Αρχική Ζώνες Ειδικής ΠροστασίαςΆρθρο 1 ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία | 4 Νοεμβρίου 2010, 15:52
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία' | 4 Νοεμβρίου 2010, 15:52

    Σε συνέχεια της υπογραφής της Κοινής Υπουργικής Απόφασης για την ενσωμάτωση της κοινοτικής Οδηγίας 2009/147/ΕΚ για τα Πουλιά, η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία κρίνει σημαντική την δημόσια διαβούλευση που βρίσκεται σε εξέλιξη και καταθέτει τις θέσεις της για την ΚΥΑ «Καθορισμός μέτρων ειδικής προστασίας και διατήρησης και αποκατάστασης των ειδών και των ενδιαιτημάτων/οικοτόπων της άγριας ορνιθοπανίδας στις Ζώνες Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ)». Θεωρούμε ότι η προτεινόμενη ΚΥΑ (καθώς και η Κ.Υ.Α. 37338/1807/Ε103/ΦΕΚ1495Β’) παρά τα αδύναμα σημεία της και ορισμένες σοβαρές ελλείψεις, αποτελεί ένα θετικό και απαραίτητο βήμα για την προστασία των ΖΕΠ του δικτύου Natura στην Ελλάδα. Θεσμοθετεί μέτρα που εκκρεμούν για χρόνια και απαντά στις υποχρεώσεις της χώρας προς την Ευρωπαϊκή Κοινότητα και, τώρα πια δυστυχώς, και προς το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Η ΚΥΑ, σωστά στοχεύει στη «θέσπιση και εφαρμογή ενός συνεκτικού, συγκεκριμένου και ολοκληρωμένου νομικού καθεστώτος, ικανού να εξασφαλίσει τη βιώσιμη διαχείριση και την αποτελεσματική προστασία των ζωνών ειδικής προστασίας» , η απουσία εξάλλου του οποίου είναι και ο λόγος για τον οποίο η χώρα παραπέμφθηκε στο ΔΕΚ το 2008. Παρόλα αυτά, είναι αρκετά τα σημαντικά σημεία στα οποία δεν καταφέρνει τη θέσπιση ενός τέτοιου καθεστώτος, καθώς: 1)Δεν έχουν ληφθεί όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας για την αντιμετώπιση συγκεκριμένων απειλών για ορισμένα είδη χαρακτηρισμού, όπως τουλάχιστον θα έπρεπε να κάνει, προκειμένου να επιλυθούν τα προβλήματα που έχουν οδηγήσει στην καταδικαστική απόφαση (βλ. άρθρα 4, 6, 7 και 9). 2)Απουσιάζουν συχνά χρονοδιαγράμματα για την υλοποίηση των δράσεων, με αποτέλεσμα η ΚΥΑ να καθίσταται σε πολλά σημεία μη υλοποιήσιμη. Όπου αναφέρονται δεσμευτικές διατάξεις που παραπέμπουν σε άλλη μελλοντική πράξη επικρατεί σύγχηση όσον αφορά την σειρά υλοποίησης των δράσεων (βλ. άρθρα 6, 10, 15 και 19). 3)Τα απαγορευτικά ή θετικά μέτρα που προτείνονται συχνά είναι ελλιπή ή έχουν γενικό χαρακτήρα, με αποτέλεσμα να μην είναι υλοποιήσιμα (βλ. άρθρα 6, 7, 9, 10, 11 και 14). Προκειμένου να επιλυθεί η προβληματική εφαρμογή του άρθρου 4 που έχει οδηγήσει στην καταδικαστική απόφαση , θα πρέπει ορισμένα μέτρα να εξειδικευτούν περαιτέρω. Για την Οδηγία για τα Πουλιά έχουν εκδοθεί πολλαπλές καταδικαστικές αποφάσεις από το ΔΕΚ και, εν έτει 2010, κρίνουμε τις παραπάνω ελλείψεις σοβαρές.