Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Λαμπιρη Μαριανθη Καππατου' | 16 Μαΐου 2010, 11:45

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Σχόλιο της Μαριάνθης Λαμπιρη το γένος Καππάτου, κατοίκου της εκτός σχεδίου περιοχής του Δήμου Ηλιούπολης για την διαβούλευση του σχεδίου νόμου προστασίας του ορεινού όγκου του Υμηττού. Αξιότιμη κυρία Υπουργέ Επιθυμώ να ενημερώσω πως η κατοικία μου επί της οδού Νεύτωνος 69, τκ 163 43, αποτελεί την πρώτη και μοναδική κατοικία που στέγαζε τους γονείς μου από την δεκαετία του ‘50 και εδω και 40 έτη στεγάζει τη δική μου οικογένεια και τα εγγόνια μου. Ο πατέρας μου το 1951 προεβει στην αγορά του οικοπέδου με το Συμβολαιογραφικό Προσύμφωνο υπ’ αρ.28015/16.6.1951,(Συμβολαιογράφος Αθηνών, Παναγιώτης Κανακάρης). Από το 1955 άρχισε η κατασκευή τμηματικά και λογω οικονομικών δυσκολιών ολοκληρώθηκε το 1970 καλύπτοντας τις στεγαστικές μας ανάγκες. Το 1966 σε εκτέλεση του προαναφερθέντος Προσυμφώνου συντάχτηκε το υπ’ αρ.31988/1.11.1966 Συμβόλαιο,( Συμβολαιογράφος Καρτσούνης), και μεταγράφηκε νόμιμα την 18.11.1966 εις τα Βιβλία Μεταγραφών του Δήμου Ηλιούπολης στον τόμο 25, με αριθμό 54. Το 1973 απεβίωσε ο πατέρας μου και ακλουθήσαμε την νόμιμο διαδικασία με την υπ’ αρ. 6432/11.6.1974 Πράξη Αποδοχής Κληρονομίας, του Συμβολαιογράφου Αθηνών Θεόδωρου Ι. Σαλταβαρεα, που μεταγράφηκε νόμιμα στα Βιβλία Μεταγραφών του Δήμου Ηλιούπολης στον τόμο 71 με αριθμό 484, εξοφληθέντος και του αναλογούντος φόρου όπως προκύπτει από το υπ’ αριθ. 9987/13.5.1988 Πιστοποιητικό της Δ.Ο.Υ. Ηλιούπολης. Το 1977 ακλουθήσαμε όλες τις νόμιμες διαδικασίες νομιμοποιησηςτης αυθαιρέτου κατοικίας που θέσπισε η Πολιτεία βάσει του Ν. 720/1977. Την 5.11.1977 αποκτήθηκε με αυξ. Αριθμό 139/972 ο προσωρινός τίτλος μη κατεδαφίσεως αυθαιρέτου. Την 16.2.1978 ο τίτλος οριστικής μη κατεδαφίσεως αυθαιρέτου σύμφωνα με την παρ. 3, άρθρου 1 του Ν. 720/77. Στις 30.3.1984 κάναμε όλες τις νόμιμες διαδικασίες για την νομιμοποίηση της κατοικίας μας με την συμπληρωματική δήλωση του άρθρου 15,παρ.5 του Ν.1337/83.Το 1988 η μητέρα μου με την αρ. 3328/17.6.1988 Συμβολαιογραφική Πράξη Γονικής Παροχής Ν.1329/83,μου διέθεσε το νόμιμο ποσοστό της επί του εν λόγω ακινήτου που και μεταγράφηκε νόμιμα. Για την ανωτέρω Γονική Παροχή είχε επιβληθεί εκ μέρους της Δ.Ο.Υ. Ηλιούπολης ανάλογος φόρος υπεραξίας ύψους 800.000 δρχ. Ο οποίος αποπληρώθηκε με μηνιαίες δόσεις. Από την Ειδική Μελέτη του Δήμου Ηλιούπολης προκύπτει ότι το οικόπεδο επί του οποίου είναι κτισμένη η κατοικία μου, δεν παρουσιάζει ουδεμία υπέρβαση των ορίων των αναγραφομένων στο Συμβόλαιο αγοράς (βλ. Σελ. 7, 36 κατηγορία 1: ιδιοκτησίες για τις οποίες υπάρχουν νόμιμοι τίτλοι κυριότητας και έχουν σήμερα το εμβαδόν που αναφέρεται στον τίτλο κυριότητας. Η ένσταση μας προς την Επιτροπή Εκδικάσεων Ενστάσεων παρ. 4, αρθρ.4 του Π.Δ. 267/21.8.98 (ΦΕΚ Α 195/98) παρ’ όλο που σαφώς αναφέρεται σε νέα αυθαίρετα και όχι σε κατασκευές προ 40 - 50 ετών (βλ. Αρθρ. 8. παρ.1), εκδικάστηκε την 23.3.2000 η δε εκδοθείσα Απόφαση αριθμό. 11/67/23.3.2000 με καλύπτει πλήρως. Η αγορά έγινε από τον πατέρα μου την περίοδο κατά την οποία είχε γίνει άρση της αναδάσωσης και κατάτμηση της έκτασης. (βλ. ΦΕΚ Α209/19.9.1950 κ’ ΦΕΚ 299/19.8.1950). Το έτος 1963 ο κ. Εισαγγελέας Εφετών Αθηνών με την αριθμό. 2/1963 Απόφαση του οριοθέτησε οριστικά την δασική έκταση του δάσους Καρράς και στο συν/νο συνοδευτικό διάγραμμα δια ερυθρού χρώματος σημειώνεται η ιδιοκτησία μου η οποία ευρίσκεται εκτός της πράσινης γραμμής. Στην πλέον πρόσφατη επίσημη τοπογραφική αποτύπωση της περιοχής με αφορμή την Μελέτη που διενεργήθηκε για λ/σμο του Δήμου Ηλιούπολης, (έτος έκδοσης 1999), σημειώνεται εκ νέου δια ερυθρού χρώματος στο συν/νο φωτοτυπικό αντίγραφο του συνοδευτικού της εν λόγω Μελέτης σχεδιαγράμματος ιδιοκτησίας μου . Το έτος 1988 κατά την τελευταία πυρκαγιά πέραν του γεγονότος ότι κινδύνευσε η ζωή όλων μας και ο σύζυγος μου υπέστη σοκ,(προσφάτως είχε υποβληθεί σε επέμβαση καρδιάς και η υγεία του παραμένει βεβαρημένη και επισφαλής), υπεστήκαμε σημαντικές ζημιές στο ακίνητο μας. Συγκεκριμένα κατεστράφη το σύστημα θέρμανσης απωλέσθησαν σκεύη, κατεστράφη μερικώς το αυτοκίνητο κ’ ολικώς ένα καινούργιες μοτοποδήλατο κ.λπ. Πέραν των υλικών ζημιών , θέλω να τονίσω την παντελή αδιαφορία και αναλγησία όλων των αρμόδιων φορέων σε όλα τα επίπεδα. Για όλα όσα έχουμε βιώσει για πάνω από μισό αιώνα, μας δημιουργεί την εντύπωση πως είμαστε πολίτες Β’ κατηγορίας. Τέλος η μακροχρόνια ταλαιπωρία κ η προσωπική μας πικρία δεν αλλάζει στο ελάχιστο την θετική μας άποψη για την προστασία του πρασίνου του Υμηττού μιας που είμαστε οι πλέον άμεσα θιγόμενοι σε κάθε είδους καταστροφή του. Ελπίζω πως η κατανόηση του προβλήματος θα έχει αποτέλεσμα στις σωστές αποφάσεις σας. με τιμή Μαριάνθη Λαμπίρη Καππάτου