Αρχική Έρευνα και Εκμετάλλευση ΥδρογονανθράκωνΆρθρο 1 Σύσταση Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων Α.Ε.Σχόλιο του χρήστη Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS | 31 Ιανουαρίου 2011, 19:08
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS' | 31 Ιανουαρίου 2011, 19:08

    Το ψήφισμα του Δικτύου ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS ενάντια στις θαλάσσιες εξορύξεις στη Μεσόγειο. Το Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS, τους τελευταίους μήνες, έχει αναλάβει την πρωτοβουλία να συντονίσει εκστρατεία σε ευρω-μεσογειακό επίπεδο, με σκοπό την ενδυνάμωση της φωνής των πολιτών για την προστασία της Μεσογείου από τις θαλάσσιες εξορύξεις πετρελαίου και φυσικού αερίου. Πυρήνα της εκστρατείας αποτελεί κείμενο ψηφίσματος που φιλοξενείται στην πλατφόρμα συλλογής ηλεκτρονικών υπογραφών της Ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας eMPOWER (www.ep-empower.eu ). Όλες οι υπογραφές θα συμπεριληφθούν στην επίσημη λίστα που θα συνοδεύει το κείμενο του ψηφίσματος και το οποίο θα κατατεθεί σε Εθνικές Κυβερνήσεις, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και UNEP/MAP. Από το Νοέμβριο μέχρι σήμερα, η προσπάθεια αυτή έχει βρει πάνω από 1.000 υποστηρικτές, μεταξύ των οποίων πολίτες και φορείς, από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Αποτελεί γεγονός ότι τα χερσαία και παράκτια κοιτάσματα ορυκτών καυσίμων αδυνατούν πλέον να ικανοποιήσουν τις αυξανόμενες ενεργειακές ανάγκες ενός σύγχρονου κόσμου, που επιμένει να εξαρτάται από τις συμβατικές πηγές ενέργειας και, κυρίως, από το πετρέλαιο. Ως εκ τούτου, η πετρελαϊκή βιομηχανία έχει στραφεί προς πιο ‘δύσκολα’ θαλάσσια περιβάλλοντα, όπως είναι τα μεγάλα βάθη, στα οποία οι εξορυκτικές δραστηριότητες ενέχουν σοβαρούς κινδύνους. Όπως αποδείχθηκε περίτρανα και από το πρόσφατο ατύχημα στον Κόλπο του Μεξικό, η υπάρχουσα τεχνογνωσία δεν είναι επαρκής ώστε να καλύψει απόλυτα τις απαιτήσεις που συνοδεύουν τις ιδιαίτερες συνθήκες της βαθιάς θάλασσας και να διασφαλίσει την ασφαλή λειτουργία των εγκαταστάσεων εξόρυξης. Η διαφαινόμενη τάση για μετατροπή της Μεσογείου στο νέο παράδεισο για το κυνήγι του «μαύρου χρυσού» προδιαγράφει ένα δυσοίωνο μέλλον για τη μοναδική αυτή θάλασσα, καθιστώντας την άμεση λήψη γενναίων αποφάσεων και ουσιαστικών μέτρων περισσότερο επιτακτική από ποτέ. Η εκμετάλλευση υποθαλάσσιων αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου δεν αποτελούν κάτι καινούριο για τη λεκάνη της Μεσογείου. Το επενδυτικό ενδιαφέρον έχει ενταθεί το τελευταίο διάστημα: νέα κράτη εκφράζουν την επιθυμία να προχωρήσουν στην αξιοποίηση του υποθαλάσσιου πλούτου τους, ενώ όσα ήδη δραστηριοποιούνται στον τομέα δείχνουν πρόθυμα να συνεχίσουν-επεκτείνουν την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων τους. Ακόμα μεγαλύτερο προβληματισμό προκαλούν τα σχέδια για εξόρυξη σε μεγάλα βάθη, όπως είναι αυτά της BP για τη Λιβύη, που περιλαμβάνουν άντληση από βάθος μεγαλύτερο από το βάθος της γνωστής σε όλους πια πετρελαιοπηγής Macondo (Κόλπος Μεξικό). Η Μεσόγειος είναι μια ημίκλειστη θάλασσα, με αργούς ρυθμούς ανανέωσης των υδάτων της, γεγονός που την καθιστά πιο ευάλωτη στη ρύπανση. Επιπλέον, οι έντονες ανθρωπογενείς πιέσεις (κατακερματισμός/ υποβάθμιση ενδιαιτημάτων, υπερεκμετάλλευση φυσικών πόρων, ρύπανση, εισαγωγή ξενικών ειδών, κλιματική αλλαγή) έχουν δημιουργήσει, και συνεχίζουν να δημιουργούν, μια σειρά σοβαρών περιβαλλοντικών και κοινωνικo-οικονομικών προβλημάτων, τα οποία χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης. Δυστυχώς, αντί να δοθεί προτεραιότητα στην επίλυση αυτών των κρίσιμων και γνωστών ζητημάτων, που επηρεάζουν άμεσα τη ζωή στη Μεσόγειο, γίνονται επιλογές που μόνο καταστροφικές συνέπειες μπορούν να έχουν για το θαλάσσιο περιβάλλον και τον ίδιο τον άνθρωπο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα κακών επιλογών και αποφάσεων αποτελεί το γεγονός ότι ήδη καταστρώνονται σχέδια για νέες εξορυκτικές δραστηριότητες στη βαθιά θάλασσα προτού καν ολοκληρωθούν οι σχετικές μελέτες για τα ακριβή αίτια του πρόσφατου ατυχήματος, καθώς και η ατολμία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να επιβάλλει μορατόριουμ στις εξορύξεις σε μεγάλα βάθη. Οι περιβαλλοντικοί κίνδυνοι που συνδέονται με την παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου δεν προκύπτουν μόνο από πιθανό ατύχημα στην περιοχή της πετρελαιοπηγής. Σε όλη την παραγωγική διαδικασία (έρευνα, ανόρυξη ερευνητικής γεώτρησης, παραγωγή, επεξεργασία, αποθήκευση, μεταφορά) μπορούν να διαπιστωθούν περιστατικά ρύπανσης, είτε λόγω παράνομων απορρίψεων και ατυχημάτων είτε κατά τις συνηθισμένες λειτουργικές διαδικασίες. Με αυτόν τρόπο καταλήγει στο περιβάλλον μια ευρεία γκάμα ρύπων, από απορρίμματα, πετρελαιοειδή, μεθάνιο, βαρέα μέταλλα, ραδιενεργές ουσίες κ.α., που οδηγούν στην υποβάθμισή του και ενέχουν κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία και τη γενικότερη κοινωνική και οικονομική ευημερία -δύο συνιστώσες που ως γνωστόν συνδέονται άμεσα με τις θαλάσσιες και παράκτιες δραστηριότητες. Οι πολύπλευρες δυσμενείς επιπτώσεις που συνδέονται με τις εξορυκτικές δραστηριότητες, ο πεπερασμένος χαρακτήρας των ορυκτών καυσίμων και η ανάγκη για να υπάρξει άμεσα κατάλληλος σχεδιασμός για τη σταδιακή απεξάρτηση από αυτά, αλλά και τα οφέλη που απορρέουν από τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ασφάλεια ενεργειακού εφοδιασμού, καταπολέμηση κλιματικών αλλαγών, θέσεις εργασίας), δεν μπορούν πια να αγνοούνται χάριν του εύκολου κέρδους και των κυριαρχικών βλέψεων.