Αρχική ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΟΔΟΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΑΝΑΝΕΩΣIΜΩΝ ΠΗΓΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ -Β’ ΦΑΣΗ, AΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣΜΕΡΟΣ Β’ – ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΟΔΟΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΩΝ ΠΗΓΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ – Β’ ΦΑΣΗΣχόλιο του χρήστη ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ) | 10 Μαΐου 2022, 18:44
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α' Άρθρο 4. Παρ. 4δ: Πρέπει να γίνει σαφές στον νόμο αν εκτός από τα υπόγεια καλώδια σύνδεσης των σταθμών ΑΠΕ αναφέρεται και σε σταθμούς ΑΠΕ. Ποιοι σταθμοί ΑΠΕ μπορούν να λειτουργούν υπόγεια; Δεν υπάρχει ειδική νομοθεσία που προβλέπει πότε επιτρέπεται και πώς γίνεται η χρήση του υπεδάφους στην ελληνική Επικράτεια; Δεν είναι κατανοητό για ποιο λόγο πρέπει να μπει μια τέτοια διάταξη στο νομοσχέδιο. Παρ. 5: Τα έργα ΑΠΕ πρέπει να χαρακτηρίζονται ως δημόσιας ωφέλειας μόνο εφόσον δεν αντιστρατεύονται τη διατήρηση της βιοποικιλότητας. Δηλαδή δεν συμβάλουν εξ ορισμού όλα τα προτεινόμενα έργα ΑΠΕ στην επαύξηση της συνολικής δημόσιας ωφέλειας. Επίσης, δεν υπάρχει καμία αιτιολόγηση για το ότι το 20% της έκτασης ενός έργου ΑΠΕ θα μπορεί να προέρχεται από αναγκαστική απαλλοτρίωση ιδιωτικών αγροτεμαχίων. Πώς μπήκε αυτό το όριο; Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η ισχύς κάθε μεγάλου φωτοβολταϊκού επενδυτικού σχεδίου μπορεί να αυξάνεται κατά 25% (με εκτάσεις που θα προέρχονται από αναγκαστική απαλλοτρίωση όμορων αγροτεμαχίων). Το μέτρο της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης είναι ένα απεχθές μέτρο, στο οποίο πρέπει να προσφεύγει κανείς μόνο σε έσχατες περιπτώσεις. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί το «δικαίωμα προτίμησης» ώστε να αγοράζει την γη ο επενδυτής κατά προτεραιότητα. ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β' Άρθρο 5, Παρ.2: Επιπλέον κριτήριο κατά την χορήγηση Οριστικής Προσφοράς Όρων Σύνδεσης πρέπει να είναι και η εξοικονόμηση ηλεκτρικού χώρου στο Σύστημα ή/και το Δίκτυο. Αυτό σημαίνει ότι οι Διαχειριστές θα πρέπει να επιβάλουν π.χ. σε έργα με υψηλή Στάθμη Ρεύματος Βραχυκύκλωσης τη χρήση αντιστροφέων ισχύος ώστε το συγκεκριμένο έργο ΑΠΕ να μην προκαλεί μεγάλη επιβάρυνση στον ανάντη υποσταθμό (και να μην καταλαμβάνει χώρο που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για πρόσθετα έργα ΑΠΕ). Άρθρο 6, Παρ. 3: Ο τρόπος κλιμάκωσης των εγγυητικών επιστολών επιβαρύνει δυσανάλογα τα μικρά και μεσαία έργα και ελαφρύνει τα πολύ μεγάλα επενδυτικά σχέδια. Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα όπου παρατηρείται ήδη μεγάλη συσσώρευση της εγκατεστημένης ισχύος σε μεγάλα και πολύ μεγάλα έργα ΑΠΕ, αυτή η διάταξη θα οδηγήσει σε επιδείνωση της ενεργειακής δημοκρατίας. Άρθρο 10: Από το λεκτικό του σχεδίου νόμου φαίνεται ότι ο ΑΔΜΗΕ ή/και ο ΔΕΔΔΗΕ σε συνεργασία με τη ΡΑΕ μπορούν να αυξάνουν το όριο απόρριψης ενέργειας χωρίς περιορισμό. Αυτό όμως οδηγεί σε μεγάλη επενδυτική αβεβαιότητα και επομένως σε αύξηση του κόστους για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ και άρα σε επιβάρυνση των καταναλωτών. Από τη στιγμή που το αρχικό όριο τίθεται με νόμο, με νόμο θα πρέπει να γίνεται και η όποια αλλαγή του. Αυτά είναι απλές, βασικές αρχές καλής νομοθέτησης. ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ' Άρθρο 19: Εάν ο στόχος του νομοσχεδίου είναι να κατασκευαστούν γρηγορότερα περισσότερα έργα ΑΠΕ, έτσι ώστε το 2030 να φθάσουν οι ανανεώσιμες πηγές το 75% στην κάλυψη της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας, τότε δεν μπορεί μια άδεια εγκατάστασης να διαρκεί από 5-7 χρόνια. Την επόμενη 8ετία οι φορείς των έργων ΑΠΕ θα πρέπει να εργασθούν με ταχύτητα χωρίς να επαφίενται σε χαλαρές χρονικά νομοθετικές προβλέψεις. Άρθρο 22: Εάν δικαστήριο έχει ακυρώσει τελεσίδικα μια απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων (και όχι εάν έχει ζητήσει την τροποποίησή της), γιατί θα πρέπει να συνεχισθεί η διαδικασία κατασκευής του συγκεκριμένου έργου ΑΠΕ; Άρθρο 24: Το συγκεκριμένο άρθρο θα πρέπει να αποσυρθεί. Με την παρούσα μορφή του δίνει σε πολλές περιπτώσεις τη δυνατότητα μετατόπισης ενός έργου ΑΠΕ (υφιστάμενου ή υπό αδειοδότηση) κατά εκατοντάδες χιλιόμετρα, χωρίς μάλιστα να χρειάζεται η έγκριση περιβαλλοντικών όρων για τη νέα θέση. ΚΕΦΑΛΑΙΟ Θ' Άρθρο 42: Με την προτεραιότητα που δίνεται στη χορήγηση όρων σύνδεσης για το repowering παλιών έργων ΑΠΕ, δημιουργείται αρνητική διάκριση σε βάρος κυρίως των νοικοκυριών και των μικρών επιχειρηματιών, οι οποίοι στη χώρα μας δεν έχουν εισέλθει ακόμα σε σημαντικό βαθμό στην παραγωγή ηλεκτρισμού από ΑΠΕ, σε αντίθεση με μεγάλες εταιρείες και επενδυτικά σχήματα που έχουν πάρει από την αρχή θέση στην αγορά των ΑΠΕ. Γενικά, ο ηλεκτρικός χώρος είναι ένα αγαθό που βρίσκεται σε σπανιότητα και επειδή η πρόσβαση σε αυτό είναι εκ των ων ουκ άνευ για την υλοποίηση της ενεργειακής δημοκρατίας, η Πολιτεία θα πρέπει να είναι πολύ επιφυλακτική στο να μοιράζει προτεραιότητες πρόσβασης στα δίκτυα ηλεκτρισμού -ιδίως όταν αυτές λειτουργούν υπέρ των μεγάλων ή και πολύ μεγάλων έργων. Άρθρο 49: Πολύ εκτενές άρθρο που αφορά τις επεμβάσεις σε δάση για έργα ΑΠΕ. Να το δουν συνάδελφοι με ειδικές γνώσεις στη δασική νομοθεσία.