• Σχόλιο του χρήστη 'ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΙΑΓΚΙΝΗΣ' | 4 Μαΐου 2010, 10:03

    Το κυνήγι εξασκείται στην Ελληνική ύπαιθρό εδώ και εκατοντάδες – χιλιάδες χρόνια. Το κυνήγι και ο κυνηγός είναι ανάμεσα στα πρώτα και άμεσα θύματα της ακατάσχετης τσιμεντοποίησης, μόλυνσης και καταστροφής του περιβάλλοντος. Ποιος κυνηγός δεν θα σοκαριζόταν εάν ανακάλυπτε ότι η ορεινή και νησιώτικη πέρδικα είναι υπό εξαφάνιση? Και το ίδιο ισχύει με όλα τα θηρεύσιμα είδη τη μπεκάτσα, το ορτύκι, τη φάσα, το λαγό, το γουρούνι κλπ. Όλοι οι κυνηγοί ΠΟΝΑΜΕ όταν η χρονιά κλείνει με φτωχά κυνηγετικά αποτελέσματα. Αυτοί που αντιλαμβάνονται στο πετσί τους πρώτοι από όλους τη μείωση των πληθυσμών είναι οι κυνηγοί. Δεν είναι λοιπόν ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ και ΔΙΚΑΙΟ να υποβαθμίζει κανείς και να υπο-εκτιμά το ευρύτατο κομμάτι της Ελληνικής κοινωνίας που από «πάππου προς πάππου» λατρεύει τη κυνηγετική δραστηριότητα. Στη χώρα μας κάθε χρόνο εκδίδονται περί τις 250000 άδειες κυνηγίου, ενω η ευρύτερη κυνηγετική οικογένεια είναι πολύ μεγαλύτερη. Υπολογίζεται οτι η συμβολή του κυνηγετικού κλάδου (καταστήματα κυνηγετικών ειδών λιανικής, βιοτεχνίες μεταποίησης κυνηγετικών ειδών, εκτροφή, ζωοτροφές, φάρμακα, πανσιόν κυνηγετικών σκυλιών, αυτοκίνητα 4χ4, καύσιμα, ξενοδοχεία, εστιατόρια κλπ )στην εθνική οικονομία ξεπερνάει το 1 δισ. ευρώ. Σε χρόνους οικονομικής εξαθλίωσης και χρεοκοπίας θα πρέπει να σκεφτόμαστε περισσότερο προς τη κατεύθυνση της στήριξης, ανάπτυξης και ορθής διαχείρισης του κυνηγίου παρά οτιδήποτε άλλο. Αυτό μας υπαγορεύει η κοινή λογική. Είναι σημαντικό να τονίσουμε εδώ το γεγονός ότι ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΟΜΠΙ. Είναι τρόπος ζωής, είναι παράδοση, είναι κοινωνική ταυτοποίηση, είναι κοινωνική συναναστροφή, είναι κουλτούρα, είναι εργασία και είναι και μέσο επιβίωσης. Για όλους τους κυνηγούς στην Ευρώπη, στην Αμερική και στην Ασία το κυνήγι αποτελεί το ΕΚΛΕΚΤΟΤΕΡΟ ΕΔΕΣΜΑ. Αποτελεί το ΕΚΛΕΚΤΟΤΕΡΟ ΔΩΡΟ όταν αυτό δωρίζεται από τον κυνηγό σε φίλους ή σε συγγενείς. Και αυτό διότι η απόκτηση του προϋποθέτει την εμπλοκή του κυνηγού σε μια ολόκληρη διαδικασία και απαιτείται ένα προσωπικό «commitment» και μια θυσία χρόνου από αυτόν. Στην εποχή των Super και Hyper Markets όπου τα πάντα παράγονται και καταναλώνονται μαζικά προκειμένου να επιτευχθούν «οικονομίες κλίμακος» το κυνήγι είναι εδώ προκειμένου να μας θυμίζει ότι είμαστε σάρκα, αίμα και συναίσθημα και όχι νούμερα και εικόνες. Συνεπώς η κατηγορία ότι ο κυνηγός σκοτώνει από χόμπι καταδεικνύει την ΗΜΙΜΑΘΕΙΑ, την ΑΓΝΟΙΑ αλλά και ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑ του υποκειμένου. Δεν είναι λοιπόν ορθολογικό να χλευάζει κανείς ένα τεράστιο και ενεργό κομμάτι της Ελληνικής κοινωνίας καταπατώντας του ένα στοιχειώδες ανθρώπινο δικαίωμα και ελευθερία. Το δικαίωμα να κυνηγήσει ελεύθερα στην χώρα του θηράματα ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΚΑΝΕΝΟΣ ΠΑΡΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΡΧΟΥ ΛΑΟΥ. Υπάρχουν συμπολίτες μας που δηλώνουν "χορτοφάγοι". Κανένας δεν τους κατηγορεί γιαυτήν τους την επιλογή. Είναι όμως απαράδεκτο να θέλουν να επιβάλλουν τον τρόπο σκέψη τους στους άλλους ή να απαγορεύουν στους συμπολίτες τους να είναι τρέφονται με κρέας. Υπο αυτή τη λογική και με δεδομένο οτι δεν υπάρχει καμιά επιστημονική μελέτη που να αποδεικνύει οτι η άσκηση θήρας στον Υμηττό απειλεί την βιοποικιλότητα ή το φυσικό περιβάλλον του βουνού θεωρώ οτι απο το άρθρο 7 του παρόντος σχεδίου θα πρέπει να αφαιρεθεί το σημείο που προτείνει απαγόρευση της θήρας στο σύνολο του ορεινού όγκου του Υμηττού.