Αρχική Χωροθέτηση Μικρών Υδροηλεκτρικών Έργων (ΜΥΗΕ)Άρθρο 3 – Συμπλήρωση και εξειδίκευση τεχνικών και λοιπών λεπτομερειώνΣχόλιο του χρήστη ΜΑΝΟΣ ΚΟΥΤΡΑΚΗΣ | 18 Αυγούστου 2010, 22:01
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΜΑΝΟΣ ΚΟΥΤΡΑΚΗΣ' | 18 Αυγούστου 2010, 22:01

    Θα ήθελα να αναφερθώ στο άρθρο 3δ το οποίο αναφέρει « Σε περίπτωση ύπαρξης ιχθυοπανίδας στο υδατόρευμα…». Αυτή η διατύπωση όμως ήδη δημιουργεί πρόβλημα τη στιγμή που σε ΟΛΑ σχεδόν τα επιφανειακά υδατορέματα συνεχούς ροής (και σε πολλά εποχιακής ροής) υπάρχουν ψάρια. Ποιος λοιπόν θα βεβαιώσει για την ύπαρξη ή μη ιχθυοπανίδας, τη στιγμή που στις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπάρχει διαθέσιμη βιβλιογραφία και βέβαια η ύπαρξη ή μη της ιχθυοπανίδας δεν γίνεται με μια «επίσκεψη»; Επίσης ένα πολύ σημαντικό θέμα που δεν θίγεται σε αυτές τις διατάξεις είναι της διακοπής της μετακίνησης των ειδών της ιχθυοπανίδας, ένα θέμα στο οποίο έχει αναπτυχθεί μεγάλη εμπειρία στις ευρωπαϊκές χώρες όπου δεν διανοούνται την κατασκευή ΜΥΗΕ με φράγμα χωρίς το απαραίτητο συνοδευτικό έργο (εκτός και αν υπάρχει πλευρική υδροληψία όπου δεν διακόπτεται η επικοινωνία των τμημάτων του ποταμού) . Προτείνεται λοιπόν για την αντιμετώπιση των παραπάνω να περιλαμβάνεται στην ΠΠΕ και την ΜΠΕ κάθε έργου ξεχωριστή μελέτη ιχθυοπανίδας από ερευνητικό ινστιτούτο, σχετικό τμήμα πανεπιστημίου ή ΤΕΙ ή έμπειρο επιστήμονα (δυστυχώς στην Ελλάδα οι μελετητές με πτυχίο «Αλιευτικών μελετών» σπάνια καλύπτουν τις ανάγκες τέτοιων μελετών και σίγουρα δεν έχουν τη δυνατότητα δειγματοληψίας με την κατάλληλη μεθοδολογία στα ορεινά αυτά ποτάμια). Αναγκαίες προϋποθέσεις αυτής της μελέτης πρέπει να είναι η εμπειρία στην ιχθυοπανίδα εσωτερικών υδάτων και οι δειγματοληψίες πεδίου από εξειδικευμένο προσωπικό. Η μελέτη θα πρέπει να εξετάσει τους υπάρχοντες πληθυσμούς και την κατανομή τους και να προτείνει λύσεις (παρακαμπτήριο κανάλι, πέρασμα ή ιχθυοκλίμακα) οι οποίες θα προσαρμόζονται ανάλογα με τα είδη. Σημαντική βοήθεια στα παραπάνω μπορεί να δώσει η εφαρμογή (θα έπρεπε να έχει γίνει εδώ και δυο χρόνια) της Οδηγίας 2000/60 για την παρακολούθηση της ποιότητας των επιφανειακών υδάτων όπου η ιχθυοπανίδα αποτελεί σημαντικό δείκτη. Αρκεί βέβαια να επιλεχθούν και αρκετά ορεινά ρέματα των ελληνικών ποταμών. Ας μην θυσιάσουμε στο όνομα της ανάπτυξης της ενέργειας από ΑΠΕ τη βιοποικιλότητα των ορεινών υδάτων, του τελευταίου σχεδόν ανεπηρέαστου ακόμη τμήματος της ελληνικής πανίδας. Τα λάθη από τα «κακά ΜΥΗΕ», όπως τα ονόμασε ένας από τους συμμετέχοντες στην διαβούλευση (σε αντιδιαστολή με τα «καλά» βέβαια…), δυστυχώς δεν διορθώνονται αφού σε περιπτώσεις πληθυσμών που κινδυνεύουν σπάνια είναι δυνατή η αποκατάσταση. Δρ. Μάνος Κουτράκης Βιολόγος-Ιχθυολόγος Αν. Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ-ΙΝΑΛΕ