Αρχική ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΟΔΟΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΑΝΑΝΕΩΣIΜΩΝ ΠΗΓΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ -Β’ ΦΑΣΗ, AΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣΜΕΡΟΣ Δ’ – Πλαίσιο ανάπτυξης πιλοτικών θαλάσσιων πλωτών φωτοβολταϊκών σταθμώνΣχόλιο του χρήστη WWF Ελλάς | 10 Μαΐου 2022, 17:13
  • Σχόλιο του χρήστη 'WWF Ελλάς' | 10 Μαΐου 2022, 17:13

    (α) Εξαιρετικά προβληματική είναι η πρόβλεψη για την εξαίρεση από τις υφιστάμενες διοικητικές διαδικασίες για τη χωροθέτηση, αδειοδότηση, εγκατάσταση και λειτουργία πιλοτικών θαλάσσιων πλωτών φωτοβολταϊκών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και των συνοδών τους έργων (άρθ. 89 παρ. 2 και άρθ. 90 παρ. 1 του νομοσχεδίου). Οι εγκαταστάσεις αυτές, όπως περιγράφονται, είναι δυνατόν να επηρεάσουν ευπαθή οικοσυστήματα, καθώς καταλαμβάνουν θαλάσσιο, χερσαίο παράκτιο χώρο και τον πυθμένα (άρθ. 80 παρ. 3 και άρθ. 90 παρ. 2 του νομοσχεδίου). Απουσία μάλιστα θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού (μολονότι οι σχετικές προθεσμίες που θέτει το ενωσιακό δίκαιο έχουν εκπνεύσει), αλλά και χωροταξικού σχεδιασμού για τον παράκτιο χώρο, η επιλογή εξαιρετικών και fast track διαδικασιών (ασφυκτικά σύντομες προθεσμίες διατύπωσης γνώμης από τις υπηρεσίες για τη χωροθέτηση και χορήγησης βεβαίωσης περί του επιτρεπτού της χωροθέτησης από το ΚΕΣΥΧΩΘΑ) δεν παρέχει επαρκή εχέγγυα προστασίας των οικοσυστημάτων. (β) Από πρακτική άποψη, χωρίς σχεδιασμό για τον θαλάσσιο και παράκτιο χώρο, δεν είναι σαφές με ποια νομική βάση το ΚΕΣΥΧΩΘΑ θα εκδώσει την σχετική βεβαίωση, και τι θα περιλαμβάνει η τελευταία (άρθ. 90, παρ. 6). Σημειώνεται ότι, σύμφωνα με πάγια νομολογία, η χωροθέτηση έργων στον ευαίσθητο παράκτιο χώρο απαιτεί προεδρικό διάταγμα, και σίγουρα δεν μπορεί να υλοποιηθεί με βεβαιώσεις περί επιτρεπτού και γνωμοδοτήσεις. (γ) Για λόγους συνέπειας του νομοθετικού πλαισίου, σημειώνεται ότι η ηλεκτροπαραγωγή από φωτοβολταϊκούς σταθμούς υπάγεται, καταρχήν, σε περιβαλλοντική αδειοδότηση (κατηγορίας Α2 ή Β), και το ίδιο ισχύει για πολλά συναφή έργα (όπως μεμονωμένες προβλήτες ή εξέδρες). (δ) Ειδικής μνείας χρήζει η ιδιαίτερα ανησυχητική πρόβλεψη του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου ότι επιτρέπεται η χωροθέτηση των πιλοτικών πλωτών Φ/Β σε Ζώνες Προστασίας και Διαχείρισης του ν. 1650/1986 (άρθ. 90 παρ. 7 του νομοσχεδίου). Η πρόβλεψη αυτή αντίκειται στο άρθρο 6 παρ. 3 της οδηγίας για τους οικοτόπους σχετικά με την υποχρέωση δέουσας εκτίμησης των επιπτώσεων έργων και σχεδίων μη άμεσα συνδεόμενων ή αναγκαίων για τη διαχείριση του τόπου. Η πρόβλεψη ότι επιτρέπεται η χωροθέτηση «εφόσον δεν παραβλάπτεται η ακεραιότητα του τόπου» και κατόπιν υποβολής ΕΟΑ για “αξιολόγηση” από την αρμόδια ΔΙΠΕΧΩΣ της οικείας περιφερειακής ενότητας, δεν πληροί τις προϋποθέσεις της δέουσας εκτίμησης των επιπτώσεων καθώς ούτε προβλέπεται κάποια αιτιολογημένη πράξη της αρμόδιας αρχής με το απαραίτητο περιεχόμενο, ούτε περιγράφεται κάποια διαδικασία λήψης απόφασης από αυτή. Η βεβαίωση του ΚΕΣΥΧΩΘΑ, η οποία υποκαθιστά την περιβαλλοντική αδειοδότηση (πρβλ. άρθ. 94, παρ. 4), δεν αποτελεί, φυσικά, παρόμοια πράξη, καθώς το ΚΕΣΥΧΩΘΑ δεν έχει την παραμικρή σχέση με την διαχείριση προστατευόμενων περιοχών, και την εκτίμηση των επιπτώσεων έργων σε αυτές. Η Ελλάδα έχει ήδη καταδικαστεί από το ΔΕΕ για την παραβίαση του άρθρου 6 παρ. 1 και 2, ενώ η ΕΕ έχει κινήσει διαδικασία PILOT κατά της χώρας μας λόγω μη ορθής ενσωμάτωσης του άρθρου 6 παρ. 3 της οδηγίας για τους οικοτόπους. Συνοψίζοντας, το Μέρος Δ΄ του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου χρήζει ριζικής επανεξέτασης και οριοθέτησης συγκεκριμένων ζητημάτων και ειδικότερα των περιβαλλοντικών απαλλαγών που προσπαθεί να εισάγει.