Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΣΟΦΙΑ ΜΠΡΑΒΟΥ, ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ' | 16 Ιουλίου 2010, 17:33

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Εγκατάσταση έργων Α.Π.Ε εντός αναδασωτέων εκτάσεων – Αναγκαιότητα Νομοθετικής Ρύθμισης. Σύμφωνα με το άρθρο 45 παρ. 1 του Ν.998/1979, είναι δυνατή η εγκατάσταση έργων Α.Π.Ε εντός δασών και δασικών εκτάσεων, κατ’εξαίρεση του γενικού κανόνα απαγόρευσης επέμβασης εντός των εκτάσεων αυτών. Συγκεκριμένα το άρθρο 45 προβλέπει τα ακόλουθα: «1. Στα δάση και τις δασικές εκτάσεις, περί των οποίων το άρθρο 117 παρ. 3 του Συντάγματος, ουδεμία επιτρέπεται επέμβαση προβλεπόμενη από τις διατάξεις του παρόντος ή από άλλη διάταξη, με εξαίρεση τα αναφερόμενα στις διατάξεις του άρθρου 59 του ν. 998/1979, όπως αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρο 17 του ν. 1734/1987, των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 58 του παρόντος και τα όλως απαραίτητα για την τεχνητή αναδάσωση και την προστασία της βλαστήσεως». Ενώ λοιπόν ο Νομοθέτης στοχεύει στην υπαγωγή των δασωτέων και αναδασωτέων εκτάσεων υπό το ίδιο καθεστώς ρυθμίσεων με τα δάση και τις δασικές εκτάσεις, γεγονός που πρακτικά συνεπάγεται την υλοποίηση έργων ΑΠΕ και εντός των δασωτέων και αναδασωτέων εκτάσεων, η Νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας θέτει ως επιπλέον προϋπόθεση για την διενέργεια υλικών ενεργειών εντός των εκτάσεων αυτών την προηγούμενη άρση της αναδάσωσης, η οποία μπορεί να δοθεί μόνο κατόπιν ολοκλήρωσης της αναδάσωσης και ανάκτησης της δασικής βλάστησης. Παρατηρείται δηλαδή το αντιφατικό φαινόμενο να έχουν ληφθεί όλες οι προβλεπόμενες άδειες για την εγκατάσταση ενός έργου ΑΠΕ, το έργο όμως να μην υλοποιείται, διότι κατά τη Νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας απαιτείται η προηγούμενη άρση της αναδάσωσης η οποία θα πρέπει κατά την ίδια νομολογία να δίδεται αφού προηγουμένως έχει ολοκληρωθεί η αναδάσωση. Γίνεται κατανοητό, ότι λόγω της Νομολογίας του ΣτΕ, δυσχεραίνεται η υλοποίηση έργων δημόσιας ωφέλειας όπως είναι τα ΑΠΕ στην χώρα μας, καθώς η ολοκλήρωση της αναδάσωσης είναι διαδικασία η οποία μπορεί να διαρκέσει ακόμα και 20 χρόνια, ανάλογα με τη δασική βλάστηση που υπήρχε πριν η έκταση καταστραφεί ή αποψιλωθεί. Πρέπει επίσης να σημειωθεί, ότι αγγίζει τα όρια του παραλογισμού να πρέπει ένας επενδυτής να αναμένει δεκαετίες προκειμένου να ολοκληρωθεί η βλάστηση, και αφού αυτή επανέλθει, να πρέπει να καταστρέψει μέρος της, έστω και μικρό, προκειμένου να εκτελέσει εργασίες για την εγκατάσταση ενός έργου, το οποίο εκ του νόμου έχει χαρακτηρισθεί ως δημόσιας ωφέλειας και το οποίο εξυπηρετεί την Εθνική Οικονομία και το δημόσιο συμφέρον κατά την έννοια του άρθρου 24 του Συντάγματος. Η πρόσφατη δε έκδοση από το ΣτΕ προσωρινής διαταγής για αναστολή εκτελέσεως των αποφάσεων της Διοίκησης με τις οποίες χορηγούνται οι άδειες για εγκατάσταση αιολικού πάρκου εντός αναδασωτέας έκτασης, αποτυπώνει με τον πιο έκδηλο τρόπο τον κίνδυνο να περιοριστεί στο ελάχιστο η ανάπτυξη έργων της κατηγορίας αυτής λόγω του υφιστάμενης κατάστασης. Βάσει των ανωτέρω καθίσταται πρόδηλη κατά την άποψή μου η ανάγκη νομοθετικής ρύθμισης του ζητήματος αυτού, με την οποία θα αίρεται η αντίφαση που παρατηρείται μεταξύ της βούλησης του Νομοθέτη για υλοποίηση έργων ΑΠΕ εντός αναδασωτέων εκτάσεων και της νομολογίας του ΣτΕ η οποία απαγορεύει την διενέργεια υλικών ενενεργειών πριν την άρση της αναδάσωσης. Συγκεκριμένα, κρίνω σκόπιμη την εισαγωγή νομοθετικής ρύθμισης η οποία θα προβλέπει ότι σε περίπτωση εκτέλεσης έργων που αναφέρονται στο άρθρο 45 παρ. 1 του Ν. 998/1979, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και τα έργα Α.Π.Ε, να αίρεται η αναδάσωση για τα τμήματα των αναδασωτέων εκτάσεων τα οποία έχουν αδειοδοτηθεί με έγκριση περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Με τον τρόπο αυτό, θα είναι δυνατή η υλοποίηση έργων δημόσιας ωφέλειας εφόσον αυτά πληρούν τις λοιπές προϋποθέσεις του Νόμου και εντός των αναδασωτέων εκτάσεων, μετά από αυτοδίκαιη μερική άρση της αναδάσωσης, η οποία θα περιορίζεται μόνο στα όρια της εγκρίσεως επέμβασης, που κατά κανόνα αποτελεί ελάχιστο ποσοστό της συνολικής αναδασωτέας έκτασης. Η λοιπή έκταση, θα διατηρεί τον αναδασωτέο χαρακτήρα της και θα αποτρέπεται με αυτόν τον τρόπο ο κίνδυνος παράνομων πράξεων αποψίλωσής της.