Αρχική Εθνικός Κλιματικός Νόμος – Μετάβαση στην κλιματική ουδετερότητα και προσαρμογή στην κλιματική αλλαγήΆρθρο 15 Ενδυνάμωση της διάστασης της κλιματικής αλλαγής στην περιβαλλοντική αδειοδότησηΣχόλιο του χρήστη ΕΛΕΝΗ ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗ-ΜΠΡΙΑΣΟΥΛΗ, ομ. καθηγήτρια Π. Αιγαίου | 26 Ιανουαρίου 2022, 21:07
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΕΛΕΝΗ ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗ-ΜΠΡΙΑΣΟΥΛΗ, ομ. καθηγήτρια Π. Αιγαίου' | 26 Ιανουαρίου 2022, 21:07

    Το κύριο ερώτημα είναι αν οι προβλέψεις του άρθρου 15 εναρμονίζονται με την Ευρωπαϊκή Οδηγία για Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ). Δύο άλλα σημαντικά ερωτήματα είναι: (α) αν οι προτεινόμενες προβλέψεις συνάδουν με τον σκοπό των ΜΠΕ και (β) αν η προσθήκη κλιματικών ‘προδιαγραφών’ στις ΜΠΕ θα εντείνει και αυξήσει το πλήθος των προβλημάτων, κοινών σε όλη την ΕΕ, που έχουν ήδη οι ΜΠΕ. Εδάφ. (α) Η διατύπωση είναι ασαφέστατη και χρήζει μεγάλης επεξεργασίας. Η ΜΠΕ αφορά ένα συγκεκριμένο έργο. Οι μελλοντικές εκπομπές του έργου αφορούν στην ΤΟΠΙΚΗ/ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΚΛΙΜΑΚΑ … ΔΕΝ αναφέρεται το σκέλος των καταβοθρών. Πιο συγκεκριμένα, πόσα ΑτΘ παράγονται από την καταστροφή τους για να γίνει το έργο, πόσος όγκος ΑτΘ δεν δεσμεύεται λόγω μείωσης των καταβοθρών (καταστροφή, τροποποίηση, αλλοίωση). Η εκτίμηση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής (ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΛΙΜΑΚΑ), στη λειτουργία του έργου προφανώς, είναι δύσκολη έως ανέφικτη όπως ισχύει για πολλές άλλες περιβαλλοντικές, οικονομικές και κοινωνικές εκτιμήσεις επιπτώσεων. Δεν είναι δυνατόν να απομονωθεί αξιόπιστα ένας παράγοντας (η κλιματική αλλαγή ή όποιος άλλος) και να εκτιμηθεί η συμβολή του σε τρέχουσες ή μελλοντικές επιπτώσεις. Κρίσιμης σημασίας θέμα είναι αν οι εκτιμήσεις της κλιματικής αλλαγής θα αφορούν το εθνικό και περιφερειακό/τοπικό επίπεδο της χώρας και δεν θα είναι αδρές παγκόσμιες εκτιμήσεις. Πέραν τούτου, οι συγκυρίες που μπορεί να έχουν επηρεάσει τα δεδομένα δυσχεραίνουν το έργο της εκτίμησης. Το ίδιο ισχύει και για μελλοντικές εκτιμήσεις. Η ποιοτική εκτίμηση δεν προσφέρει ασφαλή και ισότιμη βάση για λήψη αποφάσεων. Αυτοί είναι μερικοί από τους πολλούς λόγους που η κλιματική κρίση έχει χαρακτηριστεί σαν super-wicked problem… Σε πρακτικό επίπεδο, τα ερωτήματα είναι (α) με τι μεθοδολογίες, τεχνικές και δεδομένα θα γίνονται αυτές οι εκτιμήσεις; (β) ποιοι θα ελέγχουν την πιστότητα και εγκυρότητα των σχετικών μελετών; Αναμένεται να αντιμετωπιστούν προβλήματα παρόμοια με αυτά των αρχών του 1990 που εφαρμόστηκε για πρώτη φορά ο θεσμός των ΜΠΕ στη χώρα. Εδάφ. (β). Άλλη μια ασαφής και γενικόλογη διατύπωση. Τα προβλήματα που εγείρονται είναι ίδια με όσα (λίγα) σχολιάστηκαν παραπάνω. Επιπλέον, η αποτελεσματικότητα συγκεκριμένων μέτρων είναι δύσκολο (έως ανέφικτο) να εκτιμηθεί γιατί ένα μέτρο δεν είναι μονοδιάστατο, εφαρμόζεται μαζί με άλλα μέτρα και η συμμόρφωση ποικίλλει. Επιπλέον, η κλιματική αλλαγή είναι παγκόσμιο φαινόμενο και ένα συγκεκριμένο (σημειακό) έργο είναι απίθανο να συμβάλλει αισθητά στον μετριασμό της. Εδάφ. (γ). Ασαφής διατύπωση. Τι σημαίνει ‘πορεία προς την κλιματική ουδετερότητα’ των σημαντικών έργων όταν η κλιματική ουδετερότητα ορίζεται στην κλίμακα της χώρας και όχι των έργων; Τι είναι και πως θα γίνεται αυτός ο έλεγχος, με τι τεχνικές, υποδομές πληροφοριών και ανθρώπινο δυναμικό; Πως θα λαμβάνονται υπόψη οι συμμεταβολές φυσικών και ανθρωπογενών εκπομπών και συγκεντρώσεων ΑτΘ καθώς και αυτές των καταβοθρών που συνθετικά/συνδυασμένα επηρεάζουν το αποτέλεσμα (πορεία προς κλιματική ουδετερότητα);