Αρχική Προστασία ορεινού όγκου ΥμηττούΆρθρο 3 – Ζώνες προστασίαςΣχόλιο του χρήστη ΕΡΗ | 28 Απριλίου 2010, 13:57
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΕΡΗ' | 28 Απριλίου 2010, 13:57

    Στα πλαίσια της ηλεκτρονικής διαβούλευσης για το Π.Δ. καθορισμού των ζωνών προστασίας του Υμηττού και σε ότι αφορά έναν εκτός σχεδίου οικισμό του Δήμου Γλυφάδας με την ονομασία «Ανάληψη», ο οποίος σύμφωνα με τη πρόταση σας εντάσσεται στη Ζώνη Β, σας αναφέρω τα εξής: Πρόκειται για μια έκταση σχεδόν 40 στρεμμάτων, που περιλαμβάνει περίπου 170 μικροϊδιοκτησίες, επιφάνειας κατά μέσο όρο 240 μ2. Η περιοχή κατατμήθηκε το 1961 και τα αγροτεμάχια που προέκυψαν, μεταβιβάστηκαν αμέσως με νόμιμους και μεταγραμμένους τίτλους ιδιοκτησίας. Οι ιδιοκτήτες τους δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως έχοντες ή προνομιούχοι και οι αγορές που πραγματοποίησαν τότε από το υστέρημα τους, είχαν σκοπό τη κάλυψη των στεγαστικών τους αναγκών. Υπενθυμίζω ότι την εποχή αυτή σε παρόμοια κατάσταση ( εκτός σχεδίου) ήταν πολλές περιοχές του λεκανοπεδίου, οι οποίες όμως σταδιακά εντάχθηκαν στο σχέδιο πόλης. Αυτό το αναφέρω ως αντίλογο στο πιθανό επιχείρημα ότι “γνώριζαν πως αγόραζαν αγροτεμάχιο”. Η περιοχή δεν διαφέρει μορφολογικά ή υψομετρικά σε τίποτε από τη πλησιέστερη εντός σχεδίου περιοχή, από την οποία μας χωρίζει η οδός Αγίου Νεκταρίου πλ. 12,00 μ και κυρίως δεν παρουσιάζει τάσεις αναρρίχησης στον ορεινό όγκο του Υμηττού. Στην ίδια περιοχή δεν εμφανίζεται κανένα ιδιαίτερο είδος βλάστησης, πέρα από τα συνηθισμένα θυμάρια, αγριόχορτα και θάμνους, που μπορείς να βρεις σε όλα τα αδόμητα οικόπεδα του Δήμου μας. Τα μόνα δένδρα που εντοπίζεις, είναι εκείνα που οι κάτοικοι έχουν φυτέψει στις αυλές των “αυθαίρετων” σπιτιών τους. Η αυθαίρετη δόμηση φτάνει σε ποσοστό περίπου 35%, που αφορά αποκλειστικά κατοικίες. Πρόκειται για αυθαίρετα κτίσματα, που κατασκευάστηκαν από τους ιδιοκτήτες των οικοπέδων, αυστηρά μέσα στα όρια των ιδιοκτησιών τους και χρησιμοποιούνται σαν πρώτη κατοικία. Σαυτά σήμερα ζουν πλέον ιδιοκτήτες τρίτης γενιάς, όχι για να αποκτήσουν δικαιώματα κατοχής ή νομής ή για ιδιοποιηθούν κάτι που δεν τους ανήκει, αλλά για να αντιμετωπίσουν το στεγαστικό τους πρόβλημα. Η αυθαίρετη δόμηση στη δική μας περίπτωση, δεν είναι προϊόν πρόθεσης για επιπλέον κάλυψη και εκμετάλλευση. Είναι υλοποίηση ανάγκης για δημιουργία οικογενειακής εστίας. Μισός αιώνας αναμονής για να εισακουστεί από το κράτος το δίκαιο αίτημα μας, για ένταξη της περιοχής μας στο σχέδιο πόλης, είναι πραγματικά πολύ μεγάλο διάστημα για τα ανθρώπινα όρια και ίσως ικανό για να υποκλιθεί και ο ίδιος ο θεός μπροστά του. Όλα τα αυθαίρετα κτίσματα έχουν δηλωθεί με τις διατάξεις των ν. 720/77 και 1337/83. Επίσης στη περιοχή μας έχουν κατασκευαστεί με δαπάνες των κατοίκων, τα δίκτυα κοινής ωφέλειας ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ, που εξυπηρετούν τα κτίσματα και έχουν ασφαλτοστρωθεί οι δρόμοι. Συμπέρασμα: η περιοχή μας έχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας οικιστικής περιοχής. Στα 50 χρόνια που προηγήθηκαν, τόσο οι οικιστές όσο και οι οικοπεδούχοι, έχουν επιδοθεί σε έναν άοκνο αγώνα, προκειμένου η περιοχή μας να ενταχθεί στο σχέδιο πόλης. Έχουν υπάρξει δεκάδες αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου Γλυφάδας, που συνηγορούν σαυτό. Όλες αυτές έχουν κοινοποιηθεί στο Υπουργείο σας και στον Οργανισμό Αθήνας και αυτό μας κάνει να πιστεύουμε, ότι όσα αναφέρουμε είναι γνωστά σε σας και κανονικά δεν θα ήταν απαραίτητο να προσφύγουμε στην ηλεκτρονική διαβούλευση, για να εκθέσουμε τις απόψεις μας και να σας ζητήσουμε την εξαίρεση της περιοχής μας από τη Ζώνη Β Υμηττού και γενικά να την αποδέσμευση της από κάθε Ζώνη Προστασίας. Πρέπει να λάβετε υπόψιν σας ότι στο Π.Δ. του 1989, με το οποίο εντάχθηκε στο σχέδιο πόλης τμήμα του συνεταιρισμού Καφεπωλών του Δήμου μας, σαφώς αναφέρεται ότι η ένταξη των υπολοίπων εκτός σχεδίου περιοχών της Γλυφάδας και μεταξύ αυτών και της Ανάληψης, θα γίνει μετά τη τροποποίηση των Ζωνών Υμηττού. Από τη διατύπωση συμπεραίνεται ότι υπήρχε πρόθεση ένταξης στο σχέδιο, μετά τη ολοκλήρωση της διαδικασίας επαναπροσδιορισμού των Ζωνών. Το 1996 ο οργανισμός Αθήνας εισηγήθηκε την αποδέσμευση των περιοχών μας από τις Ζώνες. Ο ίδιος φορέας με νέα εισήγηση, επανέρχεται σήμερα στο καθεστώς του 1978. Γιατί τι άλλαξε; Άλλαξε η περιοχή, ο Υμηττός ή εμείς; Όταν το 1978 καταρχήν ορίστηκαν οι ζώνες προστασίας, εμείς υπήρχαμε στη περιοχή, δηλ οι ζώνες μας βρήκαν δεν εγκατασταθήκαμε εμείς μέσα σαυτές και η σήμερα διαμορφωμένη κατάσταση του οικισμού μας, δεν διαφέρει από την τότε. Η Β Ζώνη, σε ότι αφορά τα όρια της με τον υπάρχοντα αστικό ιστό, οριοθετείται τόσο το 1978, όσο και σήμερα από την οδό Αγίου Νεκταρίου (όριο σχεδίου πόλης). Θέλουμε να πιστεύουμε ότι το 1978 από ευκολία ή επιπολαιότητα χρησιμοποιήθηκε αυτό το όριο, ώστε να χαραχθεί “από γραφείου” μια γραμμή στη Πινακίδα της ΓΥΣ, πάνω σε έναν οδικό άξονα, αδιαφορώντας ή μη γνωρίζοντας την ύπαρξη του διαμορφωμένου οικισμού μας, ο οποίος έτσι εγκλωβίστηκε μέσα στα όρια της Β Ζώνης. Σήμερα όμως με τα μέσα εντοπισμού που υπάρχουν, δεν δικαιολογούνται τα ίδια λάθη. Γιαυτό η πρόταση μας είναι το όριο αρχής της Β Ζώνης, να μεταφερθεί στα μετά τα όρια του ήδη διαμορφωμένου οικισμού μας, αποδεσμεύοντας τον από την προστασία Υμηττού και να λήξει επιτέλους το καθεστώς ομηρίας μας. Το αίτημα μας βασίζεται σε μια σειρά επιχειρημάτων που σας εκθέτουμε. Κατά τη γνώμη μας δεν μπορούν να συνυπάρχουν χρήσεις οικιστικές, γεωργικές κλπ σε αυτή τη μικρή έκταση και παράλληλα να ισχυριζόμαστε ότι προστατεύεται έτσι ο Υμηττός. Το βουνό πρέπει να οριοθετηθεί σωστά, όπως δεκάδες φορές έχει υποδειχτεί από τη Τοπική μας Αυτοδιοίκηση. Μην αγνοείτε τις αποφάσεις της, όταν μάλιστα κατά καιρούς εσείς οι ίδιοι τις ζητάτε. Λάβετε υπόψιν σας τις προτάσεις της μελέτης των Μηχανικών Μ. Κοσιώνη – Κοέν και Γ. Βουλγαρίδη, που εκπονήθηκε με δαπάνες των κατοίκων και είχε αντικείμενο τη «Διερεύνηση οικιστικής κατάστασης περιοχών Δήμου Γλυφάδας εκτός σχεδίου και εντός Ζωνών Προστασίας Υμηττού» . Η μελέτη αυτή σας υποβλήθηκε μέσω του Δήμου μας και συνοδεύεται από σχετική απόφαση έγκρισης του Δημοτικού Συμβουλίου. Σκεφτείτε ψύχραιμα πως θα αντιμετωπίσετε το θέμα των υφιστάμενων κτιρίων. Στο διάταγμα σας αναφέρεστε σε εξέταση της νομιμότητας τους. Δηλ. αν δεν κριθούν νόμιμα θα τα κατεδαφίσετε; Έχει το κράτος τη πολυτέλεια να δημιουργεί άστεγους και να αποδίδει στις ιδιοκτησίες τους χρήσεις γεωργικές; Τελικά ποιος αξιολογείται περισσότερο σαυτόν τον τόπο ο πολίτης ή το μαρούλι; Όλες αυτές οι κινήσεις του κράτους τα τελευταία χρόνια, μας έχουν κατατάξει σε μία κατηγορία πολιτών 2ης κατηγορίας. Αντιμετωπιζόμαστε σαν καταπατητές, ενώ δεν έχουμε ούτε στο ελάχιστο παραβιάσει τα όρια των εκτάσεων που νόμιμα αγοράσαμε. Για τα κτίσματα μας τηρήσαμε όλες τις διαδικασίες που το κράτος προέβλεψε για τη νομιμοποίηση τους. Δεν διεκδικούμε τίποτε περισσότερο από το αυτονόητο δηλ. να έχουμε άποψη για τις ιδιοκτησίες μας και τις εστίες μας, να μη θίγετε η τιμή και η υπόληψη μας, να μη υποτιμάται η αξιοπρέπεια μας. Δεν μπορεί εφόρου ζωής οι τύχες μας να καθορίζονται από αυτούς που εξαντλούν το οικολογικό τους ενδιαφέρον στα όρια των οικοπέδων μας. Τα ποσά που κατεβάλαμε το 1961 για να αγοράσουμε τα οικόπεδα μας δεν ήταν ευκαταφρόνητα και τα πληρώσαμε με στόχο να φτιάξουμε σαυτά τη πρώτη κατοικία μας και όχι για να εξασφαλίσουμε μετά από 50 χρόνια χώρο για καλλιέργεια λαχανικών. Εμείς πρώτοι εμποδίσαμε τους επίδοξους καταπατητές να ροκανίσουν το βουνό μας. Και εμείς φτάνουμε πρώτοι στη κάθε πυρκαγιά του, γιατί είμαστε οι κοντινότεροι και μετά από 50 χρόνια, το νιώθουμε σαν προέκταση της αυλής μας. Δεν το ανακαλύψαμε χτες, ούτε το πονάμε λιγότερο. Είναι εξοργιστικό και τελείως υποκριτικό, αυτοί που εξάντλησαν κάθε χιλιοστό επιτρεπόμενης και μη δόμησης και τσιμεντοποίησαν το τελευταίο ακάλυπτο ή παρτέρι της αυλής τους, στη συνέχεια να επικεντρώνουν τις οικολογικές τους ευαισθησίες “με το πρόσχημα ότι το περιβάλλον δεν αντέχει άλλο” , στο πώς θα διατηρήσουν το απέναντι τους οικόπεδο άκτιστο ή πως θα σύρουν το όριο του ανύπαρκτου δάσους στα όρια του οικοπέδου τους, εξασφαλίζοντας έτσι περισσότερη ησυχία και αυξάνοντας την αξία του. Από το 1978 υπάρχουν Ζώνες προστασίας του Υμηττού, που όμως τελικά ούτε τον προστάτεψαν, ούτε τον βελτίωσαν. Ο Υμηττός βεβαίως και πρέπει να αναπλαστεί και σαυτό πρέπει όλοι να συμμετέχουμε. Επειδή όμως είναι σαν να ξεκινάμε να χτίσουμε κάτι από την αρχή, ας το προσπαθήσουμε σωστά, οριοθετώντας με βάση το σήμερα τη περιοχή ενδιαφέροντος μας. Η αποδέσμευση οικιστικών περιοχών από τις περιοχές ανάπλασης του Υμηττού, μάλλον θα τον βοηθήσει παρά θα τον βλάψει και θα ξεκαθαρίσει το τοπίο και το χώρο, όπου ουσιαστικές παρεμβάσεις θα επιφέρουν το επιθυμητό για το περιβάλλον αποτέλεσμα. Ευχαριστώ για τη φιλοξενία - Έρη – Κάτοικος περιοχής “Ανάληψη” Δήμου Γλυφάδας