Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Τσίπης Κυριάκος' | 4 Μαΐου 2010, 13:36

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Πριν σας αναφέρω τις προτάσεις μου θα ήθελα να παρουσιάσω κάποια κείμενα από δουλειές του WWF και του ΕΚΒΥ για τις προστατευόμενες περιοχές: Οι προστατευόμενες περιοχές δεν αποτελούν φυσικούς δοκιμαστικούς σωλήνες. Όσες προσπάθειες έγιναν να τις διαχειριστούν απομονωμένες από τις ανθρώπινες δραστηριότητες δεν είχαν καθόλου ενθαρρυντικά αποτελέσματα. Οι σύγχρονες αντιλήψεις, περί ενεργούς προστασίας, επιβάλλουν την παρουσία και συμμετοχή των τοπικών πληθυσμών.... ...Όσο και καλά να προστατεύεται μια περιοχή εάν ο περιβάλλοντας χώρος της δεν βοηθάει, οι προσπάθειες για προστασία θα έχουν περιορισμένη αποτελεσματικότητα.... ... Ενώ η διατήρηση των φυσικών και πολιτιστικών αξιών αποτελεί τον κυρίαρχο στόχο για την ίδρυση μιας προστατευόμενης περιοχής, αυτός ο στόχος δεν επιτυγχάνεται μέσα από τον αποκλεισμό ανθρώπινων δραστηριοτήτων. Ειδικά για μια χώρα όπως την Ελλάδα όπου ο άνθρωπος συνυπήρξε για χιλιάδες χρόνια σε αρμονία με το φυσικό του περιβάλλον, ο στόχος αυτός θα επιτευχθεί όταν καταφέρουμε να ρυθμίσουμε, να διαχειριστούμε σωστά τις ανθρώπινες δραστηριότητες σε κάθε περιοχή. ... ... Η προσέγγιση που ακολουθήθηκε στα πρώτα στάδια του θεσμού των προστατευόμενων περιοχών ήταν η απόλυτη προστασία φυσικών περιοχών και ο αποκλεισμός των ανθρώπινων δραστηριοτήτων. Στην πορεία, η προσέγγιση αυτή εγκαταλείπεται και δίνει τη θέση της στην αντίληψη της ενσωμάτωσης της προστατευόμενης περιοχής στον περιβάλλοντα χώρο και της στενής σύνδεσης της προστασίας με την αειφορική χρήση των φυσικών πόρων. ... ..... Παράλληλα, καλό είναι να γνωρίζουμε ότι, ενώ η θεσμοθέτηση μιας προστατευόμενης περιοχής είναι αποτέλεσμα επιλογής μιας κοινωνίας που ως σύνολο αποφάσισε για την ανάγκη διαφύλαξης αυτής της κληρονομιάς, η επιτυχία αυτής της επιλογής εξαρτάται, σε μεγάλο βαθμό, από την τοπική κοινωνία. Η πολυπλοκότητα της διαχείρισης, η μεγάλη πρόκληση, βρίσκεται ακριβώς στη δραστηριοποίηση των τοπικών κοινωνιών, ώστε να καταστεί δυνατή η προστασία οικολογικά σημαντικών περιοχών που αποτελούν φυσική κληρονομιά όλων. ..... Στο Φαράγγι της Σαμαριάς όταν δημιουργήθηκε αποφασίστηκε να απομακρυνθούν οι κάτοικοι από τους οικισμούς που ήταν στο πυρήνα αλλά όμως με την πορεία του χρόνου αυτό αποδείχθηκε λανθασμένο για το φυσικό περιβάλλον. Οι προστατευόμενες περιοχές δεν είναι οάσεις μέσα σε μια έρημο από μπετόν, η θεσμοθέτηση του Υμηττού ως περιοχή απολύτου προστασίας δεν αποτελεί από μόνη της επιτυχία αλλά χρειάζεται και ένα αποτελεσματικό καθεστώς διαχείρισης. Με βάση τα παραπάνω έχω τις παρακάτω παρατηρήσεις για το προτεινόμενο ΠΔ : 1.Σύμφωνα με το άρθρο 19 του Ν. 1650/86 στις περιοχές που χαρακτηρίζονται ως απόλυτης προστασίας επιτρέπεται μόνο η επιστημονική έρευνα και κατ' εξαίρεση έργα διατήρησης των χαρακτηριστικών για τα οποία προστατεύεται. Πως θα επιτρέπονται τα μονοπάτια, η διαχείριση του δάσους, η πεζοπορία, επισκευές κτιρίων και άλλα που προτείνονται από το ΠΔ. Υπάρχει κάποια ειδική περιβαλλοντική μελέτη που να προκύπτουν τα όρια της περιοχής απολύτου προστασίας; Τελικά τι θέλoυμε για την Α ζώνη απόλυτη προστασία ή χώρους δασικής αναψυχής; 2.Οι ζώνες απόλυτης προστασίας θα πρέπει να προστατεύονται από άλλες μεταβατικές ζώνες και δεν έρχονται σε απόλυτη επαφή με το ποιο δυσμενές ανθρωπογενές περιβάλλον τον αστικό ιστό της πόλης. 3.Η ζώνη Α θα πρέπει να χωρισθεί σε μια ζώνη απολύτου προστασίας και μια ζώνη όπου θα μπορούν να αναπτυχθούν δραστηριότητες οικοαναψυχής σύμφωνα με τις περιοχές όπου είναι το προστατευτέο αντικείμενο. Δεν μπορεί εκεί που είναι το προστατευτεό αντικείμενο να περνάνε καθημερινά χιλιάδες επισκέπτες. 4.Η Α ζώνη δεν περιβάλλεται από την Β περιφερειακή ζώνη ώστε να προστατεύεται από το δυσμενές αστικό περιβάλλον και το περιβάλλον της εντατικής γεωργίας. Η Β ζώνη είναι κατακερματισμένη και δεν μπορεί να παίξει το ρόλο της. 5.Στην Β ζώνη θα μπορούσε να επιτρέπετε μόνο η βιολογική γεωργία ή να προηγείται στα προγράμματα των επιδοτήσεων, για την όσο το δυνατό μείωση των επιπτώσεων. Επίσης το ίδιο μπορεί να γίνει και στην αρχαιολογική ζώνη Γ όπου είναι δυνατό. Τα βιολογικά προϊόντα θα είχαν το συγκριτικό πλεονέκτημα ότι προέρχονται από μια προστατευόμενη περιοχή. Η ολοκληρωμένη διαχείριση μιας βιολογικής κτηνοτροφίας μπορεί να μειώσει την καύσιμη ύλη στο δάσος και να μην χρειασθεί να κοπεί σε φέτες το βουνό για να γίνουν οι αντιαισθητικές αντιπυρικές ζώνες. 6.Στην Β ζώνη μπορούσε οι τοπική οικονομία να στηρίζετε κυρίως στη πράσινη ανάπτυξη υποστηριζόμενη από μέτρα του ΕΣΠΑ. 7.Γιατί προτείνει το ΠΔ ένα κέντρο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης ανά δήμο; Θα πρέπει να υπάρχει μελέτη διαχείρισης επισκεπτών που να μας προτείνει τις αναγκαίες υποδομές για τους επισκέπτες. 8.Η ζώνη Δ με τα Μητροπολιτικά πάρκα θα πρέπει να επεκταθεί σε όλους τους χώρους πρασίνου που είναι κάτω από τον Υμηττό εντός του αστικού ιστού. Με προοπτική στο μέλλον να ενοποιηθούν όλοι οι σημαντικοί χώροι πρασίνου της Δ ζώνης με πράσινες διαδρόμες οι οποίες θα βελτιώνουν το τοπίο και τον αερισμό της πόλης. 9.Πρέπει να δημιουργηθεί μια ΣΤ ζώνη η οποία να περιλαμβάνει τον αστικό ιστό της πόλης που εφάπτεται με την προστατευόμενη ζώνη. Η ζώνη αυτή θα πρέπει να προηγείται και να έχει μεγαλύτερο ποσοστό επιδότησης όταν γίνονται παρεμβάσεις βιοκλιματικής βελτίωσης του αστικού ιστού. Στη ζώνη αυτή μπορούν να εφαρμοσθούν με προτεραιότητα σχετικά προγράμματα του ΕΣΠΑ για βιοκλιματική βελτίωση των κτιρίων, πράσινες ταράτσες και γενικότερα ότι έχει σχέση με οικονομικές δραστηριότητες της πράσινης οικονομίας. Όταν ένα πρόγραμμα με πράσινες ταράτσες ή βιοκλιματικά κτίρια (για το οποίο δεν φθάνουν τα χρήματα για μεγάλο αριθμό κτιρίων) διασκορπιστεί μέσα στο δάσος του Λεκανοπεδίου το αποτέλεσμα δεν θα είναι σημαντικό. Ενώ αν αυτό το πρόγραμμα γίνει στη ζώνη που εφάπτεται του Υμηττού το όφελος θα είναι ορατό και διπλό για τον αστικό ιστό και την προστατευόμενη περιοχή. Έτσι έχουμε μια ακόμη μεταβατική ζώνη προστασίας της προστατευόμενης περιοχής, αλλά παράλληλα βελτιώνονται και οι συνθήκες διαβίωσης εντός του αστικού ιστού. 11.Στην ανατολική πλευρά τα όρια μεταξύ της Α και της Β ζώνης και τα εξωτερικά όρια έχουν κάποιες μεγάλες ευθείες οι οποίες δεν ακολουθούν φυσικά όρια (κορυφογραμμές, ρέματα, κ.α.) ή δρόμους, με αποτέλεσμα τα όρια αυτά στην πράξη δεν θα μπορούν να εφαρμοσθούν όταν κάποιος κάνει μια παράβαση για να ξέρουμε αν είναι εντός ή εκτός της ζώνης. Τα όρια των ζωών θα πρέπει να ακολουθούν φυσικές οριογραμμές και να έχουν ακριβής συντεταγμένες (ΕΓΣΑ).