Αρχική Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και ΥδάτωνΆρθρο 18 Κυρώσεις – Προσθήκη παρ. 8 έως 11 στο άρθρο 36 του ν. 4001/2011Σχόλιο του χρήστη WWF Ελλάς | 27 Φεβρουαρίου 2023, 12:46
  • Σχόλιο του χρήστη 'WWF Ελλάς' | 27 Φεβρουαρίου 2023, 12:46

    Άρθρο 18 Κυρώσεις – Προσθήκη παρ. 8 έως 11 στο άρθρο 36 του ν. 4001/2011 (α) Οι παραβιάσεις που αναφέρονται στο άρθρο 18 αφορούν αποκλειστικά μη εμπρόθεσμη υποβολή στοιχείων και λογιστικά θέματα (μη απόδοση τελών, εσφαλμένη εφαρμογή κανόνων κοστολόγησης). Χωρίς να υποτιμάται η σημασία τους, δεν αφορούν τα ουσιαστικά, περιβαλλοντικά και κοινωνικά θέματα. Πιο συγκεκριμένα, δεν αφορούν: (i) τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της διαχείρισης αποβλήτων και των υπηρεσιών ύδατος και (ii) τα ζητήματα κοινωνικής δικαιοσύνης, που μπορεί να ανακύψουν από την άνιση πρόσβαση ή την ανεπαρκή ποιότητα των σημαντικών αυτών κοινωφελών υπηρεσιών. Tα στοιχεία των Παραρτημάτων Ι και ΙΙ, καθώς και τα στοιχεία των Παραρτημάτων IV και V της ΚΥΑ ΥΠΕΝ/ΔΔΑ/90439/1846/29.9.2021 (Β’ 4541) δεν αγγίζουν τα θέματα αυτά (π.χ., την ποιότητα του πόσιμου νερού, την επάρκεια των ζωνών προστασίας, τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των εγκαταστάσεων αποχέτευσης - ΕΕΛ, κοκ.). Συνεπώς, εξακολουθεί να υπάρχει ένα γιγαντιαίο νομοθετικό κενό στα θέματα αυτά. (β) Οι υποχρεώσεις που αφορά το άρθρο είναι υποχρεώσεις αυτο-καταγραφής (self-reporting) στοιχείων από εποπτευόμενους φορείς. Για τον λόγο αυτό, δημιουργούνται ορισμένες εύλογες απορίες. Η πρώτη είναι αν η ΡΑΑΕΥ οφείλει να επαληθεύσει την ακρίβεια των αναφορών, και, σε περίπτωση καταφατικής απάντησης, αν έχει τους πόρους και με βάση ποιες μεθοδολογίες. (Η διάταξη δεν απαγορεύει ευκρινώς την υποβολή ανακριβών στοιχείων, και μολονότι αυτό μπορεί να θεωρηθεί ερμηνευτικά ότι υπονοείται, θα ήταν καλύτερο να διευκρινιστεί χωρίς αμφιβολίες). Η δεύτερη είναι η προφανής σύγκρουση συμφερόντων που δημιουργείται από ορισμένα στοιχεία: πώς είναι δυνατόν, για παράδειγμα, ένας φορέας διαχείρισης αποβλήτων (που μπορεί να είναι ιδιωτικός), να πρέπει να υποβάλλει στοιχεία για τον “αριθμό παραπόνων ή καταγγελιών για περιβαλλοντικές οχλήσεις ανά έτος” ή τον “βαθμό συμμόρφωσης επί καταγεγραμμένων περιβαλλοντικών παραβάσεων από ελεγκτές περιβάλλοντος”; Το τελευταίο “στοιχείο” παραγνωρίζει επίσης την έλλειψη, αν όχι την κατάρρευση των μηχανισμών περιβαλλοντικών ελέγχων τα τελευταία χρόνια. Τέλος, ξενίζουν προφανείς ελλείψεις - η ποιότητα του πόσιμου νερού, για παράδειγμα, είναι ο κρισιμότερος δείκτης για την αξιολόγηση μιας υπηρεσίας ύδρευσης, και απουσιάζει από το Παράρτημα ΙΙ. (γ) Η απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Πράσινου Ταμείου του Υ.Π.ΕΝ. 138.13/2018 τιτλοφορείται “Σύσταση Τραπεζικού λογαριασμού ταμειακής διαχείρισης στην Τράπεζα της Ελλάδος για τα έσοδα από περιβαλλοντικά τέλη υδάτων” (ΑΔΑ:ΨΘ7Φ46Ψ844-ΛΗ1), και αφορά ένα ταμειακό, διαχειριστικό θέμα του Πράσινου Ταμείου. Υπό διαφορετικές συνθήκες, αυτή που θα έπρεπε να αναφερθεί είναι η ΚΥΑ 135275/2017 “Έγκριση γενικών κανόνων κοστολόγησης και τιμολόγησης υπηρεσιών ύδατος-Μέθοδος και διαδικασίες για την ανάκτηση κόστους των υπηρεσιών ύδατος στις διάφορες χρήσεις του” (ΦΕΚ Β’ 1751), αλλά έχει προσφάτως ακυρωθεί από το ΣΤΕ (ΣΤΕ Δ’ τμ. 2519/2022). Η διοίκηση οφείλει να συμμορφωθεί με την ακυρωτική απόφαση, και να εκδώσει μία σύννομη ΚΥΑ για τους κανόνες τιμολόγησης. Η αξιοποίηση από το νομοσχέδιο άσχετων κειμένων προκειμένου να μην εφαρμοστεί μία ακυρωτική απόφαση είναι μία πρακτική ιδιαίτερα κακής νομοθέτησης, που πρέπει να αποδοκιμαστεί.