Αρχική Νομοσχέδιο για τη ΒιοποικιλότηταΆρθρο 14 – Μέτρα για την αποτροπή υποβάθμισης της βιοποικιλότηταςΣχόλιο του χρήστη Σπύρος Κωνσταντέλλος | 12 Ιουλίου 2010, 14:58
  • Σχόλιο του χρήστη 'Σπύρος Κωνσταντέλλος' | 12 Ιουλίου 2010, 14:58

    Αξιότιμε κ. Ιωαννίδη, Ειλικρινά χαίρομαι να συνομιλώ μαζί σας. Θα μου επιτρέψετε όμως για λόγους οικονομίας χώρου και χρόνου να συνοψίσω σε ένα σχόλιο για όσα γράφετε στα σχόλιά σας στα άρθρα 13 και 14 αντίστοιχα. Και ας ξεκινήσω με τον μόλυβδο μιας και είναι το θέμα της ειδικότητά σας. Προφανώς αναφέρεστε στους υδροβιότοπους. Εδώ και αρκετά χρόνια (η αρχή έγινε στις Η.Π.Α.) παρατηρήθηκε αυξημένη συγκέντρωση μολύβδου στον οργανισμό κάποιων υδρόβιων πτηνών (πάπιες κλπ.) και σε μερικά από αυτά μολυβδίαση, τα οποία προσλαμβάνουν την τροφή τους βόσκοντας στον βυθό βάλτων λιμνών κλπ. όπου επικάθονται τα σκάγια και καταπίνοντάς τα με αυτήν(βρέθηκαν στο πεπτικό τους σύστημα). Έκτοτε τα μολύβδινα σκάγια απαγορεύτηκαν σε πολλές χώρες για το κυνήγι υδροβίων και αντικαταστάθηκαν με άλλα μέταλλα όπως ατσάλι βισμούθιο τουνγκστένιο. Στην Ελλάδα, πρακτικά μια τέτοια απαγόρευση θα ήταν μόνο θεωρητική μιας και στους περισσότερους υδροβιότοπους(80%) απαγορεύεται το κυνήγι αλλά και γιατί στη χώρα μας οι κυνηγοί υδροβίων είναι είδος προς εξαφάνιση λόγω των πολλών απαγορεύσεων που ισχύουν. Επιπρόσθετα θα ήθελα να πω ότι αν και καθημερινά ενημερώνομαι και ερευνώ σε ότι έχει να κάνει με το κυνήγι και τις προεκτάσεις του, δεν έχω κάτι άλλο υπ’ όψιν μου πέραν των όσων σας αναφέρω. Το μόνο που έχω να παρατηρήσω είναι ότι σίγουρα το κυνήγι δεν διώκεται γι’ αυτόν το λόγο και ούτε είναι λόγος αυτός για να περιοριστεί τοπικά και χρονικά ή όσον αφορά τα θηρεύσιμα είδη. Εν κατακλείδι αν αποδειχτεί ότι όντως υπάρχει πρόβλημα να είστε σίγουρος ότι ο μόλυβδος θα αντικατασταθεί συνολικά. Γράφετε: «Ηθικά, συμφωνώ με τις απόψεις του Κυρίου Παντελή Πιζάνια (Αγαπητέ κύριε Πιζάνια, δε χρειάζεται να είστε ειδήμων, η καλοσύνη και ο σεβασμός στη ζωή φαίνεται και πίσω από ένα μήνυμα, έχετε τη συμπάθειά μου-αυτά που ακολουθούν, αφιερωμένα σε εσάς).» Κύριε Ιωαννίδη, με όλο τον σεβασμό αλλά δεν αρκεί η καλοσύνη και ο σεβασμός στη ζωή όταν παίρνουμε θέση στην διαβούλευση ενός Σ/Ν που αφορά ένα τόσο ειδικό ζήτημα όπως είναι η βιοποικιλότητα. Αναρωτιέστε: «Όταν κυνηγούν οι άνθρωποι για σπορ, σκοτώνουν για το καλό της βιοποικιλότητας και την προστασία του περιβάλλοντος;» Είναι το ερώτημα όλων όσων δεν ασχολήθηκαν και δεν γνωρίζουν από κυνήγι και κυρίως των κατοίκων των πόλεων που φυσικά εύλογα αναρωτιούνται. Κατ’ αρχήν να πω ότι το κυνήγι δεν είναι ούτε σπορ ούτε χόμπι ούτε κάτι σχετικό. Σπορ ή χόμπι θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε την σκοποβολή, όχι όμως το κυνήγι. Οι άνθρωποι που ασχολούνται με το κυνήγι, το ψάρεμα, την συλλογή χόρτων, μανιταριών, σαλιγκαριών κλπ. παρακινούνται στην αναζήτηση και αποκομιδή τροφής άμεσα από την φύση, ικανοποιώντας ένα ένστικτο που υπάρχει από καταβολής κόσμου αλλά που σε πολλούς ανθρώπους σήμερα, το ένστικτο αυτό, έχει αμβλυνθεί σε τέτοιο βαθμό, λόγω του σύγχρονου τρόπου ζωής, ώστε να καταντά ανύπαρκτο. Έτσι λοιπόν ο κυνηγός κυνηγάει από ένστικτο και δεν σκοτώνει για διασκέδαση ή αναψυχή. Μην ξεχνάτε ότι ο άνθρωπος ξεκίνησε την πορεία του πάνω στη γη σαν τροφοσυλλέκτης και κυνηγός. Πολύ αργότερα, εξασφάλισε την τροφή του με την γεωργία και την κτηνοτροφία αλλά μέχρι και σήμερα δεν ‘’ξέχασε’’ τις καταβολές του. Βλέπετε κ. Ιωαννίδη, όσο και αν ‘’εξημερωθήκαμε’’ και ‘’εκπολιτιστήκαμε’’ και αποκοπήκαμε από το φυσικό μας περιβάλλον, όσο και αν υποκριτικά …αποκρύπτουμε την πραγματική μας φύση, κατά βάθος παραμένουμε ζώα που υποσυνείδητα αναζητούν τις ρίζες τους. «Μπορείτε να διασφαλίσετε ότι δεν θα υπάρχουν παράνομοι κυνηγοί, οι οποίοι θα χρησιμοποιήσουν όποιον τρόπο κρίνουν οι ίδιοι για να πετύχουν τους στόχους τους; Τι συνέπειες θα είχε αυτό για είδη που ο πληθυσμός τους είναι πλέον ελάχιστες δεκάδες;» Μάλλον θα εννοείτε ότι ανάμεσα στους νόμιμους κυνηγούς θα μπορούν να παρεισφρήσουν και λαθροθήρες, Η ύπαρξη των νόμιμων κυνηγών αντίθετα αποτρέπει την ύπαρξη λαθροθήρων αλλά και πολλών άλλα παρανόμων. Να εξαφανιστεί η λαθροθηρία, όπως καταλαβαίνετε, είναι πρακτικά αδύνατον. Είναι σαν να ζητάτε να εξαφανιστεί γενικότερα κάθε παραβατική συμπεριφορά από τον πλανήτη. Και ας υποθέσουμε ότι καταργούμε το νόμιμο κυνήγι, απαγορεύουμε την οπλοκατοχή κλπ. Τι πιστεύετε ότι θα συμβεί; Θα λυθεί το πρόβλημα άπαξ διά παντός; Όσοι δεν γνωρίζουν νομίζουν ότι το πυροβόλο όπλο έχει απεριόριστες δυνατότητες θήρευσης αλλά η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική. Υπάρχουν τρόποι μαζικής παγίδευσης θηραμάτων πολύ πιο αποτελεσματικοί και αθόρυβοι. Ο λόγος που ειδικά στην χώρα μας το κυνήγι επιτρέπεται μόνον με πυροβόλο όπλο είναι ακριβώς λόγω των περιορισμένων δυνατοτήτων αυτού του μέσου. Ενδεικτικά σας αναφέρω κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα: Στην Ελλάδα όπου το αγριόγιδο της Πίνδου χαίρει προστασίας από το 1935, η λαθροθηρία του γίνεται με μια σανίδα, μια βαριά πέτρα και λίγο αλάτι. Πως θα σταματήσει αυτή η δραστηριότητα με την απαγόρευση των όπλων είναι θέμα που μόνο τα ‘’οικολογικά’’ μυαλά μπορούν να εξηγήσουν. Στο νησί της Τήλου όπου απαγορεύτηκε το κυνήγι, οι λαθροθήρες κάνουν θραύση με τις στάμνες με τις οποίες παγιδεύουν πέρδικες. Ο δήμαρχος όμως καμαρώνει διότι στο νησί του δεν ακούγεται ‘’μπαμ’’ από νόμιμα όπλα. Άντε τώρα να του μιλήσεις λογικά. Στην Κύπρο την εποχή της Αγγλοκρατίας όταν απαγορευόταν η κατοχή όπλων αλλά και το κυνήγι καθώς επίσης και η κυκλοφορία από τις 7:00 το βράδυ έως τις 7:00 το πρωί, όχι μόνον δεν περιορίστηκε το κυνήγι αλλά δυστυχώς εντάθηκε με την χρήση πολλών άλλων αθόρυβων μέσων αλλά και επειδή πρακτικά δεν μπορούσε να ελεγχτεί. Αν έπρεπε να απαριθμήσω τις μεθόδους που μηχανεύονται οι λαθροθήρες δεν θα μου έφτανε ολόκληρη εγκυκλοπαίδεια. Ίσως η παραδοσιακή λαθροθηρία και οι μέθοδοι της να είναι μια ασφαλιστική δικλείδα που δίνει ένα ηχηρό μήνυμα στους δήθεν οικολόγους. Ή το κυνήγι θα είναι νόμιμο και ελεγχόμενο, ή παράνομο και ανεξέλεγκτο. Η εμπειρία έχει δείξει ότι άλλη επιλογή δεν υπάρχει. Όσοι νομίζουν ότι το κυνήγι απαιτεί μόνον πυροβόλα όπλα για να ασκηθεί, είναι εντελώς …εκτός τόπου και χρόνου. Φαντάζομαι λοιπόν ότι με όσα σας γράφω να αντιληφτήκατε ότι το πρόβλημα της λαθροθηρίας είναι πολυσύνθετο και δεν αντιμετωπίζεται μόνον με απαγορεύσεις και περιορισμούς αλλά χρειάζεται εξειδικευμένη γνώση που, κατά κανόνα, μόνον οι κυνηγοί διαθέτουν. Σήμερα στην Ελλάδα απασχολούμε περί τους 300 ιδιωτικούς θηροφύλακες οι οποίοι πληρώνονται από χρήματα των κυνηγών και οι οποίοι φυσικά έχουν κυνηγετική γνώση και εμπειρία, αφ’ ενός μεν για να καλύψουμε την κρατική ανεπάρκεια θηροφύλαξης αλλά και στοιχειώδους περιορισμού των παρανομιών που αφορούν το περιβάλλον, για την οποία ήδη πληρώνουμε και αφ’ εταίρου για να προστατέψουμε όσο μπορούμε καλύτερα τον θηραματικό πλούτο της χώρας. Αν υποθέσουμε ότι καταργούμε το κυνήγι ποιός πιστεύετε ότι θα ασχοληθεί με την θηροφύλαξη; Το κράτος που αδιαφορεί μέχρι σήμερα; Υπάρχει βέβαια η Δασική Υπηρεσία αλλά ακόμα την ψάχνουμε. Ξέρετε τι θα συμβεί; Η απόλυτη ασυδοσία. Λαθροθηρία παράνομη βόσκηση παράνομη υλοτομία, πυρκαγιές, εκχερσώσεις, καταπατήσεις αυθαίρετη δόμηση και πολλά άλλα. Θα μου πείτε όλα αυτά συμβαίνουν. Ναι, αλλά κάπως τα περιορίζουμε. Το κυνήγι όπως καταλαβαίνετε λειτουργεί σαν ένα σοβαρό κίνητρο για πολύ κόσμο, ώστε να αναλάβει δράσεις για την προστασία του περιβάλλοντος και όποιος δεν το αποδέχεται …ή δεν θέλει να δει την πραγματικότητα ή κάποιους άλλους λόγους έχει. Προσωπικά όσες φορές βρέθηκα στη φύση και είναι πάρα πολλές, ποτέ δεν είδα αυτούς που κόπτονται για το περιβάλλον. Μόνον μέσα από τα γραφεία και χωρίς να βάζουμε το χέρι στην τσέπη αλλά μόνον διεκδικώντας κρατικές και κοινοτικές επιδοτήσεις για υποτιθέμενες φιλοπεριβαλλοντικές μελέτες. Έτσι δουλειά δεν γίνεται. Πριν από λίγες μέρες παρουσιάστηκαν από την Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδας(ΚΣΕ) τα αποτελέσματα μιας μελέτης με την ονομασία ΑΡΤΕΜΙΣ που διήρκησε 15 χρόνια, πρωτοποριακή ακόμη και για τα Ευρωπαϊκά δεδομένα και αφορούσε κυρίως την καταγραφή θηραματικών πληθυσμών στη χώρα μας. Πρόκειται για μία μελέτη που χρηματοδοτήθηκε αποκλειστικά από χρήματα των κυνηγών όπως άλλωστε συμβαίνει σε όλες της δραστηριότητές μας. Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης απέδειξαν ότι οι θηραματικοί πληθυσμοί όχι μόνον δεν μειώθηκαν, όλα αυτά τα χρόνια, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις αυξήθηκαν. Στην παρουσίαση παρευρέθησαν και εκπρόσωποι της FACE(Federation of Associations for Hunting and Conservation of the European Union) οι οποίοι αποφάσισαν ότι η μελέτη αυτή θα αποτελέσει πιλότο για μελλοντικές παρόμοιες μελέτες στην Ε.Ε. «Τέλος, το 95% των ειδών που πολύ σωστά αναφέρατε, δεν εξαφανίστηκε ΜΟΝΟ από τη Φύση. Αρκετά μεγάλο ποσοστό εξαφανίστηκε και από τον «πολιτισμό», ξέρετε, ρύπανση, μπουλτόζες, δρόμοι, club δίπλα στη θάλασσα, κεραίες,εργοστάσια, παράνομο κυνήγι και παράνομοι τρόποι ψαρέματος κλπ.» Η εξαφάνιση της συντριπτικής πλειοψηφίας των ειδών συνέβη πολύ πριν εξελιχτούμε εμείς ως είδος, από διάφορες φυσικές καταστροφές, με την διαδικασία της εξέλιξης γενικότερα αλλά και για λόγους που μέχρι σήμερα παραμένουν αδιευκρίνιστοι. Το ότι βάλαμε το δαχτυλάκι μας για να εξαφανιστούν κάποια είδη είναι σίγουρο, όμως αυτό έχει συμβεί και στο παρελθόν από άλλους οργανισμούς. Αλλά ας μην δαιμονοποιούμε την ύπαρξή μας. Δεν είναι δα και τόσο τραγικά τα πράγματα όσο θέλουν κάποιοι να τα παρουσιάζουν και οι οποίοι προφανώς το κάνουν είτε από άγνοια είτε από συμφέρον. Η ίδια η Ε.Ε. έχει παραδεχτεί ότι η μείωση της βιοποικιλότητας σε πολύ μεγάλο βαθμό οφείλεται και στην σταδιακή εγκατάλειψη της υπαίθρου από τον άνθρωπο. Βλέπετε κ. Ιωαννίδη η δραστηριοποίηση του ανθρώπου μέσα στη φύση δεν έχει μόνον αρνητικά αποτελέσματα, όπως θέλουν κάποιοι να μας κάνουν να πιστεύουμε. Τέλος σας προτρέπω κ. Ιωαννίδη, αν δεν το έχετε πράξει, να διαβάσετε τα σχόλια κατ’ άρθρον της Κ.Σ.Ε. τα οποία έχουν συνταχθεί από τους επιστημονικούς της συνεργάτες. Πιστεύω ότι, ως επιστήμων που είστε, θα αντιληφθείτε πολλά κενά και ασάφειες του εν λόγω Σ/Ν. Σπύρος Κωνσταντέλλος Βιολόγος