Αρχική Διατάξεις για την απλοποίηση της περιβαλλοντικής αδειοδότησης, των περιβαλλοντικών επιθεωρήσεων και την προστασία του περιβάλλοντοςΚΕΦΑΛΑΙΟ Η’ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΥΠΕΡΑΚΤΙΩΝ ΑΙΟΛΙΚΩΝ ΠΑΡΚΩΝ (άρθρα 59-75)Σχόλιο του χρήστη Αντώνης Βελεγράκης | 14 Ιουλίου 2022, 14:55
  • Σχόλιο του χρήστη 'Αντώνης Βελεγράκης' | 14 Ιουλίου 2022, 14:55

    Το προτεινόμενο νομοσχέδιο έχει διαφορα προβληματα πολλα από τα οποία έχοθν ήδη καταγραφεί από άλλους. Εγώ θα ήθελα να επικεντρωθώ στο ότι το νομοσχέδιο δεν δίνει σημασία στα προβλήματα που θα δημιουργηθούν σε άλλες σημαντικότατες χρήσεις του θαλάσσιου χώρου. Φαίνεται ότι παρέχεται 'blank cheque' στην ανάπτυξη αιολικών παρκων στην αβαθή υφαλοκρηπίδα, που θα αδρανοποιήσουν το θαλάσσιο πυθμενα όχι μόνον στην περιοχή θεμελίωσης των πάρκων αλλά και σε περιοχές από τις οποίες θα περάσουν τα απαραίτητα καλώδια για την μεταφορά ενέργειας. Πέρα από τις άλλες περιβαλλοντικές επιπτώσεις (Βιοποικιλότητα, πιθανές αλλαγές στη θαλάσσια κυκλοφορία κλπ) που έργα αυτής της κλίμακας μπορεί να έχουν, οι οποίες θέλω να ελπίζω ότι θα αξιολογηθούν σύμφωνα με την Ευρωπαϊκές Οδηγίες για την Αξιολόγηση των Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων SEA Directive 2001/42/EΚ και EIA Directive 2014/52/EΕ (με τα αποτελέσματα των αξιολογήσεων να είναι προσβάσιμα από τους πολίτες σύμφωνα με την Οδηγία 2003/4/EΚ), υπάρχουν και σημαντικότατα θέματα που αφορούν τις στρατηγικές επιλογές. Ησυχία Ο παραλιακός τουρισμός (Sea-Sand-Sun) είναι η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας και αποτελεί αδιαφιλονίκητο συστατικό του Ελληνικού μοντέλου ανάπτυξης και στρατηγική προτεραιότητα διαδοχικών κυβερνήσεων. Η φέρουσα ικανότητα για τουρισμό και η αισθητική των Ελληνικών παραλιών και ιδιαίτερα των νησιωτικών παραλιών στα επόμενα χρόνια θα είναι αποφασιστικοί παράγοντες για την Ελληνική τουριστική ανάπτυξη και οικονομία. Οι ελληνικές παραλίες όμως, και ιδιαίτερα οι νησιωτικές, βρίσκονται κάτω από αυξανόμενη διάβρωση η οποία προβλέπεται να αυξάνεται με πολύ ανησυχητικούς ρυθμούς στα επόμενα χρόνια λόγω της προβλεπόμενης αύξησης της μέσης θαλάσσιας στάθμης και αλλαγές στα χαρακτηριστικά των ακραίων θυελλωδών φαινομένων. Πρόσφατες έρευνες προβλέπουν ότι το 2050 ακόμα και κάτω από το πλέον συντηρητικό σενάριο (RCP4.5, 0.15 m αύξηση της μέσης θαλάσσιας στάθμης), μέχρι 39 % και 9 % των ελληνικών νησιωτικών παραλιών του Αιγαίου Πελάγους θα χάσουν το 50 % και 100 % του μέγιστου σημερινού πλατους τους, αντίστοιχα (https://doi.org/10.5194/nhess-17-449-2017). Φυσικά οι προβλέψεις είναι πολύ χειρότερες για τα χειρότερα κλιματικά σενάρια. Οι προβλέψεις αυτές δείχνουν ότι χρειάζεται μεγάλη προσοχή στο σχεδιασμό των παράκτιων και θαλάσσιων χρήσεων. Η αποκατάσταση των παραλιών και της φέρουσας ικανότητας τους απαιτούν αναπληρώσεις με άμμο, που για λόγους τόσον αισθητικής όσο και τεχνικο-οικονομικής θα πρέπει να βρεθεί στην θάλασσα (θαλάσσια αδρανή/marine aggregates). Οι ποσότητες είναι μεγάλες. Για παράδειγμα, η διατήρηση της σημερινής φέρουσας ικανότητας των 30 παραλιών της Σαντορίνης θα απαιτήσει μέχρι το 2050 μεταξύ 1.4 και 2.6 εκατομμύρια m3 υλικού αναπλήρωσης. Οι τεράστιοι όγκοι θαλάσσιων αδρανών που απαιτούνται, σε συνδυασμό με την σχετική έλλειψη οικονομικά βιώσιμων αποθέσων (http://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S2211464514000396), ειδικά στις Ελληνικές Θάλασσες, βρίσκονατι πίσω από την συμμετοχή σε περίοπτη θέση στις θαλάσσιες χρήσεις που θα πρέπει χωροθετηθούν κατά προτεραιότητα σύμφωνα με την Οδηγία 2014/89/ΕΕ για το Θαλάσσιο Χωροταξικό σχεδισμό. Δυστυχώς, όπως φαίνεται από το προτεινόμενο νομοσχέδιο οι χρήση αυτή δεν λαμβάνεται καθόλου υπόψη αν και πρόκειται για σημαντικότατη συγκρουόμενη χρήση με την χωροθέτηση των αιολικών πάρκων. Αν το θέμα αυτό δεν μελετηθεί σοβαρά θα φτάσουμε να έχουμε μεγάλη και άχρηστη δυνατότητα ηλεκτροδότησης σε νησιά άδεια από τουρίστες. Αντώνης Βελεγράκης, Καθηγητής Τμημα Ωκεανογραφίας και Θαλάσσιων Βιο-επιστημών Πανεπιστήμιο Αιγαίου