Αρχική Επιτάχυνση της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών ΕνέργειαςΆρθρο 7 Ειδικό τέλος και παροχή κινήτρων στους οικιακούς καταναλωτές περιοχών όπου εγκαθίστανται έργα Α.Π.Ε.Σχόλιο του χρήστη Μαυρής Νίκος | 18 Δεκεμβρίου 2009, 12:17
  • Σχόλιο του χρήστη 'Μαυρής Νίκος' | 18 Δεκεμβρίου 2009, 12:17

    Ένα ακόμη θέμα το οποίο θα περιμέναμε να αντιμετωπισθεί με το παρών νομοσχέδιο, είναι και το θέμα της εφαρμογής των μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων, για το οποίο φαίνεται να δημιουργείται το "Πράσινο Ταμείο", το οποίο θα χρηματοδοτείται με το 0.5% των εσόδων. Το ερώτημα είναι αν ο έλεγχος των περιβαλλοντικών επιπτώσεων που θα χρηματοδοτείται απ' το Πράσινο Ταμείο, το οποίο θα απορροφά τμήμα του ειδικού τέλους ΑΠΕ από την πώληση ρεύματος, θα περιορισθεί μόνο στις προστατευόμενες περιοχές, ή θα είναι πιο γενικός και σε όλες τις φάσεις του Έργου (μελέτη, κατασκευή, λειτουργία), όπως πιστεύω απαιτείται. Για να γίνει κάποιο έργο σε φυσικές περιοχές όπως ποτάμια και βουνά, πρέπει να έχουν γίνει σοβαρές μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων, οι οποίες θα υπολογίζουν τις επιπτώσεις που θα έχει το κάθε έργοστο φυσικό περιβάλλον, αλλά και τη συνολική επίπτωση που θα έχουν περισσότερα έργα που γειτνιάζουν στο ευρύτερο περιβάλλον. Δε μπορούμε να δεχτούμε πως η κατασκευή ενός έργου σε μια περιοχή στην οποία δεν έχει μόνιμη παρουσία ο άνθρωπος, όπως φαράγγια ποταμών και βουνοκορφές, δεν θα έχει περιβαλλοντικές επιπτώσεις, απλώς επειδή τα έργα ΑΠΕ θεωρούνται "εξ ορισμού" φιλικά προς το περιβάλλον. Να θυμήσουμε πως για να γίνει ένα υδροηλεκτρικό έργο ή ένα αιολικό πάρκο, εκτός από τις επεμβάσεις στο τόπο του έργου (φράγμα, σωληνώσεις, κτιριακές εγκαταστάσεις, δίκτια μεταφοράς ηλ.ρεύματος) απαιτείται να φτιαχτούν και μεγάλοι δρόμοι πρόσβασης για τα μηχανήματα και τις νταλίκες μεταφοράς εξοπλισμού, οι οποίοι θα μείνουν μόνιμοι για την λειτουργία - συντήρηση των εγκαταστάσεων. Νέοι μόνιμοι δρόμοι, εκτός από την κατάτμηση του φυσικού - δασικού χώρου, σημαίνουν και συχνή πλέον ανθρώπινη παρουσία εις βάρος της άγριας φύσης που αναγκαστικά απομακρύνεται και συρικνώνεται. Πέραν των παραπάνω επιπτώσεων, υπάρχουν και οι επιπτώσεις στην τουριστική ανάπτυξη περιοχών που στηρίζονται στον φυσιολατρικό τουρισμό (πεζοπορία, καγιάκ, rafting, ψάρεμα, river trekking, canyoning, ιππασία) και ο οποίος θα πληγεί ανεπανόρθωτα, όταν περιοχές αδιατάρακτης φύσης μετατραπούν σε εργοτάξια, τμήματα ποταμών στερέψουν και συστάδες ανεμογεννητριών είναι ορατές σε κάθε βουνοκορφή. Είναι απαράδεκτο να επιτρέψουμε την χωρίς όρια εξάπλωση των έργων ΑΠΕ, ακόμα και στις ελάχιστες περιοχές που ως τώρα προστατεύονταν, όπως τα εθνικά πάρκα ή τις περιοχές του δικτύου Natura 2000, όπως πλέον επιτρέπει το παρών νομοσχέδιο, με τις αλλαγές που φέρνει στο Νόμο για την Προστασία του Περιβάλλοντος. Οι μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων - που πλέον εξετάζονται στη δεύτερη φάση αξιολόγησης του Έργου (αφού δηλαδή έχει αυτό πάρει Άδεια Παραγωγής) - θα πρέπει να ελέγχονται τόσο για την επάρκειά τους, όσο και για την εφαρμογή τους. Λέγοντας επάρκεια, αναφέρομαι στα στοιχεία και τις μετρήσεις που υποβάλονται από τον ενδιαφερόμενο, που πολλές φορές δεν μπορούν να επαληθευθούν από τις Υπηρεσίες του Δημοσίου, ελλείψει προσωπικού και κονδυλίων. Μπορεί οι μετρήσεις αιολικού δυναμικού να ζητείται πλέον να γίνονται από πιστοποιημένους φορείς - θετικότατη διάταξη - αλλά δε συμβαίνει το ίδιο στις μετρήσεις υδατοπαροχών των ποταμών, για τις οποίες είτε λαμβάνονται ως δεδομένα τα λιγοστά στοιχεία των μετρητών της ΔΕΗ, είτε υποβάλονται μετρήσεις από τους ενδιαφερόμενους οι οποίες μπορεί να είναι ελλειπείς ή σφαλμένες, που όμως δεν υπάρχει πάλι ο χρόνος ή το προσωπικό των Υπηρεσιών για να εξακριβωθούν. Η δημιουργία του «Πράσινου Ταμείου» υποδηλώνει πως κάποιος επιτέλους θα ασχολείται με τις περιβαλλοντικές μελέτες, πράγμα θετικό. Αυτό που δεν ξεκαθαρίζεται όμως, είναι το ποιος θα ελέγχει τις περιβαλλοντικές μελέτες που υποβάλλονται απ’ τους ενδιαφερόμενους κατασκευαστές – παραγωγούς και το σημαντικότερο ποιος θα ελέγχει κατά πόσο η κατασκευή θα ακολουθεί τις περιβαλλοντικές μελέτες. Είναι γνωστές οι παρεκκλίσεις από τις μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων, που έχουν συμβεί κατά την κατασκευή ανάλογων έργων, με τα μπάζα απ’ τις εκσκαφές να σπρώχνονται μαζί με τα δέντρα στην κοίτη των ποταμών, αντί να μεταφερθούν στους προβλεπόμενους χώρους απόθεσης, ή κατά την λειτουργία των έργων, να μην αφήνεται ελεύθερη η απαιτούμενη οικολογική ροή ή να μην καθαρίζονται οι μπαζωμένες ιχθυόσκαλες.