Αρχική Χωροθέτηση Μικρών Υδροηλεκτρικών Έργων (ΜΥΗΕ)Άρθρο 1 – ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη ΧΙΣΚΑΚΗ ΜΕΛΙΤΑ | 11 Αυγούστου 2010, 21:00
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Έχοντας υπόψη: Κα: Το γεγονός ότι η εφαρμογή της παρούσας δεν επιφέρει οικονομική επιβάρυνση στο Ελληνικό Δημόσιο. Ας αναλύσουμε την οικονομική διάσταση της προτεινόμενης Υ.Α. : 1MWe ΜΥΗΕ σύμφωνα με στοιχεία του ΔΕΣΜΗΕ έχει συντελεστή ενεργειακής αποδοτικότητας Cf=0.42 δηλαδή η προκύπτουσα παραγόμενη ενέργεια είναι: 3.679.200KWh=3,7GWh Η μέση τιμή πώλησης της KWh από τη ΔΕΗ είναι 0,11€ ενώ η τιμή αγοράς της από το ΔΕΣΜΗΕ είναι 0,08785€. Συνεπώς το κέρδος εμπορίας ανέρχεται στα 0,022€/ KWh. Απώλειες μεταφοράς δεν υπολογίζονται γιατί το ρεύμα καταναλώνεται πολύ κοντά στη θέση παραγωγής. Συνεπώς το 1MWe ΜΥΗΕ αποφέρει κέρδη στο κράτος 81.000€/χρόνο, ο δε τοπικός δήμος και οι τοπικοί καταναλωτές εισπράττουν 9.700€/χρόνο. Ο ΦΠΑ που εισπράττει το κράτος (η παραγωγή ενέργειας είναι πρωτογενής παραγωγή) ανέρχεται στο ποσό των 35.554 €/χρόνο. Αν υποθέσουμε μέσο συντελεστή φορολογίας 25%, ο φόρος που αντιστοιχεί στον παραγωγό είναι 70.000€/χρόνο. Δεν υπολογίζονται οι έκτατες εισφορές. Συνολικά άμεσα έσοδα του Ελληνικού Δημοσίου= 195.000€/χρόνο Περιβαλλοντικό κόστος Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, δηλαδή σε όλα τα ορεινά και ημιορεινά ρέματα, διαμέσου της υδροληψίας στραγγίζεται (διακινείται) το μεγαλύτερο μέρος του χειμαρρικού προβλήματος (υδατοστερεοφορτίο). Επομένως κάθε επέμβαση υδρολογική, ανασχετική, ρυθμιστική, ταμιευτική, συγκράτησης φερτών υλικών κλπ. αποκτά τη μεγαλύτερη λειτουργικότητα και ωφελιμότητα. Η κατασκευή συνεπώς αναβαθμών μικρού ύψους, τα οποία επί της ουσίας λειτουργούν ως φράγματα βάρους, δρουν ανασχετικά ως προς τη συγκράτηση φερτών που σε αντίθετη περίπτωση θα μπορούσαν να προκαλέσουν αιτία πλημμυρικών καταστάσεων με καταστροφικές συνέπειες σε καλλιέργειες, περιουσίες ή ακόμη και σε ανθρώπινες ζωές (παράδειγμα Λούρου όπου εξαιτίας τέτοιων καταστάσεων χάθηκαν 5 ζωές). Σε ομαλή δε ροή ο χώρος της υδροληψίας προσφέρεται για τη συγκράτηση του λεπτόκοκκου υλικού το οποίο σε διαφορετική περίπτωση καταλήγει, χωρίς έλεγχο, στην ημιορεινή κοίτη του ρέματος, την οποία και αποσταθεροποιεί προσχωματικά. Θα ήθελα να σημειώσω ότι έργα συγκράτησης επιβάλλονται από την οδηγία 2007/60 την οποία καλείται το κράτος να εφαρμόσει άμεσα. Μια μέση τιμή κόστους κατασκευής ενός φράγματος βάρους σε ορεινή ή ημιορεινή κοίτη είναι 100.000€ με αντίστοιχο κόστος μελετών 15.000 €. Το κόστος των έργων πρόσβασης (δασικές οδοί)δεν μπορεί να υπολείπεται των 80.000€/ Km. Το ετήσιο κόστος συντήρησης υπολογίζεται 20.000€. Η καθυστέρηση κατασκευής τους προκαλεί ετήσια ζημία που αγγίζει (σε χρονιές όπως η προηγούμενη την ξεπερνά κατά πολύ) τα 300.000 € ανά Καποδιστριακό ορεινό ή ημιορεινό Δήμο, χωρίς να υπολογιστεί η αποζημίωση των γεωργικών καλλιεργειών η οποία καλύπτεται από τον ΕΛΓΑ. Η κατασκευή ενός ΜΥΗΕ προϋποθέτει την οριοθέτηση και διευθέτηση της κοίτης (όπου προκύπτει) κατ’ ελάχιστο στην περιοχή κατάληψης του έργου. Συνεπάγεται δηλαδή τον περιορισμό των πλημμυρικών παροχών εντός της κοίτης. Έργα οριοθέτησης και διευθέτησης των ορεινών κυρίως υδατορεμάτων επιβάλλονται από την οδηγία 2007/60. Συνεπώς για κάθε χιλιόμετρο κοίτης το Ελληνικό δημόσιο πρέπει να δαπανήσει τουλάχιστον 15.000€. Οι πρακτικές της άρδευσης, στις ημιορεινές κυρίως περιοχές, στηρίζονται στην παντελή στέρηση του νερού από το υδατόρεμα για σχετικά μεγάλο χρονικά διάστημα (Μάιος – Σεπτέμβριος), τη μεταφορά του μέσω ανοικτών τσιμενταυλάκων αρχικά και μέσω αυτοσχέδιων χωματαυλάκων στη συνέχεια μέχρι να καταλήξουν στην αρδευόμενη έκταση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την κατασπατάληση του νερού (τελική χρήση 10% της αρχικής ποσότητας) με τεράστιο αρχικά οικολογικό κόστος το οποίο θα μπορούσε να μεταφραστεί σε οικονομικό μέγεθος με δεδομένα τις επιπτώσεις που επιφέρει. Επιπρόσθετα η στέρηση του νερού από σχετικά μεγάλο υψόμετρο επιφέρει αντίστοιχη έλλειψη στην πεδινή κατάντη περιοχή με αποτέλεσμα την όλο και αυξανόμενη ανάγκη για γεωτρήσεις. Ένας αγωγός υπό πίεση όπως αυτός ενός ΜΥΗΕ (μήκους 2 ÷ 3 Km) θα μπορούσε να καλύψει τις αρδευτικές ανάγκες της περιοχής κατά το θέρος με μηδενική επιπλέον επιβάρυνση του ΜΥΗΕ (κόστος τοποθέτησης βαλβίδων επί του αγωγού) και φυσικά με εξοικονόμηση του φυσικού πόρου της τάξης του 90%. Κόστος αγωγού (αγορά και τοποθέτηση) που σε διαφορετική περίπτωση θα επιβάρυνε τον κρατικό προϋπολογισμό=400€/m Κόστος συντήρησης υδροληψίας – αγωγού, που επίσης θα επιβάρυνε το Ελληνικό Δημόσιο=20.000€/χρόνο. Επιπλέον οι διατάξεις του έργου επιβάλλουν την απελευθέρωση της οικολογικής παροχής, όρος άγνωστος στις αρδεύσεις σήμερα. (Οδηγία – πλαίσιο 2000/60) Ένα ΜΥΗΕ, ανεξάρτητα από το μέγεθός του, διαθέτει συστήματα μέτρησης παροχής, εύκολα επεκτάσιμα ώστε να μετρούν και ποιοτικά χαρακτηριστικά, τόσο στην υδροληψία όσο και στο σημείο επιστροφής του νερού. Τα στοιχεία αυτά, ορισμένα στην οδηγία πλαίσιο 2000/60, θα πρέπει να είναι διαθέσιμα ώστε να ελέγχεται και να βελτιστοποιείται το μοντέλο διαχείρισης της λεκάνης απορροής. Κόστος αγοράς και εγκατάστασης, που σε διαφορετική περίπτωση θα επιβάρυνε τον κρατικό προϋπολογισμο=18.000€ Κόστος συλλογής και επεξεργασίας δεδομένων, επίσης κόστος που θα επιβάρυνε το Ελληνικό Δημόσιο=15.000€/έτος. Αυτονόητος είναι ο ρόλος ενός ΜΥΗΕ στην περίπτωση έγκαιρης αναγγελίας και κατάσβεσης δασικών πυρκαγιών. Συνεχής έλεγχος της ευρύτερης περιοχής για αποτροπή ρήψης σκουπιδιών ή μπαζών στις όχθες του ρέματος, παράνομης θήρας ή αλιείας, εμπρηστικών ενεργειών κλπ. Το αντίστοιχο κόστος υπολογίζεται κατ’ ελάχιστο ως η αμοιβή ενός ατόμου με τις αντίστοιχες ασφαλιστικές εισφορές=25.000€/χρόνο Δεδομένου ότι από το 2013 θα αρχίσει στη χώρα μας η εμπορία των ρύπων με κόστος περίπου 20€/ton CO2, το ετήσιο όφελος για το Ελληνικό Δημόσιο που προκύπτει = 90.000€/MW Κόστος από τη μείωση της διαθέσιμης παροχής του υδατορέματος στην περιοχή κατάληψης του έργου δεν προκύπτει γιατί τα ενδημικά είδη είναι προσαρμοσμένα σε συνθήκες αυξομείωσης της παροχής όπως και σε ελάχιστες ή μηδενικές παροχές. Η συγκριτική εξέταση με άλλες τεχνολογίες ΑΠΕ, βάσει των ανωτέρω, θα ήταν ατυχής. Συμπερασματικά, η εφαρμογή της απόφασης επιφέρει οικονομική επιβάρυνση στο Ελληνικό Δημόσιο εφάπαξ και κατ’ έτος για χρονική διάρκεια 50ετών (μέσος όρος ζωής ενός ΜΥΗΕ). Χισκάκη Μελίτα Μηχανολόγος Μηχανικός