Αρχική Προστασία ορεινού όγκου ΥμηττούΆρθρο 7 – Άλλες διατάξειςΣχόλιο του χρήστη thomas | 4 Μαΐου 2010, 18:00
  • Σχόλιο του χρήστη 'thomas' | 4 Μαΐου 2010, 18:00

    Είναι ακατανόητο για πιό λόγο προτείνεται η απαγόρευση μιας νόμιμης και αποδεκτής περιβαλλοντικά και διαχειριστικά δραστηριότητας όπως η θήρα, η οποία έτσι χαρακτηρίζεται απο τις υπηρεσίες περιβαλλοντικής πολιτικής της Ευρωπαικής Ενωσης , όταν δεν προκύπτει απο καμιά επιστημονική μελέτη ότι βλάπτει και καταστρέφει το περιβάλλον του Υμητού, και εννοούμε πάντα για την νόμιμη και όχι την παράνομη θήρα. Όλες οι παράνομες ανθρώπινες δραστηριότητες και οι εκτός διαχειριστικών πλαισίων και ελέγχων (ανοικοδόμηση, κτηνοτροφία, γεωργία, δασοκομία, λατομικές επιχειρήσεις, εγκαταστάσεις ανανεώσιμων πηγών ενέργειας κλπ) προξενούν σίγουρα βλάβες στα οικοσυστήματα και στο περιβάλλον. Όμως για καμιά απο αυτές δεν προτείνεται η ολική απαγόρευση της , σε όλες τις προτεινόμενες ζώνες του Υμητού , εκτός το νόμιμο κυνήγι, χωρίς όμως να υπάρχει καμιά τεκμηρίωση ή αναφορά στην αναγκαιότητα της απαγόρευσης αυτής. Σας παραθέτω ένα απόσπασμα απο μια μελέτη-γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής με θέμα Περιβάλλον και Προστασία της φύσης , στην οποία καταγράφει συνοπτικά τις ανθρωπογενείς πιέσεις που επιφέρουν βλάβες στο περιβάλλον με μια σειρά αξιολόγησης σοβαρότητας και βλαβών και η οποία κάθε άλλο παρά τα συμφέροντα των κυνηγών εκπροσωπεί. Το νόμιμο κυνήγι ως δραστηριότητα βλαπτική προς το περιβάλλον δεν αναφέρεται πουθενά στην μελέτη αυτή, το παράνομο κυνήγι αποτελεί ένα εν δυνάμει κίνδυνο σε πολύ χαμηλότερο επίπεδο απο πολλές άλλες δραστηριότητες τις οποίες το προσχέδιο διατάγματος δεν απαγορεύει ρητά και πιθανόν να επιτρέπει τελικά ακόμη και στις ζώνες υψηλής προστασίας Α, (πχ δασικοί ορεινοί δρόμοι, μηχανοκίνητη αναψυχή , κεραίες ραδιοτηλεπικοινωνιών κλπ). ΓΝΩΜΗ της Ο.Κ.Ε. «Περιβάλλον – Προστασία της Φύσης» Αθήνα, 25 Ιανουαρίου 2008 Για την εκπόνηση της παρούσας Γνώμης («Περιβάλλον – Προστασία της Φύσης») συστάθηκε Επιτροπή Εργασίας με Πρόεδρο τον κ. Ιωάννη Στεφάνου και μέλη την κα Ζωή Λαναρά και τους κ.κ. Χαράλαμπο Κεφάλα, Κώστα Γκουτζαμάνη και Κωνσταντίνο Μπέση. Εμπειρογνώμονες ορίσθηκαν η Δρ. Χριστίνα Θεοχάρη, Περιβαλλοντολόγος - Μηχανικός και οι κ.κ. Δημήτρης Οικονόμου, Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλίας, Δρ.Κώστας Συμεωνίδης, Διευθυντής περιβάλλοντος βιομηχανικής εταιρίας και Κίμων Χατζημπύρος, Αναπλ. Καθηγητής στο Ε.Μ.Π. Επιστημονική στήριξη παρείχαν οι επιστημονικοί συνεργάτες της Ο.Κ.Ε. Δρ.ΑθανάσιοςΠαπαϊωάννου και Δρ. Αφροδίτη Μακρυγιάννη, η οποία είχε και τον επιστημονικό συντονισμό της Επιτροπής Εργασίας. Ερευνητική στήριξη παρείχε από πλευράς Ο.Κ.Ε. η Υπεύθυνη Αρχείου – Βιβλιοθήκης κα Βαρβάρα Γεωργοπούλου "Βασικό παράγοντα υποβάθμισης του φυσικού περιβάλλοντος αποτελούν οι συνεχώς αυξανόμενες ανθρωπογενείς πιέσεις. Διαπιστώνονται καταστροφές δασών από πυρκαγιές και υγροτόπων από αποστραγγίσεις, ερημοποίηση εδαφών, απειλή αφανισμού σπάνιων ειδών χλωρίδας και πανίδας. Οι προαναφερόμενες πιέσεις μπορούν να ομαδοποιηθούν σε δύο κατηγορίες με κριτήριο την έκταση και την ένταση των κινδύνων που προκαλούν Στην πρώτη κατηγορία εκτιμάται ότι ανήκουν: η εντατική γεωργία με την υπερεκμετάλλευση εδαφικών και υδατικών πόρων (φυτοφάρμακα, υπερκατανάλωση λιπασμάτων και νερού, αποστραγγίσεις κ.λπ.), η υπερβολική διάνοιξη δρόμων (κυρίως ορεινών ή παράκτιων), η αυθαίρετη παραθεριστική κατοικία, οι δασικές πυρκαγιές, η υπερβόσκηση. Στη δεύτερη κατηγορία εκτιμάται ότι ανήκουν: η κατασκευή τεχνικών έργων με ανεπαρκή περιβαλλοντικό έλεγχο, η επιφανειακή εξόρυξη με ανεπαρκή περιβαλλοντικό έλεγχο η παράνομη θήρα και αλιεία η μηχανοκίνητη αναψυχή σε στεριά ή θάλασσα η απόρριψη ή διάθεση σκουπιδιών και πάσης φύσεως, τοξικών ή μη, στερεών, υγρών και αερίων αποβλήτων."