Αρχική Προστασία ορεινού όγκου ΥμηττούΆρθρο 7 – Άλλες διατάξειςΣχόλιο του χρήστη Γκίκας Τριαντάφυλλος | 29 Απριλίου 2010, 18:05
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License![]() Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Εκφράζω την πλήρη αντίθεσή μου στην παράγραφο 3 του άρθρου 7. Κάθε ενέργεια που αφορά την απαγόρευση της άσκησης θήρας θα πρέπει να στηρίζεται σε μελέτες που εκπονούνται από φορείς που έχουν εξειδίκευση, εμπειρία και το κατάλληλο επιστημονικό προσωπικό για να τις εκπονήσει και σαν τέτοιους θεωρώ τις γεωπονικές και δασολογικές σχολές των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ. Άλλοι τέτοιοι φορείς που θα μπορούσαν και δικαιούνται να εκπονούν τέτοιου είδους μελέτες είναι οι κυνηγετικές οργανώσεις που διαθέτουν το ανάλογο επιστημονικό προσωπικό, αλλά και οι σοβαρές οικολογικές οργανώσεις με ανθρώπους επιστήμονες με σπουδές στην διαχείρηση της πανίδας αλλά και χλωρίδας και οχι κραυγάζοντες οικολογούντες. Η άσκηση της θήρας αποτελεί δραστηριότητα απόλυτα συμβατή με την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, πράγμα που έχει γίνει πλήρως αποδεκτό από όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαικής Ένωσης, τα οποία χρησιμοποιούν τους κυνηγούς σαν συνδιαχειριστές, πράγμα που έχει τονισθεί και από τον αρμόδιο π. επίτροπο της Ευρωπαικής Ένωσης. Έκφράζω λοιπόν το ερώτημά μου. Έχουν συνταχθεί μελέτες που να αποδεικνύουν ότι η άσκηση θήρας έχει αρνητικές επιπτώσεις στη χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής; Αν ναί, από ποίους συντάχθηκαν και ποιά είναι τα επιστημονικά τους προσόντα; Πόσου χρονικού διαστήματος παρακολούθηση και μελέτη αποτέλεσαν τα στοιχεία για την σύνταξη της μελέτης και εξαγωγή συμπερασμάτων που να επιβάλλουν την απαγόρευση της θήρας. Εξετάστηκε η επίδραση των επιβλαβών σε άλλα είδη (πχ των αλεπούδων πάνω στις πέρδικες)και καθορίστηκαν τρόποι για τον έλεγχό τους; Συναισθηματική και χωρίς τεκμήρια αντιμετώπιση της θήρας και στηριζόμενη σε προτάσεις οικολογικών οργανώσεων που λειτουργούν ως παραδιοίκηση του Υπουργείου (βλέπε WWF, τμήμα περιβαλλοντικής πολιτικής), λυπάμαι αλλά θα δημιουργήσει προβλήματα στις σχέσεις 250.000 κυνηγών και των οικογενειών τους με την ηγεσία του Υπουργείου και θα προκαλέσει πραγματική ζημιά στο περιβάλλον, όπως τόσες φορές έχει γίνει στο παρελθόν όταν λήφθησαν αποφάσεις από ασχέτους, χωρίς να ζητηθεί η γνώμη των σχετικών. Άραγε ο αγρότης, ο κτηνοτρόφος, ο ψαράς, ο υλοτόμος, ο κυνηγός και κάθε άλλος που ζεί, εργάζεται και προστατεύει το δάσος, θα διαβουλευθεί μέσω διαδικτύου; Αυτός δέν γνωρίζει από κομπιούτερ όπως ο οικολόγος της πόλης, του καναπέ καιτης αμπελοφιλοσοφίας. Αυτός γνωρίζει την φύση γιατί την ζεί, την μυρίζει, την αφουγράζεται την αναγεννά και η φύση σαν αντάλλαγμα του προσφέρεται και τον ζεί. Μην αλλάξετε αυτή την σχέση γιατί θα καταστρέψετε την φύση. Μέσα σε αυτή την αλλαγή της σχέσης είναι και η θήρα. Αν χρειαστεί να γίνει κάποια επέμβαση κάντε τη, μετά όμως από σοβαρή μακροχρόνια επιστημονική μελέτη ειδικών και επαφή με τους εμπλεκόμενους. Μέχρι τότε παρακαλώ αφαιρέστε την παράγραφο 3 του άρθρου 7, που αποτελεί και πρόκριμα εφαρμογής και για τους υπολοίπους ορεινούς όγκους της Αττικής και όχι μόνο. Ο Υμηττός πάσχει απο εναπόθεση μπαζών, από απορρίματα, από έλλειψη αντιπυρικών έργων, από εγκατάλειψη του δάσους, απο τις κεραίες, απο τα γίδια και τις αγελάδες που βόσκουν, απο τα αυθαίρετα, απο..απο.. Γιά όλα αυτά υπάρχουν νόμοι που τα αντιμετωπίζουν. Εφαρμόστε τους και τότε δεν χρειάζεται διάταγμα προστασίας. Σας καλώ να τον περπατήσουμε και να σας ξεναγήσω, άν δεν τον γνωρίζετε εσείς και οι συντάκτες του σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος, μόνο να βρισκόμαστε με το χάραμα στο βουνό, για να ακούσωμε και να δούμε τις περδικούλες και του <> που οι κυνηγοί απελευθέρωσαν και φροντίζουν για να τους απολαμβάνουν οι <> που κόπτωνται για την πανίδα του Υμηττού. Ευχαριστώ.