Αρχική Λίμνη ΠαμβώτιδαΆρθρο 5 Γενικές διατάξειςΣχόλιο του χρήστη Ανδρέας Παπαπετρόπουλος | 17 Ιανουαρίου 2011, 13:49
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Διαβάζοντας δημοσιεύματα του γραπτού και του ηλεκτρονικού τύπου περί έντονων αντιδράσεων που συναντά η διάταξη του σχεδίου νόμου για την προστασία της βιοποικιλότητας και αφορά στην αύξηση της αρτιότητας στα 10 στρέμματα στις περιοχές του δικτύου Natura επανέρχομαι, εντελώς συνοπτικά, στην κριτική που άσκησα στις διατάξεις του παρόντος άρθρου του σχεδίου π.δ. που αναπαράγουν, αν και με διαφορετική είναι η αλήθεια αιτιολογία, την προαναφερθείσα διάταξη περί ορίου αριτότητας 10 στρεμμάτων σε περιοχές της καλυπτόμενης από το π.δ. εδαφικής ενότητας του Ν. Ιωαννίνων. Η επιχειρούμενη αύξηση της αρτιότητας στις εκτός σχεδίου περιοχές υπενθυμίζω ότι είναι ατυχής για τρεις, τουλάχιστον, λόγους. Πρώτον, είναι επιστημονικά αδόκιμη, διότι δεσμεύει με ανεπίτρεπτο και μη ορθολογικό τρόπο το μελλοντικό πολεοδομικό και περιβαλλοντικό σχεδιασμό των περιοχών αυτών, ο οποίος σημειωτέον επιβάλλεται από το Σύνταγμα (βλ. άρθρο 24 παρ. 2). Με γενικότερο τρόπο, και η διάταξη περί αυξήσεως της αρτιότητας στις περιοχές του δικτύου Natura είναι επιστημονικά ατυχής, διότι δεν επιτρέπει στον όποιο μελλοντικό σχεδιασμό των περιοχών αυτών να θεσμοθετήσει άλλες αρτιότητες σε συνδυασμό με τις χρήσεις γης που θα επιτρέπονται, ενδεχομένως, στις περιοχές αυτές. Δεύτερον, είναι νομικά έωλη, διότι αντίκειται σε δύο, τουλάχιστον, συνταγματικές αρχές, αφενός την αρχή της ασφάλειας του δικαίου και της προστατευόμενης εμπιστοσύνης του ιδιοκτήτη και αφετέρου στην αρχή της αναλογικότητας, όπως αυτή διατυπώνεται ρητά στο άρθρο 25 παρ. 1 του Συντάγματος. Τρίτον, είναι εντελώς άστοχη πολιτικά, διότι είναι αδιανόητο σε μία ιδιαίτερα επιβαρυμένη δημοσιονομικά περίοδο, να καταβάλλονται υπερβολικά υψηλές αποζημιώσεις στους θιγόμενους ιδιοκτήτες, οι οποίοι υπερβαίνουν στην περίπτωση των περιοχών Natura, τους 200.000. Οι αποζημιώσεις αυτές θα επιδικασθούν με απόλυτη βεβαιότητα από τα αρμόδια εθνικά δικαστήρια, διότι η βλαπτική μεταβολή των όρων και περιορισμών δόμησης, ασχέτως του γεγονότος ότι μπορεί να μην μεταβάλλονται οι χρήσεις γης, προσβάλλει την ασφάλεια του δικαίου και την εμπιστοσύνη που δικαιολογημένα επέδειξαν οι ιδιοκτήτες γηπέδων που εντάσσονται στις περιοχές του δικτύου Natura. Η αντιμετώπιση των προαναφερθέντων προβλημάτων είναι, ωστόσο, ακόμη εφικτή. Συνίσταται στην πρόβλεψη σύντομης μεταβατικής περιόδου, διάρκειας μέχρι δύο ετών, κατά την οποία οι ίδιοκτήτες γηπέδων που εντάσσονται στις νέες διατάξεις απολαμβάνουν του ίδιου ακριβώς πολεοδομικού καθεστώτος που ίσχυε κατά το χρόνο που απέκτησαν το ακίνητό τους. Επαναλαμβάνεται ότι η περίοδος αυτή δεν θα μπορεί να υπερβαίνει κάποιο σύντομο χρονικό διάστημα (2 έτη ή και λιγότερ)μετά το πέρας του οποίου οι ιδιοκτήτες δεν θα δικαιούνται οποιασδήποτε αποζημιώσεως για τη μεταβολή στους όρους και περιορισμούς δόμησης ή στις χρήσεις γης της περιοχής στην οποία βρίσκεται η ιδιοκτησία τους. Τέλος, θα ήθελα, χωρίς την παραμικρή διάθεση κριτικής και με πλήρη σεβασμό και εκτίμηση στο αξιόλογο έργο που επιτελείτε, να μου επιτρέψετε την ακόλουθη πρόταση. ΄ Πιστεύω ότι είναι επιτακτική η ανάγκη ενίσχυσης του νομικού σας επιτελείου με πεπειραμένους και εξειδικευμένους συνεργάτες. Σε κάθε, όμως, περίπτωση, επιβάλλεται η πολύ πιό ουσιαστική συνεργασία της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου σας με τα αξιόλογα στελέχη που υπηρετούν σήμερα στο Γραφείο Νομικού Συμβούλου του ΥΠΕΚΑ. Κλείνοντας, θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι ο ρόλος του επιστημονικού συνεργάτη της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας, και δη του νομικού, δεν μπορεί να εξαντλείται σε τυπικές, νομοτεχνικές και, εν πολλοίς ανούσιες, παρατηρήσεις ούτε, φυσικά, στην προσπάθειά του να γίνει ευχάριστος και να μην ενοχλεί. Συνίσταται, αντίθετα, στην εξαντλητική αναζήτηση όλων των εναλλακτικών νομικά λύσεων και στη διαρκή υπενθύμιση του γεγονότος ότι η προάσπιση και ο σεβασμός των διατάξεων του εθνικού και του ευρωπαικού δικαίου τοποθετείται πολύ υψηλότερα από τις οποιεσδήποτε διαθέσεις, ευαισθησίες, επιθυμίες ή απόψεις του κάθε Υπουργού. Με εκτίμηση Ανδρέας Παπαπετρόπουλος, Διδάκτορας Χωροταξικού Δικαίου, Δικηγόρος.