Αρχική Ζώνες Ειδικής ΠροστασίαςΆρθρο 6 Μέτρα ειδικής προστασίας για τη χωροθέτηση και λειτουργία Αιολικών Σταθμών Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΣΠΗΕ)Σχόλιο του χρήστη WWF Ελλάς | 3 Νοεμβρίου 2010, 16:36
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
ΑΡΘΡΟ 6 – Μέτρα ειδικής προστασίας για τη χωροθέτηση και λειτουργία αιολικών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (ΑΣΠΗΕ) Κατά την άποψη του WWF Ελλάς, το ζήτημα της απόστασης των ΑΣΠΗΕ από φωλιές πρέπει να καθορίζεται με βάση τους περιορισμούς που ακολουθούν: (i) το καθεστώς προστασίας ορισμένων ειδών (του Παραρτήματος Ι της οδηγίας) και ειδικά την ανάγκη λήψης «μέτρων ειδικής διατήρησης», με σκοπό να διασφαλιστεί η επιβίωση και η αναπαραγωγή τους [4§1 οδηγίας 2009/147], στα οποία περιλαμβάνονται και τα αποδημητικά είδη [π.χ., 4§4 ΚΥΑ Η.Π. 37338/1807/Ε.103/2010 (Β' 1495), 4§2 οδηγίας 2009/147, πρβλ. και 4§3 Ν. 1335/1983 (Α' 32) για άλλα μεταναστευτικά είδη που δεν ανήκουν στην ορνιθοπανίδα], (ii) την ανάγκη αποφυγής των οχλήσεων που έχουν επιπτώσεις στα είδη για τα οποία αυτές οι Ζώνες Ειδικής Προστασίας έχουν ορισθεί (6§2 οδηγίας 92/63 - πρβλ. και Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Διαχείριση των Περιοχών Natura 2000: οι διατάξεις του άρθρου 6 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ για τα Ενδιαιτήματα, §3.6.2.], (iii) τα υφιστάμενα σχέδια διαχείρισης, σύμφωνα με το κοινοτικό και διεθνές δίκαιο, (iv) τις καλύτερες διαθέσιμες επιστημονικές γνώσεις για κάθε είδος και, ελλείψει τέτοιων, την αρχή της προφύλαξης [πρβλ., μεταξύ πολλών άλλων, 130P§2 Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, όπως τροποποιήθηκε από τη Συνθήκη του Άμστερνταμ, και κυρώθηκε από τον Ν. 2691/1999 (Α ' 47], (v) την ανάγκη επίτευξης του εθνικού στόχου ΑΠΕ [1 Ν. 3851/2010 (Α' 85), 1§3 ΚΥΑ 49828/2008 (Β ' 2464) ]. Η απαίτηση για ορισμό ελάχιστης απόστασης ασφαλείας γύρω από φωλιές ή/αποικίες ή/και τεκμηριωμένους χώρους κουρνιάσματος, τουλάχιστον 1 χιλιομέτρου κρίνεται σκόπιμο να εφαρμοστεί για το σύνολο των περιοχών ΖΕΠ, που αναφέρονται στο άρθρο 6§2, με είδη χαρακτηρισμού ένα από τα ακόλουθα χωροκρατικά ή/και αποικιακά είδη: όρνιο (Gyps fulvus), ασπροπάρης (Neophron percnopterus), μαυρόγυπας (Aegypius monachus), γυπαετός (Gypaetus barbatus), χρυσαετός (Aquila chrysaetos), θαλασσαετός (Haliaeetus albicilla), βασιλαετός (Aquila heliaca), Κραυγαετός (Aquila pomarina), σπιζαετός (Hieraaetus fasciatus), γερακαετός (Hieraaetus pennatus), , μαυροπετρίτης (Falco eleonorae), Φιδαετός (Circaetus gallicus), Μπούφος (Bubo bubo) μαυροπελαργός (Ciconia nigra), κιρκινέζι (Falco naumanni), πετρίτης (Falco peregrinus), καλαμόκιρκος (Circus aeruginosus), λιβαδόκιρκος (Circus pygargus), αετογερακίνα (Buteo rufinus), χρυσογέρακο (Falco biarmicus), Aιγαιόγλαρος (Larus audοuinii), αρτέμης (Calonectris diomedea) και μύχος (Puffinus yelkouan), Η εξειδίκευση για τις αποστάσεις ασφαλείας ανά είδος και ανά περιοχή δεν θα πρέπει να αποκλείει τη δυνατότητα τήρησης μεγαλύτερων αποστάσεων ασφαλείας, μετά την εξέταση του μεγέθους και των τεχνικών χαρακτηριστικών του υπό χωροθέτηση έργου, των θέσεων και του πλήθος φωλιών των εν λόγω ειδών, της ταξινόμησης των φωλιών σε ενεργές, ανενεργές και ιστορικές, της σημασίας των αποικιών, της αποτύπωσης των περιοχών τροφοληψίας των ειδών και των πτητικών τους συνηθειών, της συσχέτισης αυτών με τη θέση εγκατάστασης των ανεμογεννητριών, των μέτρων προστασίας και των λοιπών ανάλογων παραμέτρων. Τέλος, η αναφορά για την υλοποίηση περιβαλλοντικά βέλτιστων λύσεων (6§3) αποτελεί ένα θετικό γεγονός: ωστόσο, θα πρέπει να υπάρξει (ενδεχομένως με τη μορφή εγκυκλίου) ένας κατάλληλος μη-εξαντλητικός κατάλογος των βέλτιστων περιβαλλοντικών λύσεων. Γενικά, οι βέλτιστες περιβαλλοντικές λύσεις μπορούν να περιλαμβάνουν χάρτες ευαισθησίας της άγριας πανίδας, υπoγειοποιημένες γραμμές μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, αυτοματοποιημένο σύστημα παύσης λειτουργίας, ή μη αυτόματη παύση λειτουργίας σε κρίσιμες περιόδους αυξημένων επιπτώσεων στα είδη χαρακτηρισμού της ΖΕΠ, «μικρο-χωροθέτηση» (micro-siting), ιδίως σε σχέση με τη διαρρύθμιση του αιολικού σταθμού, την απόστασή του από το χείλος γκρεμών και τόπους φωλιάσματος, τροφοληψίας και ανάπαυσης, την κλίμακα και το μέγεθός του, ηχητική, οπτική ή άλλη σήμανση, προγράμματα παρακολούθησης θανατώσεων, εξωτερική αξιολόγηση (auditing). Οι περιβαλλοντικά βέλτιστες λύσεις θα πρέπει, επίσης, να εφαρμόζονται και σε υφιστάμενα έργα, τουλάχιστον σε μεταναστευτικά περάσματα και στενωπούς, ώστε να διασφαλίζεται το προστατευτέο αντικείμενο. Βάσει των παραπάνω σχολίων, προτείνεται η αναδιατύπωση του άρθρου 6 όπως φαίνεται στο Παράρτημα Β (ακολουθεί). ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Β’ – Προτεινόμενη αναδιατύπωση του άρθρου 6 Άρθρο 6 Μέτρα ειδικής προστασίας για τη χωροθέτηση και λειτουργία αιολικών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (ΑΣΠΗΕ) «Για την χωροθέτηση και λειτουργία ΑΣΠΗΕ, εντός ΖΕΠ και εντός ΖΕΠ της παραγράφου 2 του άρθρου 3, εφαρμόζονται επιπλέον τα ακόλουθα μέτρα, όροι και περιορισμοί: 1. Δεν επιτρέπεται η χωροθέτηση ΑΣΠΗΕ εντός ΖΕΠ, των οποίων τα όρια ταυτίζονται με τα όρια των υγροτόπων Διεθνούς Σημασίας (Ραμσάρ), όπως αυτά έχουν υποβληθεί στη Γραμματεία της Σύμβασης Ραμσάρ –ν.δ.191/74 (ΦΕΚ Α, 350), ν.1751/88 (Α, 26) και ν.1950/91 (ΦΕΚ Α, 84). Εφόσον τα όρια μιας ΖΕΠ υπερβαίνουν τα όρια του οικείου υγροτόπου Ραμσάρ, τότε δεν επιτρέπεται η χωροθέτηση ΑΣΠΗΕ σε ακτίνα τριών (3) χιλιομέτρων (εντός της ΖΕΠ) από τα όρια του υγροτόπου. 2. Για την εγκατάσταση ΑΣΠΗΕ εντός περιοχών ΖΕΠ, με είδη χαρακτηρισμού ένα από τα ακόλουθα χωροκρατικά ή/και αποικιακά είδη: όρνιο όρνιο (Gyps fulvus), ασπροπάρης (Neophron percnopterus), μαυρόγυπας (Aegypius monachus), γυπαετός (Gypaetus barbatus), χρυσαετός (Aquila chrysaetos), θαλασσαετός (Haliaeetus albicilla), βασιλαετός (Aquila heliaca), κραυγαετός (Aquila pomarina), σπιζαετός (Hieraaetus fasciatus), γερακαετός (Hieraaetus pennatus), μαυροπετρίτης (Falco eleonorae), φιδαετός (Circaetus gallicus), μπούφος (Bubo bubo), μαυροπελαργός (Ciconia nigra), κιρκινέζι (Falco naumanni), πετρίτης (Falco peregrinus), καλαμόκιρκος (Circus aeruginosus), λιβαδόκιρκος (Circus pygargus), αετογερακίνα (Buteo rufinus), χρυσογέρακο (Falco biarmicus), Aιγαιόγλαρος (Larus audοuinii), αρτέμης (Calonectris diomedea) και μύχος (Puffinus yelkouan), πρέπει, η προβλεπόμενη από τη παράγραφο 4 του άρθρου 4 της παρούσας ορνιθολογική μελέτη κατά τη διαδικασία ΕΠΟ, να καθορίζει περιμετρική ζώνη ασφαλείας από φωλιές ή/και αποικίες ή/και τεκμηριωμένους χώρους κουρνιάσματος, των προαναφερόμενων ειδών χαρακτηρισμού. Η ζώνη αυτή δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να είναι μικρότερη του ενός (1) χιλιομέτρου. Για τον καθορισμό αυτό λαμβάνονται υπόψη το μέγεθος και τα τεχνικά χαρακτηριστικά του έργου, οι θέσεις και το πλήθος φωλιών των εν λόγω ειδών, η ταξινόμηση των φωλιών σε ενεργές, ανενεργές και ιστορικές, η σημασία των αποικιών, η αποτύπωση των περιοχών τροφοληψίας των ειδών και των πτητικών τους συνηθειών, η συσχέτιση αυτών με τη θέση εγκατάστασης των ανεμογεννητριών, τα μέτρα προστασίας και οι λοιπές ανάλογες παράμετροι. Οι συνηθέστερες επιπτώσεις στο πληθυσμό των ειδών χαρακτηρισμού που εξετάζονται στον καθορισμό της περιμετρικής ζώνης ασφαλείας σε κάθε περίπτωση είναι: (α) η θανάτωση ορνιθοπανίδας λόγω πρόσκρουσης (bird strike/ collision), (β) απώλεια ενδιαιτημάτων της ορνιθοπανίδας (habitat loss), (γ) αλλαγή στη δομή των ενδιαιτημάτων (change in habitat structure) και (δ) εκτόπιση της ορνιθοπανίδας από ενδιαιτήματα (habitat displacement). 3. Η Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων ΑΣΠΗΕ εντός ΖΕΠ περιλαμβάνει τις βέλτιστες περιβαλλοντικές λύσεις. Σε αυτές, περιλαμβάνονται υποχρεωτικά: (i) η χρήση υπόγειων καλωδίων, ή η μόνωση και σήμανσή τους ή χρήση συνεστραμμένων καλωδίων και η μόνωση των πυλώνων, σε περίπτωση που η υπογειοποίηση δεν είναι δυνατή (ii) ο τακτικός έλεγχος του χώρου του σταθμού, με σκοπό την απομάκρυνση νεκρών ζώων που αποτελούν πηγές προσέλκυσης προστατευόμενων ειδών. (iii) εντός των μεταναστευτικών περασμάτων-στενωπών, η χρήση αυτοματοποιημένου συστήματος παύσης. Για την καθοδήγηση των αρμόδιων αρχών, το ΥΠΕΚΑ δημοσιεύει κατάλογο των προαιρετικών «βέλτιστων περιβαλλοντικών λύσεων» εντός ενός έτους. Ο κατάλογος επικαιροποιείται τακτικά. 4. Η προηγούμενη παράγραφος δεν θίγει το δικαίωμα των αρμόδιων αρχών να επιβάλλουν, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις [4§8 Ν. 1650/1986], πρόσθετους όρους, εφόσον παρατηρηθούν επιπτώσεις στο περιβάλλον που δεν είχαν προβλεφθεί.