Αρχική Θαλάσσια ΣτρατηγικήΆρθρο 2 (άρθρο 1 Οδηγίας 2008/56/ΕΚ) Σκοπός-ΑντικείμενοΣχόλιο του χρήστη Ελπίδα Μπεκιάρη, Πρόεδρος Πανελληνίου Συλλόγου Ιχθυολόγων Δημοσίου | 3 Ιανουαρίου 2011, 23:36
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, είναι αισθητή η ανάγκη προστασίας και διατήρησης του φυσικού περιβάλλοντος και ιδιαίτερα αγαθών, κοινών σε όλους, όπως η θάλασσα, τα νερά, οι λίμνες, τα ποτάμια κλπ. Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του κάθε πολίτη. Το Κράτος οφείλει να δρα σε δύο επίπεδα προληπτικά και κατασταλτικά για να διασφαλίζει ότι η διαχείριση των φυσικών πόρων (βιοτικών και αβιοτικών) θα γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε αυτοί να συνεχίζουν να είναι διαθέσιμοι και στο μέλλον, χωρίς όμως να υποβαθμίζεται η ποιότητα του περιβάλλοντος. Στο πλαίσιο εφαρμογής μιας θαλάσσιας στρατηγικής για την προστασία και διαχείριση των θαλάσσιων υδάτων το ζητούμενο είναι να προκαθοριστεί ο ρόλος του κράτους, αλλά και να γίνει σαφής η πρόθεσή του να λάβει μέτρα και να επιβάλλει ποινές για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, διαφορετικά δε θα υπάρξει αποτέλεσμα. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι οι θάλασσες δεν έχουν όρια και στεγανά. Συνεπώς τι όφελος θα είχε αν μια χώρα, μέλος της ΕΕ, λάμβανε μέτρα για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος ενώ η γειτονική της, τρίτη χώρα, αδιαφορεί για τα προβλήματα ρύπανσης, μόλυνσης κλπ;