Αρχική Επιτάχυνση της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών ΕνέργειαςΆρθρο 5 Ορθολογικοποίηση της τιμολόγησης ενέργειας που παράγεται από σταθμούς Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α.Σχόλιο του χρήστη ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΛΟΥΜΗΣ | 9 Δεκεμβρίου 2009, 18:49
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Επειδή οι διαθέσιμοι πόροι για επενδύσεις, ακόμη και στον τομέα των ΑΠΕ, είναι περιορισμένοι, και πολύ περισσότερο τώρα που διερχόμαστε περίοδο έντονης οικονομικής κρίσης, πιστεύω ότι πρέπει να οργανωθεί πιο αποτελεσματικά (από οικονομική άποψη) το όλο σύστημα παραγωγής ηλ. ενέργειας από ΑΠΕ ή Σ.Η.Θ.Υ.Α. Η αγορά είναι ακόμη στα πρώϊμα στάδιά της και γι' αυτό θεωρώ ότι πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στις μορφές εκείνες παραγωγής ενέργειας από ΑΠΕ ή Σ.Η.Θ.Υ.Α. οι οποίες παρουσιάζουν 1ον)χαμηλό κόστος παραγωγής ανά ΜWh και 2ον) σταθερότητα στην ροή παραγωγής ηλ. ρεύματος, ώστε να μπορεί ο διαχειριστής του συστήματος να κάνει κατά προσέγγιση προγραμματισμό της διαθεσιμότητας ηλ. ενέργειας, σε μηνιαία βάση. Ο σταθερός μακροπρόθεσμος στόχος του σχεδιασμού ανάπτυξης της εσωτερικής μας αγοράς ηλ. ενέργειας, πρέπει να γίνεται όχι άτακτα και τυχαία, όπως έγινε προ δεκαετιών με την άναρχη οικιστική επέκταση των αστικών ιστών της Ελλάδας, η οποία επέφερε τις πολλές αστικές δυσλειτουργίες των σημερινών μεγαλουπόλεων (πυκνή και άναρχη δόμηση, κυκλοφορικό, ρύπανση κ.ά.), αλλά με σεβασμό στην μελλοντική δομή των πόλεων και προς το περιβάλλον. Παράλληλα, πρέπει να έχει σαν τιμολογιακό γνώμονα την μεσομακροπρόθεσμη σύγκλιση προς την εκάστοτε οριακή τιμή του συστήματος παραγωγής ηλ. ενέργειας, επειδή σε αντίθετη περίπτωση υπάρχει ο κίνδυνος να γίνονται αντιπαραγωγικές επενδύσεις τις οποίες θα πρέπει επί 20 και πλέον έτη να επιδοτεί το Δημόσιο, τη στιγμή που εαν είχαν επιλεγεί αποτελεσματικότερες μέθοδοι παραγωγής μέσω άλλων ΑΠΕ, η ανάγκη για κρατική επιχορήγηση δεν θα υπήρχε, ή θα ήταν σε μειωμένο βαθμό. Ένα πρώτο ανησυχητικό φαινόμενο είναι το μεγάλο εύρος αποκλίσεων στις προτεινόμενες κλίμακες, όπου βλέπουμε την τιμή της MWh να κυμαίνεται από 87,84 έως 507,14 ευρώ. Θα προτιμούσα να μην υπάρχει διακύμανση του εύρους τιμής πάνω από 50% της χαμηλότερης τιμής παραγωγής του ηλ. ρεύματος (87,84), για λόγους οικονομίας, αλλά και ευκολίας διαχείρισης και προγραμματισμού των πληρωμών από τη ΡΑΕ. Μια τέτοια πολιτική θα ενέτεινε τον ανταγωνισμό μεταξύ υποψηφίων παραγωγών και θα έδινε κίνητρο για συνεχή μείωση της τιμής παραγωγής της MWh, αντί να εφησυχάζουν οι παραγωγοί, εκμεταλλευόμενοι τις πολυετείς τους επιδοτούμενες χρυσοφόρες συμβάσεις, που με την πάροδο του χρόνου θα αποκλίνουν αντί να συγκλίνουν προς την οριακή τιμή του συστήματος παραγωγής. Προτείνεται, λοιπόν, η κρατική επιδότηση των παραγωγών ΑΠΕ ή Σ.Η.Θ.Υ.Α. να εξαντλείται κυρίως στην φάση της δημιουργίας της επένδυσης σε αυτά τα συστήματα, και από κει και πέρα η τιμολόγηση της MWh να γίνεται κατά πολύ πιο ανταγωνιστικό τρόπο από τον προτεινόμενο με το υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου, προς αποφυγή ένταξης αντιπαραγωγικών επενδύσεων στο σύστημα, και παράλληλα προς επίτευξη ευχερέστερης διαχείρησης τόσο στον τομέα του κόστους όσο και στον τομέα της ομαλότητας της ροής της παραγόμενης ηλ. ενέργειας. Όσον αφορά την συχνότητα αναθεώρησης των τιμών της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ ή Σ.Η.Θ.Υ.Α., θα πρέπει να γίνεται σε ετήσια βάση, ώστε να επηρεάζεται και από την εξέλιξη του κόστους των κυριότερων μεθόδων παραγωγής ηλ. ρεύματος (πετρέλαιο, λιθάνθρακας, φυσικό αέριο κλπ.) και να μην διακυμαίνεται ανεξέλεγκτα προς τις διεθνείς εξελίξεις του κλάδου της ενέργειας.