Αρχική Προστασία ορεινού όγκου ΥμηττούΆρθρο 7 – Άλλες διατάξειςΣχόλιο του χρήστη Περικλής Μπίρτσας | 11 Μαΐου 2010, 18:19
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Αγαπητοί κύριοι/ες Το κυνήγι είναι μια σύγχρονη δραστηριότητα που ασκείται μέσα σε πλαίσια που θέτει η επιστήμη της θηραματολογίας (game management) που θεμελιώθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα και που αργότερα εξελίχθηκε στην επιστήμη της διαχείρισης άγριας πανίδας (wildlife management). Σύμφωνα λοιπόν με την επιστήμη η ορθολογική διαχείριση των θηραμάτων και της θήρας συμβάλει ώστε να επιτυγχάνεται η προστασία των θηραμάτων χωρίς να βλάπτονται άλλα είδη της άγριας πανίδας. Oι διεθνείς συμβάσεις αναφέρονται στη συνετή χρήση. Για την Παγκόσμια Ένωση για την Προστασία του Φυσικού Περιβάλλοντος (IUCN) "… η συντηρητική εκμετάλλευση των ειδών και των οικοσυστημάτων …" αποτελεί πρωταρχικό στόχο. Η Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη αναγνωρίζει τη συνετή και ορθολογική εκμετάλλευση των φυσικών πόρων ως έναν απ' τους κύριους αντικειμενικούς στόχους της περιβαλλοντικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Οδηγία της Ε.Ε. 79/409 για την προστασία των άγριων πτηνών, η σύμβαση της Βέρνης για την διατήρηση της άγριας ζωής και του φυσικού περιβάλλοντος της Ευρώπης, η Σύμβαση Ramsar για τους διεθνούς ενδιαφέροντος υγροτόπους και η σύμβαση της Βόννης για τα μεταναστευτικά είδη κ.λπ., αναφέρονται επίσης στη θεμελιώδη αρχή της συνετής χρήσης. Πουθενά δεν αναφέρουν απαγόρευση της χρήσης. Το συμβούλιο της Ευρώπης αναγνωρίζει τη σημασία της θήρας στις αγροτικές περιοχές (κανονισμός 882/1987 - on the importance of shooting for Europe’s rural areas), ενώ το ΥΠΕΧΩΔΕ υποστηρίζει ότι: "… εάν το κυνήγι είχε θεωρηθεί ως καταρχήν ασυμβίβαστη χρήση με τους σκοπούς του δικτύου "Natura 2000", οι σχετικές Οδηγίες (79/409 και 92/43) θα το είχαν απαγορεύσει ρητώς." Ειδικοί επιστήμονες σε συνέδριο για τις περιοχές του δικτύου "Natura 2000" που πραγματοποιήθηκε στο Bath της Μ. Βρετανίας το 1998 τονίζουν ότι, "… η δραστηριότητα της θήρας είναι συμβατή με την προστασία μιας περιοχής, αρκεί να υπόκειται σε χρονικούς και χωρικούς περιορισμούς ..." όπως εδώ και χρόνια συμβαίνει στη χώρα μας. Ο Ομότιμος Καθηγητής της Σχολής Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος και στέλεχος του Ε.Κ.Β.Υ. κ. Ντάφης σε συνάντηση εργασίας στη Νομαρχία Μαγνησίας τον Ιούνιο του 2003 τόνισε ότι "… το κυνήγι δεν απαγορεύεται σε ζώνες προστασίας ..." και ότι " ... τα μέτρα προστασίας για ένα είδος είναι αναγκαία μόνο όταν αυτό απειλείται ...". Το Ινστιτούτο Τουριστικών Ερευνών και Προβλέψεων σε επίσημη έκδοσή του το 2001, αναφέρει μεταξύ άλλων ότι η θήρα αποτελεί εναλλακτική μορφή τουρισμού, ενώ το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Κρήτης σε ειδική έκδοση τονίζει "Στο πλαίσιο της αειφορικής ανάπτυξης …, το κυνήγι έχει αναμφίβολα θέση, αρκεί να πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις όπως … βελτίωση της επιμόρφωσης των κυνηγών, επέκταση του μοντέλου της Ομοσπονδιακής Θηροφυλακής κ.λπ.". Μετά από όλα τα παραπάνω ποιος ο λόγος απαγόρευσης της θήρας στον Υμηττό; Μήπως για να ησυχάσουν κάποιοι τη συνείδησή τους ότι προσφέρουν στην διαχείριση και προστασία του περιβάλλοντος μιας και δεν μπορούν να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν διαχειριστικό σχέδιο που θα συμπεριλαμβάνει χρήσεις και χρήστες; Οι απαγορεύσεις είναι η εύκολη λύση. Η διαχείριση είναι από δύσκολη έως αδύνατη στη χώρα μας ...