Αρχική Διατάξεις για την απλοποίηση της περιβαλλοντικής αδειοδότησης, των περιβαλλοντικών επιθεωρήσεων και την προστασία του περιβάλλοντοςΚΕΦΑΛΑΙΟ Ζ’ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ (άρθρα 39-58)Σχόλιο του χρήστη Λάζαρος Ντοανίδης | 15 Ιουλίου 2022, 10:57
  • Σχόλιο του χρήστη 'Λάζαρος Ντοανίδης' | 15 Ιουλίου 2022, 10:57

    Σε γενικές γραμμές είναι ακόμη ένα πρόχειρο νομοσχέδιο, το οποίο τροποποιεί άρθρα και διατάξεις νόμων, που ψηφίστηκαν μόλις πριν 1 ή 2 χρόνια και σε ορισμένες περιπτώσεις τα τροποποιεί για 3η ή 4η φορά! Με δεδομένο αυτό δεν μπορείς να έχεις υψηλές απαιτήσεις. Παράδειγμα είναι το άρθρο 39 του ν/σ το οποίο τροποποιεί το άρθρο 5 του Ν 4258/2014 για 4η φορά (Ν 4495/2017, Ν 4602/2019, Ν4685/2020) από όταν εκδόθηκε. Επιπρόσθετα έτσι όπως προτείνεται να διαμορφωθεί δεν βγάζει κανένα νόημα ίσως γιατί έχουν γραφτεί λάθος οι παραπομπές στις παραγράφους, εδάφια και άρθρα. Χρειάζεται να ξαναγραφτεί πιο ξεκάθαρα σίγουρα και ιδίως (αν το καταλαβαίνω σωστά) η δυνατότητα κατασκευής έργων διευθέτησης σε μικρά υδατορέματα χωρίς να ακολουθηθεί η διαδικασία οριοθέτησης, παρά μόνο με την έγκριση των έργων και των γραμμών πλημμύρας από την Δνση Τεχνικών έργων της περιφέρειας. Οψόμεθα στο τελικό κείμενο! Ένα θετικό στοιχείο του ν/σ αποτελεί το άρθρο 5 το οποίο έρχεται επιτέλους μετά από 11 χρόνια από την έκδοση του 4014/2011 να καταργήσει με σαφήνεια την διαδικασία καθορισμού αποδέκτη διάθεσης λυμάτων. Στο μεσοδιάστημα των 11 ετών άλλες περιφέρειες θεωρούσαν υποχρεωτικό τον καθορισμό αποδέκτη και άλλες ότι δεν απαιτείται. Οπότε οι μελετητές έπρεπε πρώτα να ρωτήσουν τις αρμόδιες υπηρεσίες στην κάθε περιφέρεια ποια είναι η άποψή τους για να κινηθούν αναλόγως. Εκτός όμως από το διοικητικό/τυπικό του θέματος, υπάρχει και το επιστημονικό το οποίο είναι πιο σοβαρό. Ο καθορισμός αποδέκτη γινόταν με μια απαρχαιωμένη σήμερα Υγειονομική Διάταξη του 1965, η οποία τότε και για περίπου 30 χρόνια μετά μπορεί να ήταν σημαντική, ωστόσο τα τελευταία 15 χρόνια είναι ξεπερασμένη. Τα κριτήρια διάθεσης που θέτει αφορούν σε πρωτοβάθμια επεξεργασμένα λύματα, επεξεργασία που την δεκαετία του 70 και 80 ήταν "υψηλής τεχνολογίας" για την Ελλάδα αφού οι περισσότερες πόλεις δεν είχαν καν αποχετευτικό. Σήμερα όμως, που η ελάχιστη επεξεργασία ακόμη και σε οικισμούς 2000 κατοίκων είναι η δευτεροβάθμια με απολύμανση, οι προβλέψεις της ΥΔ έχουν χάσει το νόημά τους. Είναι σαν να προσπαθείς με μελέτη να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας! Αυτό που χρειάζεται λοιπόν για την προστασία των επιφανειακών υδάτων είναι οι έλεγχοι της καλής/σωστής λειτουργίας των εγκαταστάσεων επεξεργασίας λυμάτων.