Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Μαχαίρας Ιωάννης' | 30 Απριλίου 2010, 23:10

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Να υπενθυμίσουμε άλλη μια φορά πως το κυνήγι και ειδικά στην ευρωπαϊκή ήπειρο όχι μόνο δεν ικανοποιεί (εδώ και πολλά χρόνια) καμία διατροφική ανάγκη, αλλά κατασπαταλά άσκοπα και υπερ-καταναλώνει είδη, οικοτόπους και οικοσυστήματα, για υποτιθέμενους «λόγους αναψυχής». Όποιος με προπέτεια και θράσος, μπροστά στην κοινωνία προτάσσει «τα δικά του βίτσια», εκβιαστικά και απειλητικά με ένα όπλο στο χέρι, είναι στη σφαίρα της βαρβαρότητας και θα έχει να κάνει με την δημοκρατία. Δεν είναι τυχαίο που το βασικό νομοθετικό πλαίσιο που ορίζει το κυνήγι είναι κατά βάση χουντικό. Κανένας δεν νομιμοποιείται να αποκτά δικαιώματα κατοχής/ιδιοκτησίας, ζωής/θανάτου πολύ περισσότερο, σε ζωντανά πλάσματα που ανήκουν στον εαυτό τους, δηλαδή στη Φύση. Με μόνο επιχείρημα ότι οπλοφορεί. Αν πεις «ανήκουν και σε μένα αυτά τα πλάσματα», με αλαζονεία οι κυνηγοί θα σου απαντήσουν «πάρε ένα ντουφέκι και έλα να πάρεις και ‘σύ». Στην απάντηση «μα εγώ θέλω να τα βλέπω ζωντανά» … υπάρχει μεγάλη δυσκολία να αντιληφθούν και κάποια άλλη σχέση με τη Φύση, πέρα από αυτή που θα περνάει από την κάνη του όπλου. Είναι βιο-ηθικά απαράδεκτο, ως κίνητρο, να συνδυάζεται η «αναψυχή» με την εκμάθηση στην αφαίρεση της ζωής ανυπεράσπιστων πλασμάτων, και κατά συνέπεια στην ενίσχυση βάρβαρων ενστίκτων και στην προώθηση μιας βίαιης κουλτούρας. Το επιτελείο του κυνηγετικού λόμπι, και το κεντρικό επικοινωνιακό τους τιμ, ισχυρίζεται ότι αφαιρούν ζωές, οι οποίες είναι «υπερ-πολλαπλάσιες» στη φυσική τους ζωή, και ότι τάχα «κάνουν καλό στη φύση», γιατί την διατηρούν αειφορικά. Κύριοι, κανένας δεν σας έδωσε αυτό το δικαίωμα, το πήρατε μόνοι σας (χουντικό πλαίσιο) και προσπαθείτε με κάθε τρόπο να διατηρήσετε ανέγγιχτο, αυτό το προνόμιο. Μας αναγγέλλετε ότι αναλάβατε αυτό το καθήκον μόνοι σας, και καλά, για να προστατέψετε τη Φύση. Κανένας δεν σας όρισε «διαχειριστές της φύσης». Είστε χρήστες και μάλιστα στην κατηγορία της κατά-χρησης. Αυτό πρέπει να αλλάξει και θα αλλάξει. Κοιτάξτε όμως οι αρνητικές επιπτώσεις του κυνηγίου, περιλαμβάνουν και άλλα, πολύ περισσότερα: Σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις για τη βιοποικιλότητα (δεν θέλετε να ξέρουμε πόσα «θηράματα» αφαιρέθηκαν) όχι μόνο μέσω της άμεσης θανάτωσης ή/και μείωσης ορισμένων πληθυσμών, αλλά και γιατί η προκαλούμενη όχληση (ιδιαίτερα στα υδρόβια πουλιά) επηρεάζει αρνητικά την κατανομή των ειδών και την τροφοληψία τους, αυξάνει το ενεργειακό κόστος των μετακινήσεων, προκαλεί αλλαγή συμπεριφοράς. Καθώς δεν υπάρχουν μόνο «θηράματα» στη φύση, το κυνήγι επηρεάζει άλλα συνυπάρχοντα είδη, μέσα σε έναν αλληλοεπηρεαζόμενο οικότοπο. Δεν μπορείτε να κυνηγάτε, ούτε στη φωλιά της αρκούδας, ούτε σε περιαστικά δάση, ούτε σε περιοχές που μαζεύεται κόσμος για αληθινή αναψυχή. Ακόμη: Αρνητικές επιπτώσεις έχουν παρατηρηθεί και εις βάρος συνανθρώπων μας, όπως τραυματισμοί και μεταξύ κυνηγών, όπως και δεκάδες ατυχήματα, ακόμη και με παιδιά. Γενικότερα, το κυνήγι λειτουργεί αποτρεπτικά στην απόλαυση της φύσης από όλους τους «πολίτες μη-κυνηγούς», και αφαιρεί το αντίστοιχο δικαίωμα στην αναψυχή από άλλους ανθρώπους που θέλουν να επισκεφτούν τις περιοχές αυτές. Το κυνήγι είναι εμπόδιο στην ανάπτυξη του οικοτουρισμού, ανάσα για τον αγρότη/κτηνοτρόφο των ημιορεινών της χώρας. Σε μια πόλη των 6.000 εκ. ανθρώπων, είναι πολλοί εκείνοι που θα βρεθούν για να περπατήσουν στον Υμηττό, να πάνε με τα παιδιά τους για να μυρίζουν τα λουλούδια και τη φύση, να παρατηρήσουν με το βλέμμα μακριά, να ακούσουν την ησυχία, να δουν την μυρωδιά των χρωμάτων. Είναι αδύνατον, αν όχι επικίνδυνο, αυτοί οι άνθρωποι να συνυπάρξουν με ανθρώπους οπλισμένους που κυνηγάνε. Το ίδιο και στην Πάρνηθα, το ίδιο και σε όλα τα περιστατικά δάση των ελληνικών πόλεων (πόσο μάλλον της Αθήνας). Σε μια περιοχή που επιτρέπεται η κυνηγετική δραστηριότητα, όχι μόνο ο οικοτουρισμός αλλά καμία άλλη ταυτόχρονη δραστηριότητα δεν μπορεί να διεξαχθεί (παρά μόνο αυτή του θύματος!). Δεν μπορεί να υπάρξει κανένα κυνήγι στον Υμηττό την, αυλή της Αθήνας. Παρ΄ εκτός και αν αυτό το κυνήγι γίνεται … ανάμεσα σε κυνηγούς και σε πολίτες. Όχι και κάτι τόσο άγνωστο στα ελληνικά βουνά !!