Αρχική Χωροθέτηση Μικρών Υδροηλεκτρικών Έργων (ΜΥΗΕ)Άρθρο 3 – Συμπλήρωση και εξειδίκευση τεχνικών και λοιπών λεπτομερειώνΣχόλιο του χρήστη Γιάννης Κουβόπουλος | 19 Αυγούστου 2010, 20:16
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γιάννης Κουβόπουλος' | 19 Αυγούστου 2010, 20:16

    Όταν υπάρχει άγνοια των βασικών χαρακτηριστικών (βιολογικών, μορφολογικών, υδρολογικών) του οικοσυστήματος που θα επηρεαστεί από την εγκατάσταση ενός ΜΥΗΕ και, κατόπιν αυτού, ούτε οι πιέσεις που θα υποστεί είναι γνωστές, τότε η θέσπιση γενικών προστατευτικών ορίων με περίτεχνους μαθηματικούς τύπους όπως στο Άρθρο 3β, είναι μια αντιμετώπιση δήθεν επιστημονική, αλλά στην πραγματικότητα αυθαίρετη και ατεκμηρίωτη, που θα έχει ορισμένα σίγουρα αποτελέσματα: 1. Θα χαθεί ένα κίνητρο για την απόκτηση της γνώσης του οικοσυστήματος. Αυτό βέβαια επιτυγχάνεται με έναν και μόνο τρόπο, τον οποίο κατά κανόνα η Ελληνική Δημόσια Διοίκηση περιφρονεί: τη συστηματική παρακολούθηση των βιολογικών, υδρολογικών και μορφολογικών χαρακτηριστικών των ποτάμιων οικοσυστημάτων. 2. Η «τυφλή» εφαρμογή ενός μαθηματικού τύπου αδιακρίτως ποικιλότητας και πολλαπλότητας των τοπικών συνθηκών, θα προκαλέσει εν δυνάμει αδικίες: ένας αριθμός επενδυτικών προτάσεων θα κοπεί λόγω του μαθηματικού κριτηρίου, χωρίς να έχει εξετασθεί καθόλου η δυνατότητα περιορισμού των όποιων πιέσεων με κατάλληλες κατασκευές και ρυθμίσεις και η ενδεχόμενη μεγιστοποίηση του περιβαλλοντικού οφέλους (τέλος πάντων, τα ΜΥΗΕ είναι κατ’ εξοχήν ήπια και αειφορική μέθοδος παραγωγής ενέργειας, με τεχνικά πλεονεκτήματα έναντι των άλλων ΑΠΕ). 3. Οι υπηρεσιακοί παράγοντες οι επιφορτισμένοι με την αδειοδοτική διαδικασία θα έχουν εύκολη δουλειά να κάνουν, χωρίς να σκοτίζονται με τις εκάστοτε τοπικές ιδιομορφίες. Το Άρθρο 3δ, εκτός του ότι είναι αυθαίρετο (π.χ. γιατί 20 cm και όχι 10 cm;) και ασαφές (πού και πώς θα μετράται το βάθος;), δεν μπορεί να εφαρμοστεί. Στις περισσότερες περιπτώσεις ορεινών χειμάρρων, η φυσική κοίτη του υδατορρεύματος στο τμήμα της εκτροπής θα υφίσταται κατά την υγρή περίοδο του έτους συνεχή διαμόρφωση (διαβρώσεις, προσχώσεις, μετατοπίσεις) από τις πλημμύρες που θα περνάνε πάνω από την υδροληψία. Κατά συνέπεια, ο μόνος τρόπος να «εξασφαλιστεί επιφανειακή ροή βάθους τουλάχιστον 20 cm», θα ήταν να σταθεροποιηθεί αυτό το τμήμα της κοίτης, δηλαδή να μετατραπεί σε τεχνητό – λύση μάλλον ανεπιθύμητη. Προτείνεται η κατάργηση των ανωτέρω δύο εδαφίων του Άρθρου 3. Γιάννης Κουβόπουλος Πολιτικός Μηχανικός M.S., Υδρολόγος