Αρχική Σχέδιο Πλαίσιο-Νόμου για τα ΑπόβληταΆρθρο 1 (άρθρο 1 της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ) Αντικείμενο και πεδίο εφαρμογήςΣχόλιο του χρήστη ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΕΛΑΣ | 12 Απριλίου 2011, 11:02
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΕΛΑΣ' | 12 Απριλίου 2011, 11:02

    ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΒΕΛΤΙΩΣΕΙΣ ΤΟΥ Ν.3851/2010 (ΦΕΚ 85/Α/4-06-2010) ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΙΟΜΑΖΑ Η ισχύουσα σήμερα νομοθεσία, για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας (βιοαέριο) από βιομάζα (ΑΠΕ), έχει τρία (3) μεγάλα κενά που καθιστούν διάτρητο τον νόμο για το πρόβλημα που θέλει να επιλύσει (Διαχείριση οργανικών αποβλήτων και παραγωγή πράσινου CO2). Με τον νόμο αυτόν επιδοτείται η μεγαβατώρα με 220€ ή 253€. Η τιμή αυτή της MWh, είναι από τις μεγαλύτερες σε όλο τον κόσμο και δίδεται για να βοηθήσει στην επίλυση των δύο πολύ μεγάλων προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Ελλάδα :  Της Διαχείρισης των Οργανικών και Βιοαποδομήσιμων ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ.  Της παραγωγής Βιοαερίου – Ηλεκτρικής ενέργειας και Πράσινου CO2. Στη σημερινή περιβαλλοντική και οικονομική πολύ δύσκολη συγκυρία, που διανύει η χώρα μας, επιβάλλεται οι επιδοτήσεις που δίδονται πρέπει να εξασφαλίζουν ότι επιλύουν ολοκληρωτικά τα προβλήματα για τα οποία θεσπίστηκαν και να διασφαλίζουν απολύτως τις θυσίες του Ελληνικού λαού καθώς και την βοήθεια που παρέχεται από την Ε.Ε και το ΔΝΤ. Πρέπει ρητώς να αναφερθεί ότι η επίλυσης των ανωτέρω προβλημάτων, έχει τελείως άλλη αντιμετώπιση στις χώρες της Βόρειας Ευρώπης (Γερμανία, Βέλγιο, Σουηδία, Φιλανδία κλπ) από τις χώρες της Νότιας Ευρώπης και συγκεκριμένα από την Ελλάδα. Οι χώρες τις Βόρειας Ευρώπης έχουν ήδη επιλύσει (εδώ και δεκαετίες) το πρόβλημα της διαχείρισης των οργανικών και βιοαποδομήσιμων ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ και επικεντρώθηκαν μόνο στη παραγωγή Ηλεκτρικής ενέργειας και πράσινου CO2. Σε αντίθεση οι χώρες της Νοτίου Ευρώπης και ιδιαίτερα της Ελλάδος, που δεν έχουν ακόμη επιλύσει το πρόβλημα της διαχείρισης των οργανικών και βιοαποδομήσιμων ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ, πρέπει να τους ενδιαφέρει πρωτίστως να επιλύσουν το πρόβλημα αυτό σε συνδυασμό και με το πρόβλημα της παραγωγής πράσινου CO2. Επιβάλλεται λοιπόν η Ελληνική νομοθεσία να διασφαλίζει απολύτως, και τις δύο (2) παραπάνω παραμέτρους, για την επιδοτούμενη αυτή τιμή της MWh. Με την ολιγόμηνη εφαρμογή του νόμου και από τις αιτήσεις που κατέθεσαν φορείς – εταιρείες, για την άδεια παραγωγής Ηλεκτρικής ενέργειας από βιομάζα στην αρμόδια αρχή (ΡΑΕ) αποδείχτηκε ότι, αρκετοί επιτήδειοι εκμεταλλεύτηκαν το κενό που υπάρχει στον νόμο. Το κενό αυτό του Νόμου δεν διασφαλίζει την απόλυτη συνύπαρξη παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και πράσινου CO2 από βιομάζα που προέρχεται κατά πλειονότητα από Οργανικά και Βιοαποδομήσιμα ΑΠΟΒΛΗΤΑ. Έτσι εκδόθηκαν άδειες από την ΡΑΕ, σε φορείς – εταιρείες που το σύνολο της προς διαχείριση Βιομάζας κατά μεγάλη πλειοψηφία είναι οργανικά ΤΡΟΦΙΜΑ (ενσιρώματα) καθώς και ΠΡΟΪΟΝΤΑ (Γλυκερίνη) που έχουν μεγάλες ποσότητες ενώσεις του Άνθρακα που δεν έχουν καταναλωθεί από την βιολογική επεξεργασία. Αυτό γίνεται γιατί τα ενσιρώματα και η γλυκερίνη, που έχουν υψηλές συγκεντρώσεις άνθρακα λόγω της μη βιολογικής επεξεργασίας, παράγουν με απλούστερες διαδικασίες μεγάλες ποσότητες Βιοαέριο με συνέπια το μεγάλο κέρδος σε συνάρτηση με την υπάρχουσα τιμή της MWh, Οι μονάδες αυτές (food to energy) δεν επιλύουν το πρόβλημα της διαχείρισης των Οργανικών και βιοαποδομήσιμων αποβλήτων που ρυπαίνουν και μολύνουν και που καλείται η Ελλάδα αν δεν τα επιλύσει άμεσα να πληρώνει τεράστια πρόστιμα. Για τις μονάδες αυτές στην Γερμανία οι επιδοτήσεις έχουν περικοπή. Οι μονάδες (waste to energy) που διαχειρίζονται συνολικά Οργανικά και Βιοαποδομήσιμα απόβλητα, έχουν πιο σύνθετες διαδικασίες για να παράξουν Βιοαέριο – Ηλεκτρική ενέργεια και Πράσινο CO2 και μπορούν να λειτουργήσουν και χωρίς ενσιρώματα και γλυκερίνες. Εάν δεν υπάρξει άμεση τροποποίηση του νομοθετικού πλαισίου που να διασφαλίζει πρωτίστως την διαχείριση των οργανικών και βιοαποδομήσιμων ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ θα έχουμε επιδοτήσει με πολλά εκατομμύρια Ευρώ την παραγωγή πράσινου CO2, χωρίς να επιλύσουμε τα τεράστιο πρόβλημα της διαχείρισης των οργανικών και βιοαποδομήσιμων ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ και θα επωμιστούμε όλες τις δυσμενείς επιπτώσεις (οικονομικές και περιβαλλοντικές). Προτεινόμενη λύση διασφάλισης των δύο (2) παραμέτρων Ο ορισμός του Οργανικού Αποβλήτου είναι το κατάλοιπο από οποιαδήποτε επεξεργασία φυσική ή βιομηχανική που δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως τροφή σε ζώα ή σε ανθρώπους, δεν είναι Προϊόν και δεν έχει καμία εμπορική αξία. 1. Η επιδοτούμενη τιμή των 220€ ή 253€ την μεγαβατώρα να δίδεται για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας που το σύνολο της Βιομάζας να περιέχει τουλάχιστον κατά 85% Οργανικό ΑΠΟΒΛΗΤΟ ή Βιοαποδομήσιμο υλικό. Το υπόλοιπο 15% μπορεί να είναι άλλης μορφής οργανικής προέλευσης. 2. Επιδότηση 110€ ή 130€ την μεγαβατώρα να δίδεται για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας που το σύνολο της Βιομάζας, να περιέχει λιγότερο από 85% Οργανικό ΑΠΟΒΛΗΤΟ ή Βιοαποδομήσιμο υλικό. 3. Επιδότηση 90€ ή 100€ την μεγαβατώρα να δίδεται για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από Βιομάζα ή Βιοαποδομήσιμο υλικό ανεξαρτήτως οργανικής σύστασης αν η μονάδα που θα τα διαχειριστεί χρησιμοποιεί και Φυσικό Αέριο. Δηλαδή σε συμπαραγωγή γιατί υπάρχει άμεσα ο κίνδυνος να χρησιμοποιηθεί το Φυσικό Αέριο για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας σε μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με βιοαέριο, αφού οι ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες είναι οι ίδιες. 4. Ακόμη πρέπει να προσεχθεί στην περιοχή που θα λειτουργεί μονάδα διαχείρισης αποβλήτων με παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας να μην υπάρχει σε απόσταση ενός (1) χιλιομέτρου μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Φυσικό Αέριο για να μην έχουμε τους προηγούμενους κινδύνους. Ολοκληρωμένη λύση Διαχείριση οργανικών αποβλήτων Τα περιβαλλοντικά πρόβλημα που δημιουργούνται από το κατάλοιπο της λειτουργίας μονάδων διαχείρισης αποβλήτων στις πλείστες περιπτώσεις, δημιουργούν μεγαλύτερα περιβαλλοντικά προβλήματα από αυτά που καλούνται να λύσουν, αν δεν τα διαχειριστούμε και αυτά καταλλήλως.. Για την ολοκληρωμένη και σωστή διαχείριση των οργανικών και βιοποδομήσιμων αποβλήτων, πρέπει εκτός των ανωτέρω διαπιστώσεων, να ληφθεί ακόμα υπόψη ότι: Οποιαδήποτε τεχνική, οικονομική και περιβαλλοντική μελέτη κατατίθεται σε οποιοδήποτε φορέα, επιβάλλεται να καταγράφει και να αναλύει αποδεδειγμένα και εγγυημένα τον τρόπο της διαχείρισης και αξιοποίησης του καταλοίπου (στερεού και υγρού) της επεξεργασίας, με βάσει την Ελληνική και Ε.U νομοθεσίας.