότητας των συσκευασιών. Επίσης, είναι καταστροφικό το να απαλλάσσονται οι υπόχρεοι από την ευθύνη της εναλλακτικής διαχείρισης των αποβλήτων εαν συμμετέχουν σε ΣΣΕΔ, ειδικά εφόσον έχει πλέον αποδειχθεί πως πολλά ΣΣΕΔ είναι εξαιρετικά ανεπαρκή. Είναι απαραίτητη η διατήρηση της πρόβλεψης για μη-απαλλαγή των υπόχρεων παραγωγών από την ευθύνη εναλλακτικής διαχείρισης στην περίπτωση που η απόκλιση του ΣΣΕΔ με τον οποίο συμβάλλονται είναι μεγαλύτερη του 50%. Άρθρο 12 Ρυθμίσεις για τους Φορείς ΣΕΔ (Άρθρο 8α της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ όπως έχει προστεθεί με την παρ. 9 του άρθρου 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/851) Η διαδικασία που προβλέπεται για επιβολή κυρώσεων σε αναποτελεσματικά ΣΕΔ είναι μακρά και έχει ως συνέπεια ένα ανεπαρκές σύστημα να μπορεί να λειτουργεί για αρκετά χρόνια πριν ανακληθεί η άδειά του. Με την παράγραφο 11 ουσιαστικά καταργείται το ανώτατο όριο που είχε μπει στα αποθεματικά των συστημάτων ανακύκλωσης, με σκοπό να πιέσει για την αξιοποίηση των χρημάτων ,και εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια του ΔΣ του ΕΟΑΝ να καθορίζει μέγιστο ποσοστό επιτρεπτού ειδικού αποθεματικού για κάθε κατηγορία ΣΣΕΔ. Άρθρο 18 Δημιουργία Κέντρων Δημιουργικής Επαναχρησιμοποίησης Υλικών (Περ. δ’ της παρ. 1 του άρθρου 9 της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ όπως έχει αντικατασταθεί με την παρ. 10 του άρθρου 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/851) Θα πρέπει να γίνει υποχρεωτική η δημιουργία ΚΔΕΥ και για μικρότερους ο.τ.α. και να μην αποτελεί απλά αρμοδιότητα των ΦοΣΔΑ. Άρθρο 23 Ανάκτηση αποβλήτων (Άρθρο 10 της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ όπως έχει αντικατασταθεί με την παρ. 11 του άρθρου 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/851) Σύμφωνα με το άρθρο, προκειμένου να διευκολυνθεί η διαδικασία της ανάκτησης τα απόβλητα συλλέγονται χωριστά και δεν αναμιγνύονται με άλλα απόβλητα ή με άλλα υλικά με διαφορετικές ιδιότητες. Ωστόσο επιτρέπονται οι παρεκκλίσεις στην παρ. 3, με ποιο τρόπο θα να διασφαλιστεί ότι σε αυτή την περίπτωση το μη διαχωρισμένο συλλεγόμενο κλάσμα θα περνάει ενδιάμεση διαδικασία διαχωρισμού και δεν θα οδηγείται απευθείας στην ενεργειακή αξιοποίηση, ή στον εμπλουτισμού το κλάσματος προς ενεργειακή αξιοποίηση, διότι έτσι δεν θα επιτυγχάνονται οι στόχοι της ανακύκλωσης. Τέτοιου είδους προβλέψεις καθιστούν την ανακύκλωση που είναι ήδη σε πολύ χαμηλά επίπεδα ακόμα πιο ανέφικτη. Αυτό εξάλλου τεκμηριώνεται και από την εμπειρία χωρών που εφαρμόζουν την ενεργειακή αξιοποίηση εδώ και πολλά χρόνια, όπως η Αγγλία και η Σουηδία. Στην Αγγλία, από τα απορρίμματα που οδηγούνται σε καύση, θα μπορούσε να ανακυκλωθεί ένα ποσοστό που αγγίζει και το 50%. Στη Σουηδία, μόλις το 10% των πλαστικών απορριμμάτων της ανακυκλώνεται, ενώ το 50% των αστικών απορριμμάτων της οδηγείται σε καύση. Η κατασκευή μονάδων καύσης δεσμεύει την χώρα σε σταθερή αν όχι αυξανόμενη παραγωγή απορριμμάτων και ανοίγει το δρόμο σε εισαγωγές σκουπιδιών. Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί για τη λειτουργία των ΣΕΔ και των ΚΔΑΥ είναι αναποτελεσματικοί, δεν βελτιώνονται με βάση το παρόν σχέδιο νόμου, ενώ και οι ρυθμίσεις και οι έλεγχοι που αφορούν στη λειτουργία των μονάδων ενεργειακής ανάκτησης είναι εξαιρετικά ελλιπείς. Όχι στην καύση απορριμμάτων. Άρθρο 25 Προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση (Άρθρο 11 της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ όπως έχει τροποποιηθεί από την παρ. 12 της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/851) Η υποχρεωτική χωριστή συλλογή και τα 4 χωριστά ρεύματα θα πρέπει να καταστούν υποχρεωτικά στο σύνολο της χώρας και σε επίπεδο ΟΤΑ, μέχρι τέλους του 2022 και να μην εναπόκεινται απλώς σε γενικόλογα και για μια ακόμα φορά ασαφή μέτρα που θα λάβει το ΥΠΕΝ. Η χωριστή συλλογή για χαρτί, μέταλλα, πλαστικά, γυαλί προβλέπονταν στην πρότερη νομοθεσία για τα απόβλητα αλλά ουδέποτε επιβλήθηκε. Με τον τρόπο που τίθεται και ειδικά λαμβάνοντας υπόψιν τη μη πρόβλεψη υποχρεωτικού συστήματος χωριστής συλλογής για τις υφιστάμενες οικοδομές με βάση το άρθρο 28, και πάλι προβλέπεται να μείνουν στα χαρτιά τα χωριστά ρεύματα ανακύκλωσης. Άρθρο 28 Πρόβλεψη χώρου στις νέες οικοδομές για τη συλλογή και αποθήκευση των αστικών αποβλήτων (Παρ. 1 άρθρου 11 της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ όπως έχει τροποποιηθεί από την περ. β’ της παρ. 12 του άρθρου 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/851) Από το παρόν σχέδιο νόμου απαλείφθηκε και η ελάχιστη πρόβλεψη που υπήρχε στο προηγούμενο για υποχρεωτική συλλογή 2 ρευμάτων αποβλήτων στις υφιστάμενες υποδομές. Αν η πυκνή δόμηση είναι καθιστά την τοποθέτηση χωριστών κάδων αδύνατη, τότε θα πρέπει να θεσπιστεί σύστημα συλλογής πόρτα πόρτα όπως έχει γίνει σε πολλές αντίστοιχες περιοχές της Ευρώπης και τα να δοθούν θετικά κίνητρα στους ο.τ.α. για την υλοποίηση του προγράμματος χωριστής συλλογής αξιοποιώντας τα διαθέσιμα ευρωπαϊκά κονδύλια αντί να επενδύονται εθνικοί πόροι στην τεχνολογία της ενεργειακής ανάκτησης. Άρθρο 29 Πράσινα Σημεία (Παρ. 1 άρθρου 11 της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ όπως έχει τροποποιηθεί από την περ. β’ της παρ. 12 του άρθρου 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/851) Τα Πράσινα Σημεία και ειδικά τα ΚΑΕΔΙΣΠ θα έπρεπε να μπορούν να τοποθετηθούν εντός σχεδίου πόλεως ώστε να μπορούν να επιτελέσουν τους σκοπούς ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του κοινού. Άρθρο 42 Αρχές της αυτάρκειας και της εγγύτητας (Άρθρο 16 της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ) Στην παράγραφο 1 αναφέρεται πως “για να προστατευτεί το δίκτυο διαχείρισης των αποβλήτων μπορεί να περιορίζονται οι εισαγωγές αποβλήτων που προορίζονται για αποτεφρωτήρες ταξινομημένους ως ανάκτηση.” Είναι γνωστό πως οι εξαγωγές σκουπιδιών, ειδικά από τη γείτονα χώρα Ιταλία, γίνονται από κυκλώματα διεφθαρμένα και πως συχνά περιλαμβάνονται επικίνδυνα απόβλητα σε φορτία που τύποις περιέχουν μόνο SRF/RDF. Η καύση απορριμμάτων είναι ακόμα και για το SRF/RDF επικίνδυνη για την υγεία και το περιβάλλον. Η Ευρωπαϊκή Ένωση από τον Απρίλιο του 2020 έχει βάλει περιορισμούς στις εξαγωγές εκτός ΕΕ των πρακτικά μη ανακυκλώσιμων πλαστικών, αλλά επιτρέπει την ελεύθερη διακίνησή τους εντός των συνόρων.«EU Promotes Greater Global Responsibility on Plastic Waste – But Not for Internal Market!» (2020), ZeroWasteEurope. Διαθέσιμο στο: https://zerowasteeurope.eu/2020/07/press–release–eu–plastic–waste–trade/?fbclid=IwAR1e52pJRjzfLJIaPEq0MNXxEV9nN5FmEJi4NAr7kkCRkqauS6MdF5GnWVI Είναι τραγικό λάθος να μετατρέψουμε την Ελλάδα σε υπανάπτυκτη χώρα/αποτεφρωτήρα των μη ανακυκλώσιμων υλικών. Ήδη οι νέες ΜΕΑ που προβλέπει ο νέος ΕΣΔΑ είναι υπερδιαστασιολογημένες και δεν θα λάβουν ευρωπαϊκής επιχορήγησης. Σας καλούμε να μην επιλέξετε την δημιουργία δικτύου ενεργειακής αξιοποίησης αποβλήτων και να μην επιτραπεί καμία εισαγωγή απορριμμάτων. Άρθρο 52 Έκδοση αδειών (Άρθρο 23 της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ) Στην παράγραφο 5 αναφέρεται: “Προϋπόθεση για την έκδοση κάθε άδειας που καλύπτει την αποτέφρωση ή τη συναποτέφρωση με ανάκτηση ενέργειας είναι να πραγματοποιείται η ανάκτηση ενέργειας με υψηλό επίπεδο ενεργειακής απόδοσης, σύμφωνα με το Παράρτημα ΙΙ”. Ωστόσο, το Παράρτημα ΙΙ δεν αναφέρει κάτι σχετικό. Σχετικά με το επίπεδο ενεργειακής απόδοσης της καύσης απορριμμάτων θα θέλαμε να σημειώσουμε τα εξής: «ένα βασικό χαρακτηριστικό των τεχνολογιών καύσης απορριμμάτων είναι ο χαμηλός ηλεκτρικός βαθμός απόδοσης που παρουσιάζουν με αποτέλεσμα τα επίπεδα παραγωγής ηλεκτρισμού να μην είναι πολλές φορές τα αναμενόμενα, σε αντίθεση με την παραγωγή θερμότητας που είναι πάρα πολύ υψηλή»Αναλυτικότερα, οι εγκαταστάσεις αυτού του είδους θερμικής επεξεργασίας εμφανίζουν ηλεκτρική και θερμική απόδοση της τάξης του 20% και 55% αντίστοιχα, βλ. Θανόπουλος Σωτήρης (2017), Μελέτη τεχνολογιών για την ενεργειακή αξιοποίηση απορριμμάτων στο δήμο Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, Αθήνα, σ. 46. Διαθέσιμο στο https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/bitstream/handle/123456789/46301/%CE%A3%CF%89%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B7%CF%82%20%CE%98%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82%202017.pdf?sequence=1 . Θα πρέπει, επίσης, να λάβουμε υπόψιν ότι οι χώρες της βόρειας Ευρώπης, λόγω κλίματος, έχουν καθόλη τη διάρκεια του έτους αυξημένες ανάγκες θερμικής ενέργειας (ατμό). Στην Ελλάδα, όμως, ούτε δίκτυα τηλεθέρμανσης υφίστανται ούτε αντίστοιχου μεγέθους ανάγκη θέρμανσης. Ταυτόχρονα, συνυπολογίζοντας το αυξημένο κόστος κατασκευής και λειτουργίας των μονάδων παραγωγής του απορριμματογενούς καυσίμου (RDF, SRF κ.α.), αλλά και τα υψηλότερα επίπεδα παραγωγής αερίων του θερμοκηπίου από τις μονάδες καύσης συγκριτικά με άλλες τεχνολογίες επεξεργασίας απορριμμάτων, φτάνουμε στο συμπέρασμα ότι το εγχώριο ενεργειακό ισοζύγιο μάλλον επιδεινώνεται αντί να βελτιώνεται από την καύση αποβλήτων. Αν η κυβέρνηση επιθυμεί να βελτιώσει το ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας μέσω επανασχεδιασμού στη διαχείριση απορριμμάτων, μπορεί να επενδύσει στην κατασκευή αποκεντρωμένων μονάδων αναερόβιας ζύμωσης των αστικών απορριμμάτων και την παραγωγή βιοαερίου που θα καλύπτει ανάγκες θέρμανσης δημοσίων κτιρίων και σχολείων, την κίνηση των απορριμματοφόρων και άλλων δημόσιων οχημάτων, ενώ ταυτόχρονα θα συμβάλλει στη μείωση του μεθανίου που προκύπτει από την ταφή των βιοαποβλήτων, αλλά και στην εξοικονόμηση ορυκτών πόρων μέσω της πιο αποτελεσματικής ανακύκλωσης των πλαστικών. Ένας τέτοιος σχεδιασμός θέτει υψηλά περιβαλλοντικά πρότυπα και προάγει τον επανασχεδιασμό των βιομηχανιών προς την κατεύθυνση της παραγωγής ανακυκλώσιμων προϊόντων αλλά και την υιοθέτηση καινοτομιών εξοικονόμησης ενέργειας, αντί να πριμοδοτεί ενεργοβόρες βιομηχανίες παρέχοντάς τους φθηνό καύσιμο, που όμως έχει τεράστιο οικονομικό, υγειονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό κόστος για όλους του υπόλοιπους. Στην παράγραφο 8 αναφέρεται: “Οι εγκαταστάσεις επεξεργασίας των παρ. 6 και 7 υπόκεινται σε έγκριση ή γνωστοποίηση λειτουργίας…” Δεν είναι δυνατόν να εγκαταστάσεις επεξεργασίας αποβλήτων να υπάγονται σε γνωστοποίηση λειτουργίας. Αυτό ανοίγει το δρόμο για απόλυτη ασυδοσία σε έναν τομέα που εγκυμονεί τρομερούς κινδύνους για τη δημόσια υγεία και το οικοσύστημα. ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η’ Ειδικότερες ρυθμίσεις για τη βελτίωση διαχείρισης των αποβλήτων Άρθρο 63 Δημιουργία Δικτύου Μονάδων Ενεργειακής Αξιοποίησης Αποβλήτων Δεν μπορεί με απλή υπουργική απόφαση να ορίζεται κάθε ειδικός όρος και προϋπόθεση για την εφαρμογή της καύσης απορριμμάτων. Εϊναι μια διαδικασία εξαιρετικά επικίνδυνη για την υγεία.