Αρχική Χωροθέτηση Μικρών Υδροηλεκτρικών Έργων (ΜΥΗΕ)Άρθρο 1 – ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη Τσελεπής Νίκος | 18 Αυγούστου 2010, 22:08
  • Σχόλιο του χρήστη 'Τσελεπής Νίκος' | 18 Αυγούστου 2010, 22:08

    «Σε απάντηση των σχολίων των κ. Κουτράκη Μ. και Δημητρίου Ε. ως προς τα τεχνικά έργα» Στο σύνολο των ιδιωτικών τεχνικών έργων - δράσεων και κατασκευών που υλοποιούνται στη χώρα μας και όχι μόνο, είναι γνωστό ότι χρειάζεται η συμμετοχή των εξής κλάδων επαγγελματιών και με την κάτωθι προτεραιότητα: 1. Ιδιώτες επενδυτές με αρμοδιότητα την αναζήτηση και πρόθεση για αναπτυξιακές δράσεις (χρηματοδότηση έργου) 2. Ιδιώτες μελετητές με αρμοδιότητα την αξιολόγηση της αναπτυξιακής δράσης, μελέτη των τεχνικών έργων με βάση την επιστήμη και τη νομοθεσία (μελέτες έργου) 3. Δημόσιοι ελεγκτές με αρμοδιότητα τον έλεγχο εφαρμογής της νομοθεσίας και της επιστημονικής ανάπτυξης των μελετών προς αδειοδότηση των έργων (άδειες ίδρυσης εγκρίσεις κλπ). 4. Ιδιώτες κατασκευαστές με αρμοδιότητα τις εργασίες κατασκευής των έργων σύμφωνα με τις σχετικές μελέτες και δεσμεύσεις που προέκυψαν εκ της αδειοδότησης (κατασκευή τεχνικού έργου). 5. Δημόσιοι ελεγκτές με αρμοδιότητα τον έλεγχο εφαρμογής των μελετών στο έργο και τήρηση των δεσμεύσεων που προέκυψαν εκ της αδειοδότησης (άδειες λειτουργίας). Όπως καταλαβαίνει κανείς για όλες τις αναπτυξιακές δράσεις απαιτείται η συμμετοχή και των τεσσάρων κατηγοριών - ρόλων (επενδυτές, μελετητές, κατασκευαστές και ελεγκτές). Δεν μπορεί να λείπει κανείς από τους παραπάνω. Επίσης η ποιότητα των τεχνικών έργων - δράσεων βελτιώνεται όσο οι παραπάνω προσπαθούν να κάνουν καλύτερα την δουλειά τους. Την συνεχή τάση για βελτίωση όμως την προσδίδει ο νευραλγικός κλάδος των δημόσιων ελεγκτών καθώς αποτελεί τον τελικό κρίκο για την υλοποίηση των έργων. Δηλ. όσο ο δημόσιος ελεγκτής μέσω του ενδελεχούς ελέγχου πιέζει για πληρέστερες μελέτες & κατασκευές τόσο θα υπάρχει ανάγκη για «ποιοτικότερους» μελετητές, επενδυτές και πολύ περισσότερο κατασκευαστές. Σε αντίθεση λοιπόν καταλαβαίνει κανείς ότι όσο πλημμελέστεροι είναι οι δημόσιοι έλεγχοι τόσο δίδεται η δυνατότητα εισχώρησης σε χαμηλότερης ποιοτικής στάθμης μελετητές, κατασκευαστές και επενδυτές. Όταν λοιπόν εσείς κ. Κουτράκη με επίσκεψή σας σε κατασκευασμένο έργο διαπιστώσατε μεγάλο αριθμό παρεκκλίσεων και αστοχιών και πολύ έντιμα από μέρους σας τα αναφέρετε, τότε ο απλός αναγνώστης καταλαβαίνει ότι ισάριθμοι των παρεκκλίσεων έλεγχοι δεν έγιναν ή έγιναν πλημμελώς. Ένας ανεπαρκής μελετητής ή ένας ανεπαρκής κατασκευαστής θα σταματούσε την πλημελλή δράση του εάν υπήρχαν επαρκείς ελεγκτές. Επίσης ένας πιεστικός επενδυτής για φθηνότερες και ταχύτερες μελέτες και κατασκευές θα ικανοποιούνταν, αφού θα ωθούσε σε υγιή ανταγωνισμό τους μελετητές και κατασκευαστές πλην όμως απολαμβάνοντας ποιοτικές υπηρεσίες εφόσον δεν θα μπορούσαν να ξεγελαστούν (κατά πλειοψηφία) οι επαρκείς δημόσιοι ελεγκτές. Όμως και δυστυχώς επισημαίνω όπως όλοι θα γνωρίζουν, ότι η έλλειψη επαρκών, ποιοτικών και δίκαιων ελέγχων από τους αρμόδιους δημόσιους ελεγκτές τα τελευταία χρόνια αποτελεί φαινόμενο, με καταστροφικά αποτελέσματα για την ποιότητα των μελετών και των κατασκευών. Εάν υπήρχε σχετική πιστοποίηση για την «καπατσοσύνη» θα είχαμε ίσως τους περισσότερους πιστοποιημένους πολίτες ως χώρα. Όμως ξέρετε ότι ένας καπάτσος επενδυτής, μελετητής, κατασκευαστής ψάχνει και βρίσκει αντίστοιχα έναν καπάτσο δημόσιο ελεγκτή και κλείνει την υπόθεσή του με συνοπτικές διαδικασίες. Στα 15 έτη δράσης ως ιδιώτης μελετητής, ιδιωτικών έργων (με τα δημόσια δεν θα ήθελα να ασχοληθώ για προφανείς λόγους) έχω βρεθεί πολλές φορές στο δίλλημα, για το αν θα προτιμούσα έναν ελαστικό έως αδιάφορο ελεγκτή ή έναν απαιτητικό και δίκαιο, στην πρώτη περίπτωση θα ολοκλήρωνα γρήγορα και ξεκούραστα την αποστολή μου (συνήθως κάποια αδειοδότηση) ενώ στη δεύτερη θα έπρεπε να μελετήσω σε βάθος το θέμα και να βελτιστοποιήσω τις μεθόδους μου καθώς πάντοτε ο ελεγκτής είναι πιο έμπειρος λόγω του όγκου των υποθέσεων που χειρίζεται. Σας ενημερώνω λοιπόν ότι σε κάθε περίπτωση θα προτιμούσα τον δεύτερο ελεγκτή (αρκεί να είναι για όλους το ίδιο επαρκής) καθώς έτσι βελτιώνεται το γνωστικό αντικείμενο του μελετητή και η εργασία του αποκτά όλο και μεγαλύτερη υπεραξία. Δυστυχώς όμως δεν έχει κανείς την δυνατότητα επιλογής αφού οι δημόσιοι ελεγκτές επιλέγονται με σκοτεινές πολλές φορές διαδικασίες, με μικρό ρόλο να παίζει το είδος του γνωστικού τους αντικειμένου. Παρόλες τις παραπάνω απογοητευτικές διαπιστώσεις, θα αποτελούσε ίσως την μεγαλύτερη παγίδα εάν συμπέραινε κανείς ότι εφόσον δεν υπάρχει επαρκής δημόσιος έλεγχος τότε να σταματήσουμε την αδειοδότηση των έργων με μεθόδους όπως αυτές στο άρθρο 3 της υπό διαβούλευση Υ.Α. (δηλ. πονάει κεφάλι κόβεις κεφάλι) γιατί για τον λόγο του δικαίου θα έπρεπε να σταματήσουμε να κατασκευάζουμε κτίρια, εργοστάσια και κάθε τι που θέτει σε κίνδυνο το ανθρωπογενές και φυσικό περιβάλλον δηλαδή να σταματήσουμε να υπάρχουμε. Όχι λοιπόν, όλοι έχουμε διαπιστώσει στον βίο μας ότι υπάρχουν υγιείς σε κάθε ένα από τους παραπάνω κλάδους και ίσως να είναι καιρός και λόγω του κατεπείγοντος της κατάστασης στην Ελλάδα, να αναζητήσει ο ένας τον άλλο και με στενή και εποικοδομητική συνεργασία να ανεβάσουμε την ποιότητα των κατασκευών και να μειώσουμε το περιβαλλοντικό τους περιτύπωμα. Τσελεπής Νίκος Διπλ. Πολιτικός Μηχανικός Ιδιώτης μελετητής