Αρχική Ζώνες Ειδικής ΠροστασίαςΆρθρο 9 Ειδικές ρυθμίσεις για τη θήραΣχόλιο του χρήστη ΠΑΝΤΕΛΗΣ | 29 Οκτωβρίου 2010, 12:02
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Σχεδόν το ένα στα δύο είδη θηλαστικού στην Ευρώπη κινδυνεύει με εξαφάνιση και η απειλή είναι ακόμα μεγαλύτερη για τα πουλιά, ακόμα και ορισμένα ψάρια. Αυτή τη δραματική απώλεια βιοποικιλότητας καταγράφει σε έκθεση της η Ολλανδέζα ευρωβουλευτής του ΕΛΚ, Esther de Lange. Η έκθεση συζητήθηκε στο Ευρωπαικό Κοινοβούλιο, εν όψει της διεθνούς συνέλευσης του ΟΗΕ για τη βιοποικιλότητα, το έτος της οποίας εορτάζεται παγκοσμίως φέτος. Οι αριθμοί τρομάζουν: στην ΕΕ σήμερα, το 42% των θηλαστικών, το 43% των πουλιών, το 52% των ψαριών στις λίμνες και τα ποτάμια, το ένα στα τρία αμφίβια αλλά ακόμα και σχεδόν τα μισά είδη ερπετών και πεταλούδας απειλούνται. Παγκοσμίως δε, η εξαφάνιση των ειδών έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις, προχωρώντας με ρυθμό μέχρι και 1000πλάσιο του φυσιολογικού και εκφράζονται φόβοι ότι αν δεν αλλάξει κάτι θα έχει δεκαπλασιασθεί και πάλι μέχρι το 2050. Όμως αυτά τα εφιαλτικά στοιχεία παραμένουν σχεδόν άγνωστα στον κόσμο και σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα μόνο το 38% των Ευρωπαίων γνωρίζουν τι σημαίνει «βιοποικιλότητα», ενώ το 28% έχουν ακούσει τη λέξη αλλά αγνοούν το νόημά της και μόλις το 17% θεωρούν ότι το θέμα τους αφορά. Όπως επισημαίνεται στην έκθεση, το πρώτο βήμα που μπορεί να γίνει είναι να ενημερωθεί ο πολίτης: να υπάρξει πανευρωπαϊκή εκστρατεία ενημέρωσης για αυτή την απαρατήρητη καταστροφή. Το δεύτερο είναι φυσικά να δραστηριοποιηθούν περισσότερο τα υπάρχοντα εργαλεία της Ένωσης. Είναι εργαλεία όπως το δίκτυο προστατευόμενων περιοχών NATURA 2000 και οι οδηγίες για τους βιοτόπους και τα πουλιά, καθώς και πρόγραμμα LIFE (Financial Instrument for the Environment) που είναι το κύριο όργανο χρηματοδότησης δράσεων για την προστασία των ειδών. Στην έκθεση, η κ. de Lange θεωρεί ότι πρέπει να βρεθούν πρόσθετες πηγές χρηματοδότησης, για παράδειγμα από την Κοινή Αγροτική Πολιτική και την Κοινή Αλιευτική Πολιτική καθώς και από την πολιτική συνοχής και το 7ο πρόγραμμα-πλαίσιο για την έρευνα.