Αρχική Χωροθέτηση Μικρών Υδροηλεκτρικών Έργων (ΜΥΗΕ)Άρθρο 1 – ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη Γιάννης Σέκκος, Δασολόγος Msc | 27 Αυγούστου 2010, 19:21
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γιάννης Σέκκος, Δασολόγος Msc' | 27 Αυγούστου 2010, 19:21

    Πρέπει να τονιστεί πως πέρα από την προφανή μεταφορά πλούτου από τους πολλούς στους λίγους, ο τρόπος με τον οποίο έχει στηθεί η αγορά ενέργειας από ΑΠΕ στην χώρα έχει όντως δραματικές αρνητικές συνέπειες στο περιβάλλον και όχι μόνο. Οι μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων ανατίθενται και χρηματοδοτούνται από τους επενδυτές και τις κατασκευαστικές, και φυσικά είναι τουλάχιστον ανεπαρκείς. Ο κρατικός μηχανισμός είναι λειψός στο σώμα και την ψυχή, και αδυνατεί να επιβλέψει και να επιβάλλει τους όποιους περιβαλλοντικούς όρους προβλέπονται κατά την κατασκευή και λειτουργία των έργων ΑΠΕ. Η νομοθεσία και οι κανονισμοί που ρυθμίζουν αυτή την αγορά μέχρι τώρα, μοιάζουν να έγιναν από ανθρώπους που δεν είχαν την παραμικρή γνώση και ευαισθησία απέναντι στη φύση, και μόνο τους μέλημα ήταν να καταστήσουν την αγορά ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές όσο πιο συμφέρουσα για επενδύσεις γίνεται, ώστε να αναπτυχθεί γρήγορα και μαζικά (μέχρι να πιάσει οροφή λόγω κοινωνικού κόστους), και φυσικά τα κεφάλαια να είναι εξασφαλισμένα και (πολύ) αποδοτικά. Ορίστε λοιπόν τι σημαίνει μέχρι τώρα η κατασκευή ενός ΜΥΗΣ στην Ελλάδα: Μέσα σε ορεινά και ημιορεινά ανέγγιχτα απ’ τον άνθρωπο, ολοζώντανα και εξαιρετικής ομορφιάς ρέματα, μπουλντόζες χαράζουν δρόμους χιλιομέτρων εκεί που βολεύει περισσότερο, ώστε να τοποθετηθεί ένας υπόγειος αγωγός που θα παροχετεύει το νερό του ρέματος από το φράγμα υδροληψίας στον σταθμό παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος. Πέρα από την καταστροφή που κάνουν τα βαριά μηχανήματα, και οι κατασκευαστικές εργασίες γενικότερα, σε παρθένα σχεδόν οικοσυστήματα και τοπία, το ενδιάμεσο τμήμα του ρέματος από την υδροληψία μέχρι το σταθμό παραγωγής αφήνεται να λειτουργήσει καθ’ όλη σχεδόν τη διάρκεια του έτους με το 30% του νερού που υπό κανονικές συνθήκες έχει το καλοκαίρι! Κι αυτό βαφτίστηκε «οικολογική παροχή»! Φυσικά με τον τρόπο αυτό επηρεάζεται και το υπόλοιπο ρέμα, αφού η κίνηση των υδρόβιων οργανισμών κατά μήκος του γίνεται δύσκολη, αν όχι αδύνατη. Ακόμα και το όριο των 20 εκατοστών που κάνει τους μελετητές και τους επενδυτές που συμμετέχουν σ’ αυτή τη διαβούλευση να φρίττουν, σε συνδυασμό μάλιστα με την πλευρική υδροληψία που προτείνει ο φίλος Κουτράκης, είναι αμφίβολο αν μπορεί να εξασφαλίσει μια στοιχειώδη οικολογική συνέχεια του ρέματος. Κι όσο αφορά τους υπολογισμούς που παρατίθενται σ’ αυτή τη διαβούλευση, οφείλω να πώς πως ορισμένοι φίλοι μπερδεύουν τα σύνθετα ορεινά και ημιορεινά ποτάμια οικοσυστήματα με σωλήνες στις ασκήσεις υδραυλικής που έλυναν στο Πολυτεχνείο… Φυσικά, ο κρατικός μηχανισμός δεν θα μπορέσει να ούτε επιβλέψει, ούτε να επιβάλλει τη σωστή κατασκευή και λειτουργία των ΜΥΗΣ. Κυρία Υπουργέ, οι πιέσεις που ασκούνται από τους φίλους μελετητές και επενδυτές είναι τεράστιες και αφορούν όλες τις βαθμίδες της διοίκησης, από τον απλό υπάλληλο μέχρι συναδέλφους σας υπουργούς. Σ’ αυτό δυστυχώς δεν έχει αλλάξει τίποτα σε σχέση με το παρελθόν, και πρέπει να το γνωρίζετε αυτό. Τα λεφτά είναι πολλά… Μέχρι να καταφέρετε να διορθώσετε τα κακώς κείμενα της δημόσιας διοίκησης, τα ορεινά και ημιορεινά ποτάμια οικοσυστήματα της χώρας μας θα έχουν θυσιαστεί στο βωμό του κέρδους και της «πράσινης ανάπτυξης». Ας απαιτήσουν λοιπόν οι φίλοι μελετητές (μηχανολόγοι, χημικοί και πολιτικοί μηχανικοί) και οι επενδυτές, που τόσο κόπτονται για το κοινό καλό και την προστασία του περιβάλλοντος, να εφαρμοστεί το εξής: Η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων να περιλαμβάνει σχέδιο επιστημονικής παρακολούθησης καίριων βιοτικών και αβιοτικών παραμέτρων του υδατορέματος. Η επιστημονική παρακολούθηση πρέπει φυσικά να διαρκέσει κάποια χρόνια ώστε να προσδιοριστούν και να εκτιμηθούν οι διακυμάνσεις των παρακολουθούμενων παραμέτρων. Λόγω της αδυναμίας των Υπηρεσιών, και λόγω του ότι δεν είναι δυνατόν να επαναπαυόμαστε στο λόγο των επενδυτών (οι οποίοι επιδιώκουν το μέγιστο κέρδος) και των μελετητών (οι οποίοι πληρώνονται από τους επενδυτές), η εποπτεία της ορθής εφαρμογής του Σχεδίου Επιστημονικής Παρακολούθησης πρέπει να ανατεθεί σε ΜΚΟ ή σε Πανεπιστήμια. Σε περίπτωση που μετά τη λειτουργία του έργου διαπιστωθεί περιβαλλοντική υποβάθμιση από οποιοδήποτε κρατικό ή μη φορέα, η άδεια λειτουργίας του έργου θα αναστέλλεται και θα διώκονται ποινικά τόσο οι μελετητές όσο και οι επενδυτές ώστε να αποκαταστήσουν την περιβαλλοντική ζημία. Και φυσικά, τα ίδια πρόσωπα δεν θα έχουν στο εξής το δικαίωμα ούτε να υπογράψουν περιβαλλοντική μελέτη, ούτε να συμμετέχουν σε εταιρεία κατασκευής και εκμετάλλευσης έργων ΑΠΕ. Τέρμα στον εφιάλτη των περιβαλλοντικών μελετών του ποδαριού και των copy-paste! Και αν πραγματικά ενδιαφερόμαστε ώστε να κάνουμε τη μικρότερη δυνατή ζημιά, όλες οι κατασκευαστικές εργασίες πρέπει να γίνονται με ιδιαίτερη προσοχή και με χρήση ελαφρών μηχανημάτων τύπου Bobcat αποκλειστικά. Στο κάτω κάτω πρέπει να αποφευχθεί ο κατακερματισμός των βιοτόπων… Τέλος, αν ως οργανωμένη κοινωνία θέλουμε πραγματικά να αντιδράσουμε στην κλιματική αλλαγή και την οικονομική ύφεση, ας το κάνουμε με συλλογική ευθύνη και συλλογικό πολυδιάστατο όφελος. Ας οραματιστούμε και ας δημιουργήσουμε μια ανατροφοδοτούμενη αγορά οικιακά παραγόμενης ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, επιδιώκοντας ταυτόχρονα μείωση της κατανάλωσης και ορθολογικότερη χρήση της. Αυτή είναι μια πολιτική που κατά τη γνώμη μου προσφέρει ανάπτυξη και εργασία σε πολύ κόσμο, δεν εδράζεται στα αποτυχημένα μοτίβα επιχειρηματικού κέρδους και οικονομικής μεγέθυνσης του παρελθόντος (που οδήγησαν στην κατάσταση που ζούμε και θα ζούμε τα επόμενα χρόνια), προσφέρει την ευκαιρία για «παράπλευρα οφέλη», και ταυτόχρονα βελτιώνει πολλά κακώς κείμενα που προκαλούν μεγάλα προβλήματα.