Αρχική Επιτάχυνση της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών ΕνέργειαςΆρθρο 1 Εθνικός Στόχος Α.Π.Ε.Σχόλιο του χρήστη ΤΣΟΓΙΑΣ Γρηγόριος | 20 Δεκεμβρίου 2009, 16:57
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΤΣΟΓΙΑΣ Γρηγόριος' | 20 Δεκεμβρίου 2009, 16:57

    Κυρία υπουργέ, σας αποστέλλω άρθρο που ετοίμασα για ένα ενεργειακό περιοδικό με τίτλο «το νόημα των επιδοτήσεων στα φωτοβολταϊκά, εναλλακτική πρόταση». Ας δούμε τι συμβαίνει στη Ευρώπη στο θέμα των φωτοβολταϊκών, περνώντας υπόψη μερικά δεδομένα των χωρών αυτών, οι οποίες έχουν σαφώς αρκετά μεγάλη εμπειρία και μακροχρόνια ενασχόληση με το θέμα αυτό. Ας δούμε πρώτα-πρώτα, τι ισχύει στην Ευρώπη σχετικά με την τιμή πώλησης του παραγόμενου ρεύματος και κατά δεύτερον το θέμα των επιδοτήσεων στα φωτοβολταϊκά. Η τιμή πώλησης του παραγόμενου ρεύματος στην Ευρώπη Γερμανίας 2007 2008 2009 Στέγες 0-30 KWp 0,4391 Ελ. χώροι 30-100KWp 0,4921 0,4675 0,4301 100-1000 KWp 0,4630 0,4399 0,3959 Από 1000 KWp 0,3300 Ισχύει για 20 χρόνια Ισπανία 100 KWp 10 MB 0,4175 0,32 Ισχύει για 25 χρόνια Βέλγιο 45 €ct/kWh Βουλγαρία 36,7 - 40 €ct/kWh για 12 χρόνια Γαλλία 30 €-Ct. ανά kWh για 20 χρόνια Ελλάδα 40,282 - 50,282 €ct/kWh αναλόγως την περιοχή, ισχύς 20 χρόνια Ιταλία από 20 kWp, 36,00 €-Ct. ανά kWh Λουξεμβούργο από 37,0 €ct – 42,0 €ct αναλόγως της ισχύος Πορτογαλία από 35 - 55 €ct/kWh, αναλόγως της ισχύος Διαπιστώνουμε πως η χώρα μας έχει οικονομικά μία από τις ευνοϊκότερες νομοθεσίες. Έχει όπως είδαμε όχι μόνο την μεγαλύτερη τιμή μεταπώλησης της παραγόμενης κιλοβατώρας, αλλά και γεωγραφικά περίπου 40% περισσότερη ηλιοφάνεια από ότι π.χ. η Γερμανία. Λαμβάνοντας υπόψη τον αναπτυξιακό νόμο 3299/2004 διαπιστώνουμε πως είμαστε στην Ευρώπη η μόνη χώρα που επιδοτεί την επένδυση στα φωτοβολταϊκά με έως και 40% του κόστους εγκατάστασης. Αυτή η επιδότηση είχε σίγουρα νόημα το 2006, όταν δηλαδή ψηφίστηκε ο νόμος 3468 και η τιμή κατασκευής και εγκατάστασης ενός ΜWatt ήταν περίπου διπλάσια από ότι σήμερα, ήτοι 6.000.000€. Μερικές παρατηρήσεις: Το γερμανικό μοντέλο σύμφωνα με το «Spiegel Online» κοστίζει μακροπρόθεσμα (για είκοσι χρόνια) στο γερμανό φορολογούμενο 27.000.000.000€ το χρόνο, πράγμα που αναλογεί περίπου σε 337,5€ ανά πολίτη το χρόνο! Η συμβουλή της ηλιακής ενέργειας στις συνολικές ενεργειακές ανάγκες στη Γερμανίας είναι με 1% πολύ ελάχιστη. Βέβαια η ηλιακή ενέργεια δημιούργησε στη Γερμανία 80.000 άμεσες εργατικές θέσεις στον τομέα αυτό και άλλες περίπου 300.000 έμμεσες εργατικές θέσεις. Στην Ελλάδα σχεδιάζεται να εγκατασταθούν σε πρώτο βήμα φωτοβολταϊκές μονάδες με συνολική εγκατεστημένη ισχύς 800 ΜW. Η μεταπώληση της παραγωγής ρεύματος από αυτά, με κατά μέσο όρο 0,40 €ct/kWh σημαίνει κόστος ετησίως της τάξεως των 451.347.840€, δηλαδή περίπου 45 € ανά πολίτη. Δεν γνωρίζω αν το ποσό αυτό καλύπτεται από τον φόρο στον λογαριασμό της ΔΕΗ για τις ΑΠΕ, ούτε γνωρίζω πόσες πρωτογενείς θέσεις εργασίας δημιουργήσαμε στις ΑΠΕ. Στον συλλογισμό αυτό δεν λάβαμε επίσης υπόψη το κόστος για ρίπους που πληρώνουμε ή θα πληρώνουμε στο μέλλον αν δεν γίνουν τα 800 ΜW. Το κόστος των επιδοτήσεων Το κόστος επιδοτώντας με 40% τις φωτοβολταϊκές εγκαταστάσεις, δηλαδή τα 800 MW, που σχεδιάζονται έχει ως εξής: Προβλεπόμενες επιδοτήσεις σε MW: 800ΜW Κόστος εγκατάστασης ανά ΜW: 3.000.000€ Συνολικό κόστος των επενδύσεων: 2.400.000.000€ Επιδότηση της τάξεως του 40%: 960.000.000€ Κόστος κατασκευής εργοστασίου παραγωγής 30 ΜΒ ετησίως: 80.000.000€ Αναλογεί σε 12 εργοστάσια με δυνατότητα παραγωγής 30 ΜW το κάθε ένα ετησίως Συνολική παραγωγή των 12 εργοστασίων το χρόνο: 360MW Θέσεις εργασίας 120 ανά εργοστάσιο: 120 Συνολικές θέσεις εργασίας για τα 12 εργοστάσια: 1440 Σύμφωνα με τον παραπάνω συλλογισμό υπάρχει οικονομικά καλύτερη εναλλακτική από ότι η επιδότηση με 40% των φωτοβολταϊκών επενδύσεων. Το παράδειγμα μας δείχνει πως μπορούμε να δημιουργήσουμε για παράδειγμα έως και 12 μονάδες παραγωγής φωτοβολταϊκών, όπως αυτή της heliosphera στην Τρίπολη καθώς και 1.440 εργατικές θέσεις με ετήσια παραγωγή 360 ΜW με το ίδιο κόστος που ισοδυναμεί με τις συνολικές επιδοτήσεις, δηλ. τα 960.000.000€. Ένα άλλο θέμα που τίθεται με τις επιδοτήσεις είναι το εξής. Εκείνο που μπορεί να επιδοτηθεί σύμφωνα με το αναπτυξιακό τώρα, είναι μόνο τα μεγάλα έργα, δηλαδή της τάξεως πάνω από 100.000 Ευρώ. Τα μικρότερα έργα < 25ΚWp, δηλαδή οι περίφημες «εικοσάρες» ή οι μικρές μονάδες σε στέγες δεν μπορούν να μπουν στον αναπτυξιακό. Εδώ οφείλω να πω πως το μοντέλο που ακολούθησε η Ελλάδα με τους οικιακούς ηλιακούς για ζεστό νερό υλοποιήθηκε γρήγορα και έφερα την χώρα μας για πολλά χρόνια στην πρώτη θέση στην Ευρώπη. Μία παρόμοια επιδότηση θα ήταν σίγουρα και πιο δίκαιη, από ότι η σημερινή πού όντος πριμοδοτεί τα πολύ μεγάλα έργα (ελληνικά και ξένα) και όχι τα μικρά, τη στιγμή μάλιστα που ο ενεργειακός εξοπλισμός είναι προ το παρόν κατά κύριο λόγο μόνο εισαγωγής. Στο θέμα των ΑΠΕ λοιπόν καταργείτε το νόημα της ισοπολιτείας, επειδή οι μικροί και μεγάλοι επενδυτές δεν τυγχάνουν της ίδιας μεταχείρισης. Παρατηρείται στη χώρα μας π. χ. γερμανικές τράπεζες εκμεταλλευόμενες το ευνοϊκό νομικό πλαίσιο και την περισσότερη ηλιοφάνεια θα μπορούν κάλλιστα να εκδίδουν ενεργειακά αμοιβαία κεφάλαια, μάλιστα δε με γερμανικά φ/β πλαίσια, δηλαδή οι εργατικές θέσεις μένουν στην Γερμανία ή στην Κίνα. Γιατί λοιπόν η χώρα μας να κάνει το ίδιο λάθος όπως και με τα αυτοκίνητα στο παρελθόν και να μην δημιουργήσει εγχώρια παραγωγή φωτοβολταϊκών πλαισίων; Η πρόταση μου είναι συνεπώς να συνδυαστούν οι επιδοτήσεις με την δυνατότητα δημιουργίας εργατικών θέσεων στην Ελλάδα. Αντί αυτού θα μπορούσε ίσως να επιδοτηθούν οι μονάδες παραγωγής φωτοβολταϊκών πλαισίων. Με εκτίμηση Γρηγόριος Τσόγιας, Οικονομολόγος, καθηγητής Οικονομικών, απόφοιτος του Ελ. Πανεπιστημίου Βερολίνου, σύμβουλος φωτοβολταϊκών, DGS Berlin Διευθυντής της helio-energy ο. ε. www.helio-energy.com