Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Στεφανία Βλάχου' | 16 Ιουλίου 2022, 19:53

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αξιοποιώντας για άλλη μια φορά, την τακτική που εφαρμόζεται πολλά χρόνια τώρα, όλα τα σοβαρά θέματα να ψηφίζονται από τη Βουλή το κατακαλόκαιρο με συνοπτικές διαδικασίας, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας έθεσε σε προσχηματική διαβούλευση για μόλις μια εβδομάδα, σχέδιο νόμου που περιλαμβάνει διατάξεις για το «πλαίσιο ανάπτυξης υπεράκτιων αιολικών πάρκων», μαζί με «απλουστεύσεις» της περιβαλλοντικής διαδικασίας, ανάμεσα στις οποίες κορυφαίο ζήτημα είναι αυτό που αφορά στις «χρήσεις γης στις προστατευόμενες περιοχές». Για το πλαίσιο ανάπτυξης υπεράκτιων αιολικών πάρκων, προφανώς δε συντρέχουν λόγοι κατεπείγουσας διαδικασίας. Τίθεται σε διαβούλευση ενάμιση χρόνο μετά από τη «διαβούλευση», που είχε γίνει με πρωτοβουλία της ΕΛΕΤΑΕΝ, εγκαινιάζοντας τότε, μια εποχή όπου επίσημα πλέον οι ίδιες οι εταιρείες ασκούν εθνικό ενεργειακό σχεδιασμό, κριτικάροντας μάλιστα το δημόσιο για τις ανεπάρκειές του, όπως είχαμε σχολιάσει σε δελτίο τύπου μας με θέμα «Θαλάσσια αιολικά: ένα νέο πεδίο εμπορευματοποίησης της ενέργειας και της θάλασσας», πριν από ένα χρόνο. Η καθυστέρηση δεν οφείλεται σε προσπάθεια σύνταξης και έγκρισης Θαλάσσιου Χωροταξικού Πλαισίου, που η χώρα όφειλε να υλοποιήσει μέχρι το Μάρτιο του 2021, σύμφωνα με την Οδηγία 2014/89/ΕΕ «Περί Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού». Κι αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι αντί γι’ αυτό, το νομοσχέδιο υιοθετεί και εφαρμόζει το βραχυπρόθεσμο στόχο που είχε προτείνει η ΕΛΕΤΑΕΝ, για αποσπασματικό καθορισμό Περιοχών Οργανωμένης Ανάπτυξης Υπεράκτιων Αιολικών Πάρκων (ΠΟΑΥΑΠ), στο πρότυπο των Ειδικών Πολεοδομικών Σχεδίων. Ο καθορισμός της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρίας Υδρογονανθράκων Α.Ε. ως φορέα Διαχείρισης για τα Υπεράκτια Αιολικά Πάρκα, επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις μας για τη συγγένεια που εμφανίζει η διαδικασία χωροθέτησης και αδειοδότησης των θαλάσσιων αιολικών με την παραχώρηση «οικοπέδων» για την έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων, αλλά και τα εμπόδια που συνιστούν η περιορισμένη στα έξι (6) ναυτικά μίλια αιγιαλίτιδα ζώνη και η έλλειψη καθορισμένης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) στο Αιγαίο, εμπόδια που υπαγορεύουν και τις συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές. Παράλληλα, αναδεικνύει πόσο ο χαρακτήρας της υποτιθέμενης αποκεντρωμένης παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας είναι στην πραγματικότητα βαθειά συγκεντρωτικός, αφού για τη δημιουργία υπεράκτιων αιολικών σταθμών ενδιαφερόμενες είναι, εκτός από τις μεγάλες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και όλες οι μεγάλες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στις εξορύξεις υδρογονανθράκων. Τελικά, το κατεπείγον της διαβούλευσης για το νομοσχέδιο φαίνεται να αφορά στις αλλαγές που επιχειρεί να κάνει στις χρήσεις γης στις προστατευόμενες περιοχές, δύο χρόνια μετά από τον καθορισμό τους από το νόμο Χατζηδάκη του 2020. Κι αυτό για να εξαναγκαστούν τα γραφεία μελετών που έχουν αναλάβει τη σύνταξη των Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών των περιοχών Natura, να συμπεριλάβουν στις μελέτες τους διάφορα «αναπτυξιακά» έργα, κυρίως ενεργειακά αλλά και άλλα (τουριστικά), καθώς και υποδομές (νέους δρόμους), ως επιτρεπόμενες χρήσεις στις ζώνες προστασίας, που δεν είχαν συμπεριληφθεί στο νόμο Χατζηδάκη. Κατεπείγουσα «ανάγκη» είναι επίσης να προκαθοριστεί με νόμο η προοπτική επιβάρυνσης των περιοχών Natura με τέτοια έργα για να τα συμπεριλάβει και η μελέτη αναθεώρησης του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τις ΑΠΕ! Σε μια συγκυρία όπου αναδεικνύονται κρίσεις, όπως αυτές που σχετίζονται με το περιβάλλον, τη βιοποικιλότητα, την υγεία και τη διατροφή και αναλαμβάνονται σχετικές πολιτικές πρωτοβουλίες, η ελληνική κυβέρνηση παραμένει εγκλωβισμένη σε παρωχημένους «αναπτυξιακούς στόχους», που αποτελούν μια από τις πιο σημαντικές αιτίες για την κακοδαιμονία της χώρας. Ζητούμε να μπει ένα τέλος σε όλο αυτό! Ζητούμε την απόσυρση του νομοσχεδίου και μια πραγματική διαβούλευση για εθνικό ενεργειακό σχεδιασμό, με την πραγματική συμμετοχή της κοινωνίας και την πραγματική προστασία του περιβάλλοντος!