Αρχική Χωροθέτηση Μικρών Υδροηλεκτρικών Έργων (ΜΥΗΕ)Άρθρο 3 – Συμπλήρωση και εξειδίκευση τεχνικών και λοιπών λεπτομερειώνΣχόλιο του χρήστη ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΓΛΟΥ | 19 Αυγούστου 2010, 17:12
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΓΛΟΥ' | 19 Αυγούστου 2010, 17:12

    Σχόλιο στο Άρθρο 3.-Συμπλήρωση και εξειδίκευση τεχνικών και λοιπών λεπτομερειών από Παντελής Γιαννόγλου Η προς διαβούλευση ΥΑ δεν λαμβάνει καθόλου υπόψη της αν προϋπάρχουν και άλλες επιχειρήσεις που λειτουργούν στον ίδιο χώρο που σχεδιάζεται να γίνει το ΜΥΗΕ και οι οποίες για τις ανάγκες τους χρησιμοποιούν το ίδιο νερό που θέλει να χρησιμοποιήσει το σχεδιαζόμενο ΜΥΗΕ. Στο άρθρο 3 α. αναφέρεται ότι"...το μήκος του τμήματος φυσικής κοίτης που θα αφήνεται μεταξύ δύο επάλληλων ΜΥΗΕ (δηλαδή μεταξύ του σημείου επαναφοράς του νερού στην φυσική κοίτη για το ανάντη ΜΥΗΕ και του σημείου υδροληψίας ή την αρχή της τεχνιτής λίμνης του πλησιέστερου κατάντη ΜΥΗΕ)δεν μπορεί να είναι μικτρότερο των 1.000 μέτρων...". Αυτή η απόσταση ισχύει μόνο για τα ΜΥΗΕ; Τι γίνεται όμως με άλλου είδους επιχειρήσεις; Δεν ισχύει η ίδια απόσταση; Στην περίπτωση που δεν ισχύει μένουν απροστάτευτοι μία σειρά παραγωγών,μικροεπενδυτών κάτοικοι αγροτικών ορεινών περιοχών οι οποίοι θέλουν να μείνουν και να επενδύσουν στον τόπο τους, εκμεταλευόμενοι τα νερά που υπάρχουν στα γύρω ρέματα, δημιουργώντας με τα λιγοστά που έχουν μια μικρή επιχείρηση για να μπορέσουν να βγάλουν τα προς το ζην. Σαν παράδειγμα θα αναφέρω μία περίπτωση επιχείρησης πεστροφοκαλλιέργειας σε ορεινή περιοχή της Ξάνθης όπου υπηρετούσα ως υπάλληλος της εκεί Νομαρχίας. Δεν είναι δυνατόν όταν σε ορεινο ρέμα όπου υπάρχουν δύο κατοικίες με παρακείμενο ιχθυοτροφείο πέστροφας δυναμικότητας 10 τόνων ετησίως και με ταβέρνα,επιχείρηση από την οποία ζούνε δύο οικογένειες του χωριού, να κατασκευάζεται δίπλα και ένα ΜΥΗΕ, και το σημείο επαναφοράς του νερού από το μηχανοστάσιο του ΜΥΗΕ στη φυσική κοίτη του ρέματος να είναι ακριβώς το ίδιο σημείο από το οποίο τροφοδοτείται με νερό το ιχθυοτροφείο. Μηδενική απόσταση ασφάλειας σε περίπτωση διαρροής λαδιών ή άλλων ρυπαντών από το μηχανοστάσιο, σαφώς υποβαθμισμένη ποιότητα νερού σε σχέση με την αρχική για τη διαβίωση της πέστροφας η οποία χρειάζεται κρύα και καθαρά νερά,πλήρης οπτική και ακουστική ρύπανση για τους ιδιοκτήτες κάτοικους και τους επισκέπτες του ιχθυοτροφείου και της ταβέρνας, κ.λ.π. Και τι γίνεται με την "οικολογική παροχή" στην περίπτωση αυτή;Θα φθάσει το νερό της οικολογικής παροχής που θα αφήνει ο κύριος του ΜΥΗΕ, ειδικά τους ξηρούς μήνες, για να μπορέσουν να ζήσουν και τα είδη όπως οι άγριες πέστροφες και οι μπριάνες που υπάρχουν ακόμα, επιστημονικά αποδεδειγμένα, άφθονα στο ρέμα και οι οποίες προστατεύονται από το νόμο; Δεν μιλάμε καθόλου για τα άλλα είδη της υπόλοιπης πανίδας και χλωρίδας που επηρεάζονται άμεσα ή έμμεσα από τα νερά του ρέματος. Εδώ μιλάμε για την τέλεια καταστροφή, τουλάχιστον την οικονομική αυτών των δύο οικογενειών και όποιων άλλων βρίσκονται ή θα βρεθούν σε παρόμοια κατάσταση. Χωρίς προστασία από το νόμο είναι καταδικασμένες να θυσιαστούν για την λεγόμενη "πρασινη ανάπτυξη" και τα έργα της. Παρά τις αντιδρασεις της τοπικής κοινωνίας(Δήμος, τοπικοί Νομαρχιακοί Σύμβουλοι, Υπηρεσία Αλιείας της Νομαρχίας, πληγώμενοι από το ΜΥΗΕ ιδιοκτητες του ιχθυοτροφείου-ταβέρνας καθώς και ενός παλαιού παραδοσιακού νερόμυλου), η ΠΠΕ του ΜΥΗΕ εγκρίθηκε. Η συνέχεια έπεται. Παντελής Γιαννόγλου, Βιολόγος-Ιχθυολόγος, Μέλος Δ.Ε.Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ανατολ. Μακεδονίας