• Σχόλιο του χρήστη 'Παναγιώτης Μπουλούς' | 13 Απριλίου 2024, 21:24

    Σύμφωνα με το άρθρο 10 του ν.3208/2003 το δημόσιο δεν πρέπει να προβάλλει δικαιώματα κυριότητας σε δάση και δασικές εκτάσεις που αναγνωρίστηκαν ως ιδιωτικά με τη διαδικασία του ν.17/29 Νοεμβρίου 1836 ΦΕΚ 69/1-12-1836 και σε αυτές τις εκτάσεις που περιήλθαν κατά κυριότητα σε υπερθεματιστές μετά από κατακυρωτικές εκθέσεις δημοσίων αναγκαστικών πλειστηριασμών. Η πρώτη περίπτωση πηγάζει από την Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης του 1832 και η δεύτερη λόγω δικαστικής προστασίας. Στην Αττική υπάρχουν 27 σύμμικτα κτήματα, δηλαδή κτήματα που αναγνωρίστηκαν ως ιδιωτικά με τη συνθήκη παραχώρησης της Αττικής από τον Σουλτάνο. Παρόλω αυτά το δημόσιο εγείρει δικαιώματα κυριότητας στην περιοχή του κτήματος Γ. Παχή στη Νίκαια και τον Κορυδαλλό. Νομικά το καθεστώς των σύμμικτων κτημάτων Αττικοβοιωτίας προσομοιάζει με το νομικό καθεστώς αυτών του άρθρου 62 του ν.998/1979. Γι΄ αυτό το λόγο η πάγια νομολογία του Αρείου Πάγου δικαιώνει τους ιδιοκτήτες αυτών των κτημάτων. Όμως παρά την πάγια νομολογία που πηγάζει από τις Διεθνείς Συνθήκες που έχει κυρώσει το ελληνικό κράτος τα δασαρχεία εγείρουν διεκδικητικές αγωγές. Θα έπρεπε να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση ανάλογη ανάλογη της περι. ΙV που προστέθηκε στο τέλος της παρ. 1 του άρθρου 152 του ν.4819/2021 για την περιοχή του κτήματος Γ. Παχή για την οποία η κτηματική υπηρεσία του δημοσίου έχει συντάξει τοπογραφικό διάγραμμα και θεωρεί την περιοχή ιδιωτική.