Αρχική Εθνικός Κλιματικός Νόμος – Μετάβαση στην κλιματική ουδετερότητα και προσαρμογή στην κλιματική αλλαγήΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΡΑ Άρθρο 10 Γενικά μέτρα πολιτικήςΣχόλιο του χρήστη ΕΛΕΝΗ ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗ-ΜΠΡΙΑΣΟΥΛΗ, ομ. καθηγήτρια Π. Αιγαίου | 26 Ιανουαρίου 2022, 21:31
Η λιτανεία των απαριθμούμενων γενικών μέτρων πολιτικής είναι ένα μίγμα γενικών και ασαφών μέτρων (εδάφ. 1: α, στ, ι και όλα του εδαφ. 2) και άλλων σαφέστατων μέτρων (εδάφ. 1: β, γ, δ, ε). Η υλοποίηση των δεύτερων ενδέχεται να εξαρτάται σημαντικά από εξωγενείς τεχνολογικούς, θεσμικούς και οικονομικούς παράγοντες. Στο εδάφ. 1 δεν τονίζεται επαρκώς η συμβολή του εδάφους και του πρωτογενή τομέα (ορθές διαχειριστικές πρακτικές) στην αύξηση των απορροφήσεων. Η παράλειψη έχει ιδιαίτερη βαρύτητα γιατί ο πρωτογενής τομέας συμμετέχει σημαντικά στο ΑΕΠ της χώρας, καταλαμβάνει σημαντική έκταση και η χώρα αντιμετωπίζει σημαντικό κίνδυνο ερημοποίησης (ιδιαίτερα κάτω από δυσμενή σενάρια αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας). Η αποτελεσματική καταπολέμηση της ερημοποίησης μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στην αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης πέραν της συμβολής της στην προστασία των υδατικών πόρων και της βιοποικιλότητας. Στο εδάφ. 2 τα απαριθμούμενα πεδία δράσης θα πρέπει να αναφέρονται σαφώς (και όχι γενικόλογα – ‘φυσικό περιβάλλον’) στους έγγειους πόρους – ύδατα, έδαφος, φυτοκάλυψη – λόγω του κεντρικού ρόλου που παίζουν στο κλιματικό ζήτημα. Παρά τις αναφορές στην τεχνολογική εξέλιξη, δεν γίνεται σαφής αναφορά σε δυναμικά αναδυόμενες τεχνολογικές λύσεις δέσμευσης και χρήσης άνθρακα (CCU) από διαδικασίες παραγωγής (π.χ. βιομηχανία, ηλεκτροπαραγωγή, ανθρακοδεσμευτική γεωργία) ή απευθείας από την ατμόσφαιρα (CO2) για την βιώσιμη παραγωγή προϊόντων μη ορυκτού άνθρακα.