Αρχική Εθνικός Κλιματικός Νόμος – Μετάβαση στην κλιματική ουδετερότητα και προσαρμογή στην κλιματική αλλαγήΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’ ΣΚΟΠΟΣ, ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΟΡΙΣΜΟΙ Άρθρο 1 ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη ΑΜΥΝΤΑΣ ΜΠΑΣΟΥΛΟΣ | 25 Δεκεμβρίου 2021, 13:45
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΑΜΥΝΤΑΣ ΜΠΑΣΟΥΛΟΣ' | 25 Δεκεμβρίου 2021, 13:45

    ΑΠΟΒΛΗΤΑ ΤΡΟΦΙΜΩΝ Συνέχεια προηγούμενου σχόλιου μου, συγνώμη που δεν είναι σύντομο αλλά θεωρώ εγώ (ασχολούμαι με το θέμα πολλά χρονια )όπως και άλλοι μεγάλοι διεθνής οργανισμοί ότι η σπάταλη και τα απόβλητα τροφίμων συμβάλουν τα μέγιστα στην κλιματική αλλαγή,όπως και όλα τα άλλα που αναφέρει ο κλιματικός νόμος. Παρακαλώ να συμπεριληφθεί και αυτή η ενότητα στον νόμο,γιατί η σπάταλη και απόρριψη τρόφιμων στα ΧΥΤΑ είναι πολύ μεγάλη στην Ελλάδα με συντηρητικά νούμερα πετάμε 1 εκατομμύριο τόνους τρόφιμων το χρόνο, ξεκινώντας από την παράγωγη μετά στις αλυσίδες τροφίμων (έχω στοιχεία φωτογραφικό υλικό από κάδους απορριμμάτων έξω από SUPER MARKET να περιέχουν μεγάλο αριθμό από ατόφια τρόφιμα τα περισσότερα να μην είναι ληγμένα να πλησιάζει η ημερομήνια λήξης η να είναι στραπατσαρισμένη η συσκευασία κλπ.) και ο τελικός υπαίτιος είναι ο ανενημέρωτος καταναλωτής. Οι διατροφικές μας συνήθειες συμβάλλουν στην υπερθέρμανση του πλανήτη, ένα φαινόμενο που απειλεί να προκαλέσει σοβαρή βλάβη στον πλανήτη. Τα Ηνωμένα Έθνη (ΟΗΕ) προειδοποιούν ότι η σπατάλη τροφίμων από μόνη της προκαλεί το 10% των αερίων του θερμοκηπίου και μας προτρέπει να αλλάξουμε τη διατροφή μας για να αντιστρέψουμε την κατάσταση. Η σπατάλη τροφίμων συμβαίνει σε όλη τη διαδρομή από τη γεωργική παραγωγή έως την τελική κατανάλωση στο σπίτι. Έχουμε μετατρέψει τη Γη σε μια αποθήκη χωρίς πάτο από την οποία τρώμε πολύ συχνά περισσότερο από ό,τι χρειαζόμαστε. Οι ειδικοί λένε: η διατροφή μας έχει πάρα πολύ κρέας, ψάρι, επεξεργασμένα τρόφιμα, λίπη, σάκχαρα και γαλακτοκομικά προϊόντα. και δεν περιέχει βασικά συστατικά όπως φρούτα και λαχανικά. Αυτή η ανισορροπία, μαζί με ένα μη βιώσιμο μοντέλο παραγωγής , αποτελεί απειλή για την υγεία μας και για τον πλανήτη, ο οποίος υπόκειται σε πρωτοφανές διατροφικό στρες. ΑΠΟΒΛΗΤΑ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΚΑΙ Η ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ: Η ΕΚΘΕΣΗ IPCC Όχι μόνο παράγουμε πάρα πολλά, αλλά σπαταλάμε πολύ φαγητό. Ο ΟΗΕ εκτιμά ότι 1,3 δισεκατομμύρια τόνοι τροφίμων ετησίως - το ένα τρίτο της παγκόσμιας παραγωγής - καταλήγουν ως σκουπίδια πριν καν φτάσουν στο τραπέζι. Εν τω μεταξύ, το 10,5% της ανθρωπότητας υποφέρει από υποσιτισμό , το 26% είναι παχύσαρκοι και τα αέρια θερμοκηπίου (GHG) από τη βιομηχανία τροφίμων αντιπροσωπεύουν το 25 έως 30% των συνολικών εκπομπών που έχουν οδηγήσει στη σημερινή κλιματική κρίση. Αυτά τα στοιχεία προέρχονται από την τελευταία έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC), η οποία εκτιμά ότι η απώλεια και η σπατάλη τροφίμων προκάλεσε μεταξύ 8 και 10% των εκπομπών των αερίων που ευθύνονται για την υπερθέρμανση του πλανήτη την περίοδο 2010-2016. Σύμφωνα με αυτή τη διεθνή μελέτη - γνωστή ως Climate Change and Land - οι λόγοι για τη σπατάλη τροφίμων διαφέρουν ανάλογα με τη χώρα και το επίπεδο ανάπτυξής της. Για παράδειγμα, το 2018 ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) αποκάλυψε ότι η σπατάλη τροφίμων στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρώπη, την Κίνα, την Ιαπωνία και την Αυστραλία συμβαίνει κυρίως κατά τη διανομή και στο ψυγείο του καταναλωτή. Αντίθετα, στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες, απώλειες συμβαίνουν σχεδόν σε όλους τους κρίκους της τροφικής αλυσίδας, καθώς έχουν γενικά φτωχότερες υποδομές, αρχαϊκές τεχνολογίες και λιγότερους πόρους παραγωγής. ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ ΤΡΟΦΙΜΩΝ Οι αρνητικές επιπτώσεις στο κλίμα της σπατάλης τροφίμων με τη σειρά τους θέτουν σε κίνδυνο την ικανότητά μας να τρέφουμε τον εαυτό μας, σε ένα είδος φαύλου κύκλου. Υπό αυτή την έννοια, η έκθεση της IPCC υπογραμμίζει το γεγονός ότι η κλιματική αλλαγή επηρεάζει τις τέσσερις αρχές της επισιτιστικής ασφάλειας:  Διαθεσιμότητα Έχοντας επαρκή προμήθεια τροφίμων σε εθνικό, περιφερειακό ή τοπικό επίπεδο.    Πρόσβαση Έχοντας την οικονομική, φυσική ή πολιτιστική ικανότητα να αποκτήσετε τα πιο βασικά τρόφιμα.    Κατανάλωση Αγορά υγιεινών, ποιοτικών τροφίμων που μπορούν να ικανοποιήσουν τις διατροφικές ανάγκες.    Σταθερότητα Η ικανότητα αντιμετώπισης κυκλικών ή εποχικών ελλείψεων τροφίμων. Ο καθηγητής Priyadarshi Shukla, συμπρόεδρος της Ομάδας Εργασίας III της IPCC, δηλώνει ότι τα προβλήματα στο μέλλον που προκύπτουν από την κλιματική αλλαγή — όπως χαμηλότερες αποδόσεις (ειδικά στις τροπικές περιοχές), υψηλότερες τιμές, απώλεια θρεπτικής αξίας και διαταραχές της εφοδιαστικής αλυσίδας — θα αυξάνονται επηρεάζουν την επισιτιστική ασφάλεια. Τα αποτελέσματα θα διαφέρουν ανά χώρα, αλλά οι συνέπειες θα είναι πιο δραματικές στις χώρες χαμηλού εισοδήματος της Αφρικής, της Ασίας, της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής. ΠΩΣ ΝΑ ΜΕΙΩΣΕΙΣ ΤΙΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ ΤΡΟΦΙΜΩΝ Αντιμέτωπη με τον αντίκτυπο της διατροφής μας στην υπερθέρμανση του πλανήτη, η έκθεση της IPCC για την κλιματική αλλαγή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η μείωση της απώλειας και της σπατάλης τροφίμων θα μειώσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και θα συμβάλει στη βελτίωση της επισιτιστικής ασφάλειας. Αυτό θα μπορούσε να γίνει αλλάζοντας τι τρώμε ή καλλιεργώντας πιο βιώσιμες και ανθεκτικές καλλιέργειες — εναλλασσόμενες καλλιέργειες, καλλιέργειες κάλυψης, καλλιέργειες χαμηλής συντήρησης, καλλιέργειες διάσπαρτες με βοσκότοπους κ.λπ. — που μπορούν να αντιμετωπίσουν ακραία ή μεταβλητά καιρικά φαινόμενα. Η Δρ. Debra Roberts, συμπρόεδρος της Ομάδας Εργασίας II της IPCC, υποστηρίζει ότι μια ισορροπημένη διατροφή που βασίζεται σε τρόφιμα όπως τα δευτερεύοντα δημητριακά, τα όσπρια, τα φρούτα, τα λαχανικά και τα ζωικά τρόφιμα που λαμβάνονται με χαμηλές εκπομπές CO 2 έχει περισσότερες πιθανότητες προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή και μείωση των επιπτώσεών του. Ως αποτέλεσμα, ο ΟΗΕ έχει δεσμευτεί για μια πιο βιώσιμη παγκόσμια προσέγγιση και την εφαρμογή πρώιμων μέτρων ως στρατηγική για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Συνιστά επίσης συμπληρωματικές πολιτικές που προάγουν τη μείωση της δημογραφικής ανάπτυξης και της ανισότητας, καθώς και καλύτερη διατροφή και λιγότερη σπατάλη τροφίμων. Έκθεση του UNEP Food Waste Index 2021 Το γεγονός ότι σημαντικές ποσότητες τροφίμων παράγονται αλλά δεν καταναλώνονται από τον άνθρωπο έχει σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις: περιβαλλοντικά, κοινωνικά και οικονομικά. Οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι το 8-10% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου σχετίζεται με τρόφιμα που δεν καταναλώνονται. Η μείωση της σπατάλης τροφίμων σε επίπεδο λιανικής, εξυπηρέτησης τροφίμων και νοικοκυριού μπορεί να προσφέρει πολύπλευρα οφέλη τόσο για τους ανθρώπους όσο και για τον πλανήτη. Ωστόσο, η πραγματική κλίμακα της σπατάλης τροφίμων και οι επιπτώσεις της δεν έχουν γίνει καλά κατανοητές μέχρι τώρα. Ως εκ τούτου, οι ευκαιρίες που παρέχει η μείωση της σπατάλης τροφίμων παρέμειναν σε μεγάλο βαθμό αναξιοποίητες και υποεκμεταλλευμένες. Εάν θέλουμε να ασχοληθούμε σοβαρά με την αντιμετώπιση της σπατάλης τροφίμων, πρέπει να αυξήσουμε τις προσπάθειες για τη μέτρηση της σπατάλης τροφίμων και μη βρώσιμων μερών σε επίπεδο λιανικής και καταναλωτή και να παρακολουθούμε τη δημιουργία απορριμμάτων τροφίμων σε κιλά κατά κεφαλήν σε επίπεδο χώρας. Μόνο με αξιόπιστα δεδομένα, θα είμαστε σε θέση να παρακολουθούμε την πρόοδο στον στόχο 12.3 του Στόχου Βιώσιμης Ανάπτυξης (SDG), ο οποίος στοχεύει στη μείωση κατά το ήμισυ της παγκόσμιας σπατάλης τροφίμων σε επίπεδο λιανικής και καταναλωτή και τη μείωση των απωλειών τροφίμων κατά μήκος των αλυσίδων παραγωγής και εφοδιασμού, συμπεριλαμβανομένων απώλειες μετά τη συγκομιδή. Η Έκθεση Δείκτης Απορριμμάτων Τροφίμων στοχεύει στην υποστήριξη των στόχων του SDG 12.3. Αυτό το κάνει παρουσιάζοντας την πιο ολοκληρωμένη συλλογή δεδομένων για τα απόβλητα τροφίμων μέχρι σήμερα, την ανάλυση και τη μοντελοποίηση, δημιουργώντας μια νέα εκτίμηση της παγκόσμιας σπατάλης τροφίμων. και δημοσίευση μιας μεθοδολογίας για τις χώρες για τη μέτρηση της σπατάλης τροφίμων, σε επίπεδο νοικοκυριών, υπηρεσιών τροφίμων και λιανικής, για την παρακολούθηση της εθνικής προόδου προς το 2030 και για την υποβολή εκθέσεων σχετικά με τους SDG 12.3. Οι χώρες που χρησιμοποιούν αυτή τη μεθοδολογία θα δημιουργήσουν ισχυρά στοιχεία για να καθοδηγήσουν μια εθνική στρατηγική για την πρόληψη της σπατάλης τροφίμων, η οποία είναι αρκετά ευαίσθητη ώστε να ανιχνεύει τις αλλαγές στη σπατάλη τροφίμων σε διαστήματα δύο ή τεσσάρων ετών και που επιτρέπει ουσιαστικές συγκρίσεις μεταξύ χωρών παγκοσμίως.