Αρχική Χωροθέτηση Μικρών Υδροηλεκτρικών Έργων (ΜΥΗΕ)Άρθρο 3 – Συμπλήρωση και εξειδίκευση τεχνικών και λοιπών λεπτομερειώνΣχόλιο του χρήστη Νίκος Φ. | 20 Αυγούστου 2010, 17:38
  • Σχόλιο του χρήστη 'Νίκος Φ.' | 20 Αυγούστου 2010, 17:38

    Θα ήθελα και εγώ με τη σειρά μου να παραθέσω κάποιες παρατηρήσεις & σχόλια επί του άρθρου 3 της υπό διαβούλευση ΥΑ, ζητώντας προκαταβολικά συγνώμη αν κάποιος ενοχληθεί από το ύφος των σχολίων μου σε ελάχιστα σημεία. Απλά σιχαίνομαι την σοβαροφάνεια ακόμη και στον γραπτό λόγο. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ Νο 1 – σχετικά με την εξίσωση της παραγράφου 3β Παραβλέποντας τον αλχημιστικό χαρακτήρα της εξίσωσης της παραγράφου 3β {στην οποία έχουμε διαίρεση MW διά του αθροίσματος ενός ακέραιου με MW, ακολούθως το αποτέλεσμα πολλαπλασιάζεται με km (μάλλον) και το τελικό «προϊόν» είναι km}, προχωράω στην παρουσίαση δύο πολύ απλών περιπτώσεων-παραδειγμάτων ώστε να αντιληφθούμε τον περιβαλλοντικό χαρακτήρα της εξίσωσης. (στην περίπτωση που το 5 δεν είναι ένας απλός ακέραιος αλλά ισχύς με μονάδα το MW, τότε θα «υποκλιθώ» εμβρόντητος στην επιστημονικότητα της εξίσωσης) Ας υποθέσουμε ότι σε ένα νομό, στο Α ρέμα, σχεδιάζεται ένα ΜΥΗΕ εκμεταλλευόμενο μέγιστη παροχή ύδατος ίση με 600 λίτρα/sec και με βάση την υψομετρική διαφορά της υδροληψίας με το μηχανοστάσιο η ισχύς του είναι 1MW. Στον ίδιο νομό, στο Β ρέμα (που βρίσκεται αρκετά χιλιόμετρα πιο μακριά από το Α) σχεδιάζεται ένα άλλο ΜΥΗΕ το οποίο εκμεταλλεύεται μέγιστη παροχή ύδατος ίση με του Α ΜΥΗΕ, δηλαδή 600 λίτρα/sec, αλλά λόγω της διαφορετικής μορφολογίας της περιοχής του Β ρέματος έχει μεγαλύτερη υψομετρική διαφορά από το Α ΜΥΗΕ, με αποτέλεσμα να έχει ισχύ ίση με 1,5MW. Με ελάχιστο ποσοστό ανακρίβειας μπορούμε να ισχυριστούμε ότι μιλάμε για δύο «ίδια» ρέματα. Με βάση την εξίσωση της παραγράφου 3β, στο Α ΜΥΗΕ επιτρέπεται Lmax ίσο με 1.625 μέτρα. Αντίστοιχα στο Β ΜΥΗΕ επιτρέπεται Lmax ίσο με 2.417 μέτρα. Μία τελευταία «πινελιά» (και καθόλου ασυνήθιστη) στις ιδιαιτερότητες των δύο ΜΥΗΕ είναι ότι στο Β ΜΥΗΕ ανάντη της υδροληψίας, οι παρακείμενοι οικισμοί εκμεταλλεύονται αρδευτικά τα νερά του Β ρέματος, με αποτέλεσμα κατά την θερινή-αρδευτική περίοδο το Β ΜΥΗΕ να παραμένει κλειστό. Σε αντίθεση το Α ρέμα (Α ΜΥΗΕ) δεν παρουσιάζει τέτοια ιδιαιτερότητα και μπορεί να λειτουργεί σχεδόν όλο το έτος. Αποτέλεσμα αυτής της διαφορετικότητας είναι το Α ΜΥΗΕ να παράγει περισσότερες kWh από το Β ΜΥΗΕ παρότι έχει μικρότερη ισχύ. Δηλαδή, ανάμεσα σε δύο ΜΥΗΕ που σχεδιάζονται σε ρέματα με όμοια χαρακτηριστικά (πλάτος, κλίση, παροχή, χλωρίδα και πανίδα, καιρικές συνθήκες κ.λ.π), η εξίσωση της παραγράφου 3β όχι μόνο «πριμοδοτεί» το ένα από τα δύο με μεγαλύτερο μήκος κοίτης (κατά 800 σχεδόν μέτρα!!) αλλά αυτό που «πριμοδοτείται» είναι το λιγότερο ενεργειακά παραγωγικό ΜΥΗΕ!!!!. Σε αυτό το παράδειγμα, εγώ προσωπικά δεν μπορώ να διακρίνω ούτε ελάχιστα ψήγματα από τον περιβαλλοντικό χαρακτήρα της εξίσωσης και την διασφάλιση των περιβαλλοντικών μέσων και παραμέτρων (για να σας προλάβω ...... ΟΧΙ!!!!.......το να διαιρέσουμε kWh αντί MW, δεν είναι λύση) Ένα δεύτερο παράδειγμα είναι το παρακάτω : Σε ένα διαφορετικό νομό, στο Γ ρέμα σχεδιάζεται ένα ΜΥΗΕ το οποίο εκμεταλλεύεται μέγιστη παροχή ύδατος ίση με 450 λίτρα/sec και με βάση την υψομετρική διαφορά της υδροληψίας με το μηχανοστάσιο η ισχύς του είναι 1,3 MW. Στον ίδιο νομό, στο Δ ρέμα (αρκετά χιλιόμετρα πιο μακριά από το Γ) σχεδιάζεται ένα ΜΥΗΕ το οποίο εκμεταλλεύεται μέγιστη παροχή ύδατος ίση με 2.000 λίτρα/sec και με βάση την υψομετρική διαφορά της υδροληψίας με το μηχανοστάσιο η ισχύς του είναι 1,3MW, δηλαδή ίδια με το Γ ΜΥΗΕ. Σύμφωνα με την εξίσωση του άρθρου 3β, επιτρέπεται και στα δύο ρέματα το ίδιο Lmax = 2.115 μέτρα. Δηλαδή ο δυσδιάκριτος περιβαλλοντικός χαρακτήρας της εξίσωσης, για τον ίδιο αριθμό MW θεωρεί περιβαλλοντικά ισότιμη την εκτροπή 2.115 μέτρων του ρέματος των 450 λίτρων/sec με την εκτροπή 2.115 μέτρων του ρέματος των 2.000 λίτρων/sec (ομολογώ ότι σηκώνω τα χέρια μου ψηλά). Θα μπορούσα να σας αραδιάσω αμέτρητα τέτοια παραδείγματα, αλλά σκοπός μου δεν είναι να χαλάω τον χρόνο τον δικό σας και τον δικό μου. Το συμπέρασμα που βγάζω εγώ είναι ότι η εξίσωση αυτή, και κατά συνέπεια η ΥΑ, δεν έχει καμία σχέση με περιβαλλοντικούς στόχους, με περιβαλλοντικές διασφαλίσεις, με περιβαλλοντικές ανησυχίες κλπ κλπ. Απλά και ωμά, σκοπός της είναι να «κόψει» ΜΥΗΕ που βρίσκονται σε αδειοδοτική διαδικασία με πρόσχημα περιβαλλοντικούς λόγους. Το πιθανότερο είναι να μην αποτελεί απόφθεγμα επιστημονικών, περιβαλλοντικών και υδρολογικών διεργασιών (πόσο περιβαλλοντικά επιστημονικό είναι δηλαδή να διαιρείς ισχύ διά ισχύ για να εξασφαλίσεις την αρμονικότητα του εκάστοτε τοπίου από την ταυτόχρονη λειτουργία ενός ΜΥΗΕ??!!!), αλλά να βασίζεται σε μία στατιστική ανάλυση των δεδομένων έτσι ώστε από τα Α MW τα οποία περιμένουν στα γραφεία των υπηρεσιών του ΥΠΕΚΑ να μπορούν να προχωρήσουν μόνο τα π.χ. 10%Α MW των ΜΥΗΕ. Παρακάτω, θα ενισχύσω αυτή μου την πεποίθηση. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ Νο 2 – σχετικά με την παράγραφο 3δ Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι πρόκειται ίσως για το πιο αόριστο άρθρο που έχει γραφτεί ποτέ σε ΥΑ, ή σε ΚΥΑ, ή σε ΠΔ, ή σε ΒΔ κ.ο.κ. Πρώτον, οι ίδιοι οι ιχθυολόγοι παραδέχονται ότι δεν γνωρίζουν αν υπάρχει ιχθυοπανίδα σε κάποιο ρέμα και οι έλεγχοι που κάνουν, πέρα από την επίσκεψη σε ένα σημείο του ρέματος και την απλή 5λεπτη οπτική παρακολούθηση του, είναι να πάνε στο καφενείο που βρίσκεται στην πλατειά του κοντινότερου χωριού, να πιάσουν κουβέντα με τον γηραιότερο θαμώνα του και να τον ρωτήσουν αν στο ρέμα είχε ή έχει ψάρια. Αν αυτός τους πει ναι ή όχι (στην πραγματικότητα θα τους πει, «αυτό έχω ακούσει» ή «δεν μου έχει πει ποτέ κανένας κάτι τέτοιο»), έτσι είναι και δεν χωρεί καμία αμφιβολία, και ακολουθείται η οριζόμενη από τον νόμο γνωμοδοτική διαδικασία. Δεύτερον, το βάθος των 20 εκ. πρέπει να εξασφαλίζεται σε όλο το μήκος και σε όλο το πλάτος του ρέματος στο τμήμα της εκτροπής? Αν ναι, ενισχύεται η άποψη μου ότι ο συντάκτης του άρθρου 3 δεν έχει επισκεφθεί ποτέ ρέμα της χώρας μας. Αν όχι, ποιος ο λόγος ύπαρξης της παραγράφου 3δ? Είναι προφανές ότι οποιαδήποτε οικολογική παροχή μπορεί να το επιτύχει αυτό σε διάφορα σημεία, όσο μικρή και αν είναι. Τρίτον, «η οικολογική παροχή θα πρέπει ….. να εξασφαλίζει επιφανειακή ροή ….. βάθους τουλάχιστον 20 cm». Θα πρέπει όλη η διατομή των 20 εκατοστών βάθους να είναι ενεργή υδάτινη διατομή, δηλαδή το νερό σε όλο το ύψος να έχει κάποια ταχύτητα ή όχι? Γιατί θα μπορούσα να σας καταδείξω δεκάδες σημεία σε δεκάδες ρέματα της χώρας μας όπου το βάθος του ρέματος είναι παραπάνω από 50 εκατοστά, αλλά κάτω από τα 5-10 πρώτα εκατοστά από την επιφάνεια, το νερό έχει μηδενική ταχύτητα (οι γνωστές γκιόλες στην γλώσσα των ψαράδων). Εκεί εξασφαλίζεται η προϋπόθεση της παραγράφου 3δ αλλά σε παροχή ύδατος μεταφράζεται σε λίγες δεκάδες λίτρα/sec. Τέταρτον, τον έλεγχο της εξασφάλισης του βάθους τουλάχιστον 20 εκατοστών θα τον κάνουν οι ίδιοι υπάλληλοι της ίδιας υπηρεσίας που ήλεγχε μέχρι τώρα αν ο εκάστοτε υπεύθυνος του ΜΥΗΕ αφήνει την οριζόμενη οικολογική παροχή? Και εδώ ο ενδελεχής έλεγχος της οικολογικής παροχής περιορίζεται στο αν ο υπάλληλος της υπηρεσίας τυχαίνει κάποιο Σαββατοκύριακο να μεταβεί με την παρέα του σε κάποια ταβέρνα του διπλανού χωριού και καθώς φεύγει γαστριμαργικά ικανοποιημένος, κατεβαίνει στην υδροληψία να ρίξει μια ματιά. Δυσκολεύονται δηλαδή να πάνε στην υδροληψία, που όπως και να το κάνουμε έχει μια στοιχειώδη πρόσβαση. Θα πάνε να μετρήσουν σε όλο το μήκος της εκτροπής αν το βάθος είναι 20 εκατοστά καταφεύγοντας σε καταρριχήσεις, αναρριχήσεις, και διάβαση σε περιοχές με πυκνή βλάστηση και έντονο ανάγλυφο ? Πέρα από τις ασάφειες και τις αοριστίες της παραγράφου 3δ που σας ανέφερα παραπάνω (και άλλο δείγμα «επιστημονικότητας» του άρθρου 3), ας προχωρήσουμε στα πιο ουσιώδη. Αν η οριζόμενη, από την παράγραφο 3ε του άρθρου 16 του ΕΠΧΣΑΑ-ΑΠΕ, οικολογική παροχή θα έπρεπε ή θα μπορούσε να εξασφαλίσει το περίφημο βάθος των 20 εκατοστών, τότε ανάντη της υδροληψίας με την κανονική παροχή του ρέματος, το βάθος θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον 2 με 3 μέτρα(!!!!) και οι πλημμυρικές παροχές του ρέματος σίγουρα θα αλλάζουν κάθε χρόνο εντελώς την γεωμορφολογία της περιοχής, σε βαθμό που οι πρόσφατες πλημμύρες που είδαμε στο Πακιστάν να θυμίζουν απλές νεροτσουλήθρες. Προφανώς η οικολογική παροχή που ορίζεται στην παράγραφο 3ε του άρθρου 16 του ΕΠΧΣΑΑ-ΑΠΕ, αλλά και στην παράγραφο 3β της παρούσας ΥΑ (!!!!!!!!!!!), ως απαιτούμενη οικολογική παροχή για τη διατήρηση των κατάντη οικοσυστημάτων στη θέση υδροληψίας, τελικά δεν είναι τόσο ικανή για την διατήρηση των κατάντη οικοσυστημάτων στη θέση υδροληψίας (στοιχεία «ήξεις αφήξεις....» στην παρούσα ΥΑ) και επομένως θεωρητικά χρειάζεται μεγαλύτερη παροχή ως οικολογική. Βέβαια το βάθος των 20 εκατοστών, σε πάρα πολλά σημεία και σε διάφορες περιόδους, ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΡΕΜΑΤΑ, δεν μπορεί να εξασφαλιστεί από την ίδια την παροχή του ρέματος. Πως θα μπορούσε να εξασφαλιστεί από την οικολογική παροχή? Πλέον είμαι πεπεισμένος ότι ο συντάκτης του άρθρου δεν έχει ποτέ επισκεφθεί ρέμα. Και τώρα να σας κάνω μία απλή ερώτηση : Αν μετά την τυχόν εφαρμογή της παρούσας ΥΑ, και συνεπώς την εφαρμογή της παραγράφου 3δ, σας παρουσιαστεί από κάποιον ότι σε 40 ή 50 ή 100 διαφορετικά ρέματα της χώρας μας, με διαφορετικά χαρακτηριστικά το καθένα, με ύπαρξη ιχθυοπανίδας, σε διάφορες περιόδους – μήνες του χρόνου, υπάρχει πληθώρα σημείων εντός της κοίτης του κάθε ρέματος που ΔΕΝ υπάρχει βάθος 20 εκατοστών (εννοείται με την φυσική παροχή), θα αποσύρεται την συγκεκριμένη παράγραφο ως αναληθή και ανέφικτη, ναι ή όχι? Η εφαρμογή μίας εν γένη ανέφικτης προϋπόθεσης για την λειτουργία ενός ΜΥΗΕ σημαίνει ένα και μόνο πράγμα : δεν ξαναγίνεται άλλο ΜΥΗΕ σε κάποιο ρέμα της χώρας μας. Σε συνάρτηση με την εξίσωση του άρθρου 3β δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί επιτυχημένος υδραυλικός σχεδιασμός για ΜΥΗΕ, συμπληρώνοντας το σχόλιο μου στο τέλος της προηγούμενης παρατήρησης. ΣΧΟΛΙΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΥΑ 1.) Η επιχειρηματολογία «…ναι αλλά ένα ΜΥΗΕ στο νομό τάδε και ένα άλλο ΜΥΗΕ στο νομό δείνα, προκάλεσαν αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις…» αποτελεί την εξελικτική μετάβαση από την παροιμία «πονάει χέρι, κόβω χέρι» στην παροιμία «πονάει παρανυχίδα, κόβω χέρι». 2.) Τα αρδευτικά έργα που βρίσκονται σε μεγάλο αριθμό ρεμάτων της χώρας μας, που λειτουργούν σε μία ευαίσθητη περίοδο για την ιχθυοπανίδα και που ποτέ δεν επιστρέφουν το νερό στην κοίτη του ρέματος, γιατί δεν ακολουθούν παρόμοιους περιορισμούς? Για τους κιλοβατωρολάγνους και επενδυτολάγνους, απλά να υπενθυμίσω ότι η αρδευτική χρήση των υδάτων ενός ρέματος γίνεται για να ποτίσουν γεωργοί τα χωράφια τους με σκοπό … το κέρδος τους από την πώληση των γεωργικών προϊόντων. 3.) Σύμφωνα με τα γραφόμενα άλλων συμμετεχόντων στην διαβούλευση, στην Ελλάδα λειτουργούν μέχρι τώρα 183MW ΜΥΗΕ, και σύμφωνα με την εισήγηση της Επιτροπής για τις ΑΠΕ του ΥΠΕΚΑ μέχρι το 2020 θα μπουν σε λειτουργία άλλα 72MW. Αφενός δεν είναι του παρόντος να σχολιάσω για την απαράδεκτη εισήγηση των νέων 72MW, αφετέρου τα 72MW θα αδειοδοτηθούν και θα λειτουργήσουν υπό το «καθεστώς» (πιθανώς) της παρούσας ΥΑ. Ας υποθέσουμε ότι οι περιβαλλοντικές ανησυχίες των συντακτών του άρθρου 3 της ΥΑ είναι τόσο μεγάλες που θέλουν να εξασφαλίσουν μέσω της εξίσωσης της παραγράφου 3β και μέσω της παραγράφου 3δ την αρμονική ένταξη των ΜΥΗΕ στο φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον. Γιατί η παράγραφος 3δ δεν εφαρμόζεται και στα ήδη λειτουργούντα ΜΥΗΕ, όταν αυτά είναι υπερδιπλάσια από αυτά που θα ακολουθήσουν τις διατάξεις της παρούσας ΥΑ? Οι περιβαλλοντικές ανησυχίες βρίσκουν πρόσφορο έδαφος μόνο στα υπό αδειοδότηση ΜΥΗΕ και όχι στα λειτουργούντα ΜΥΗΕ? Μήπως οι ανησυχίες για το πώς θα εξηγήσουμε στους άλλους ευρωπαίους πολίτες και στους έλληνες πολίτες ότι επιδοτήσανε 183MW αλλά εντός μιας ημέρας και με την χρήση μιας ΥΑ αυτά μετατράπηκαν σε 15 - 20MW (και πολλά λέω) είναι μεγαλύτερες από τις περιβαλλοντικές μας ανησυχίες? Σίγουρα το κόλπο με την διαίρεση MW διά MW δεν θα τους πείσει. Ή μήπως γιατί ο συντάκτης της παραγράφου 3δ τελικά γνωρίζει ότι πρόκειται για μία ανέφικτη διάταξη που ο στόχος της είναι μόνο και μόνο η αποτρεπτικότητα? Δυστυχώς, καταλήγω ότι η φιλοσοφία της ΥΑ δεν είναι η αρμονική ένταξη των ΜΥΗΕ στο περιβάλλον και οι πρόσθετες περιβαλλοντικές προφυλάξεις και διασφαλίσεις από την λειτουργία αυτών, αλλά (ξανά απλά και ωμά) να κοπούν όσο το δυνατότερον περισσότερα ΜΥΗΕ. Άγνωστο το γιατί …… γνωστοί οι ωφελημένοι. ΤΟ ΜΟΝΟ ΘΕΤΙΚΟ ΠΟΥ ΑΠΟΚΟΜΙΖΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΥΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΤΗΣ, ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΠΟΥ ΔΙΝΕΤΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΔΙΑΛΟΓΟ, ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΤΙΣ ΣΩΣΤΕΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΟΡΙΣΟΥΝ ΣΩΣΤΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΣΤΗ ΧΩΡΟΘΕΤΗΣΗ ΤΩΝ ΜΥΗΕ. ΚΥΡΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕ, ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΥΠΕΚΑ ΩΣ Η ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΟΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕ ΤΑ ΜΥΗΕ ή ΩΣ Η ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΟΥ ΔΙΕΛΥΣΕ ΤΟ , ΕΠΙ ΠΟΛΛΑ ΕΤΗ, ΑΡΑΧΝΙΑΣΜΕΝΟ, ΑΝΙΚΑΝΟ, ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΑΚΑΤΑΡΤΙΣΤΟ, ΕΥΘΥΝΟΦΟΒΟ ΚΑΙ ΕΛΛΙΠΕΣΤΑΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΩΝ ΜΥΗΕ (είτε αφορά τις δημόσιες υπηρεσίες, είτε αφορά τους επενδυτές) ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΔΩΣΕ ΠΝΟΗ ΣΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΑΠΟ Α.Π.Ε., ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΛΙΤΗ. ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΑΣ.