Αρχική ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΟΔΟΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΑΝΑΝΕΩΣIΜΩΝ ΠΗΓΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ -Β’ ΦΑΣΗ, AΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣΜΕΡΟΣ Β’ – ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΟΔΟΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΩΝ ΠΗΓΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ – Β’ ΦΑΣΗΣχόλιο του χρήστη Μάρκος Γκουβάς | 10 Μαΐου 2022, 00:19
Σε αντίθεση με άλλα σχέδια νόμου, που έχουν κατά καιρούς τεθεί σε δημόσια διαβούλευση, το εν λόγω δε δίνει τη δυνατότητα σε όλους εμάς, που για διάφορους, βάσιμους λόγους εναντιωνόμαστε στην αδειοδότηση άλλων ΑΠΕ, να κατανοήσουμε τη λογική του Κράτους, βάσει της οποίας δύναται να συνεχιστεί η βεβήλωση του ελληνικού φυσικού τοπίου, μαζί με τις τόσες άλλες αρνητικές επιπτώσεις τους στο περιβάλλον και στη ζωή μας. Αυτό πρέπει να αποδοθεί στη δυσνόητη, νομικίστικη γλώσσα, στην οποία είναι γραμμένο το κείμενο (με τις ξερές αναφορές σε αριθμούς άρθρων, παραγράφων και εδαφίων του ιδίου ή παλαιότερων νόμων), καθώς και στις παραπομπές, «επιφυλάξεις», «εξαιρέσεις», τροποποιήσεις κ.ά. σε ένα χάος από παλαιότερα ΦΕΚ, πράγματα εύχρηστα μόνο σε ανθρώπους με ικανότητα απομνημόνευσης κειμένων. Δεν δίνεται, έτσι, η δυνατότητα σε κανέναν άλλο (από τους απλούς πολίτες έως τους περιβαλλοντικούς επιστήμονες που δεν σχετίζονται επαγγελματικά με το θέμα) να εντοπίσει κενά, σφάλματα, αστοχίες κλπ του σχεδίου νόμου και να εκθέσει τεκμηριωμένες αντιρρήσεις. Με τέτοιους χειρισμούς εκ μέρους του Κράτους, συντηρείται μόνο η καχυποψία εις βάρος αυτού και των λειτουργών του! Υπό τέτοιες συνθήκες και προϋποθέσεις, η καταφυγή στην ανθρώπινη δικαιοσύνη είναι απλά σπατάλη χρόνου, κόπου και χρήματος. Ας αναλάβουν, λοιπόν, έστω και τώρα τις ευθύνες τους, όλοι όσοι, έχοντας άμεση ενασχόληση με τα θέματα των ΑΠΕ, είναι γνώστες της χαώδους σχετικής νομοθεσίας (δασικοί υπάλληλοι, υπάλληλοι του ΥΠΕΝ και τη τοπικής αυτοδιοίκησης, καθηγητές πανεπιστημίων και ερευνητές, ιδιοκτήτες και εργαζόμενοι σε εταιρείες ΑΠΕ, άπαντες οι Έλληνες νομικοί και τόσοι άλλοι), ενθυμούμενοι ότι υπάρχει και η Θεία Δικαιοσύνη, στην οποία και εκείνοι, μαζί με όλη την ανθρωπότητα, οπωσδήποτε θα λογοδοτήσουν. Ας αναλογιστούν τί και πώς θα απολογηθούν για: Την αισθητική υποβάθμιση του φυσικού μας τοπίου. Τα προβλήματα στους πληθυσμούς των πολύτιμων, ολιγάριθμων αρπακτικών πτηνών, καθώς και στις διαδρομές των αποδημητικών υπεράνω της χώρας μας. Τις -αντιφατικές έως παράλογες- αποφάσεις αδειοδότησης ΑΠΕ σε Ζώνες Ειδικής Προστασίας ορνιθοπανίδας (ΖΕΠ) του Δικτύου Natura (πχ ΖΕΠ Αρτεμισίου-Λυρκείου, με κωδικό τόπου GR2510004). Την εκχέρσωση δασικών εκτάσεων για την κατασκευή των «λεωφόρων» προς τις ΑΠΕ. Την απαράδεκτη, από φυτοκοινωνιολογικής και οικολογικής απόψεως, ρύθμιση του άρθρου 45 του ν. 998/1979 (παρ. 8), βάσει της οποίας τα μειονεκτήματα της εκχέρσωσης δασικών εν γένει εκτάσεων (οποιασδήποτε σύνθεσης φυτικών ειδών και δομής), ισοσταθμίζονται μέσω «υποχρεωτικής αναδάσωσης ή δάσωσης έκτασης ίδιου εμβαδού με εκείνης στην οποία εγκρίθηκε η εκχέρσωση για την πραγματοποίηση της επέμβασης», ευρισκόμενη «στην ίδια περιοχή ή σε όμορη αυτής», διενεργούμενη «από τον δικαιούχο της επέμβασης». Τη βάρβαρη ισοπέδωση των βραχωδών κορυφογραμμών μας, δηλαδή των, επί ολόκληρες χιλιετίες, καταφυγίων της ελληνικής χλωρίδας από την υπερβόσκηση και τις πυρκαγιές. Τις πολυάριθμες, μικρές και μεγάλες πυρκαγιές, εξαιτίας του ολοένα πιο πυκνού δικτύου μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας σε αγροτοδασικές περιοχές. Τις επιπτώσεις στα έδαφος και στον υδροφόρο ορίζοντα από την επιτόπου διάλυση και διάχυση των υλικών των ΑΠΕ (λάδια, πιθανά βαρέα μέταλλα κλπ) στα υδατοδιαπερατά, ασβεστολιθικά μας βουνά. Τον πιθανότατο κίνδυνο αιώνιας παραμονής των εν λόγω θηριωδών κατασκευών στα βουνά μας, προς περαιτέρω αισθητική υποβάθμιση του τοπίου και χειρότερη επιβάρυνση του εδάφους και του νερού, αφού παρέλθει η 25ετής διάρκεια ζωής τους. Την αδικία εις βάρος όλων ημών, των χιλιάδων Ελλήνων πολιτών και ξένων τουριστών με την στέρηση του θεμελιώδους δικαιώματος «απόλαυσης του περιβάλλοντος» και μάλιστα σε δημόσια γη, όταν συνεχώς αναγνωρίζονται δικαιώματα σε κάθε είδους μειονότητες. Την άδικη υπερεκμετάλλευση εργατικών χεριών και ορυκτού πλούτου φτωχών χωρών προς παροχή των αναγκαίων υλικών κατασκευής των ΑΠΕ και των μπαταριών τους. Τα όσα εφιαλτικά προαναφέρθηκαν, όλα πραγματοποιούνται με τη δικαιολογία της ανάγκης εξάλειψης της ΜΗΔΑΜΙΝΗΣ συμβολής (μόλις 0,2%) της μικρής μας χώρας στις εκλύσεις διοξειδίου του άνθρακα παγκοσμίως! Θα είναι, όμως, θετική και η άποψη της παγκόσμιας κοινής γνώμης για όλους εκείνους, που θα έχουν συμβάλλει να μετατραπεί σε λίγα χρόνια ετούτη η γωνιά του πλανήτη μας με τη μοναδική ποικιλία φυσικών τοπίων, χλωρίδας και πανίδας, που ονομάζεται Ελλάδα, σε ένα απέραντο εργοστάσιο ηλεκτρικού ρεύματος;