Αρχική Σχέδιο Πλαίσιο-Νόμου για τα ΑπόβληταΆρθρο 1 (άρθρο 1 της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ) Αντικείμενο και πεδίο εφαρμογήςΣχόλιο του χρήστη Στέφανος Λεων. Κουνιάδος Νομικός | 13 Απριλίου 2011, 18:24
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Απάντηση στο σχολιαστή που αναφέρεται στην καύση των υπολειμμάτων των δασών και των δασικών εκτάσεων Σε καμιά περίπτωση τα οποιαδήποτε κλαδέματα δεν πρεπει να καίγονται σε "μικρούτσικα" και "χαριτωμένα" εργοστάσια καύσης. Να χουμοποιούνται τα μικρά κλαδέματα και τα "μεγάλα" να τα χρησιμοποιούμε για τις ανάγκες μας, γιατί τα δάση του κόσμου λιγοστεύουν. Μην ξεχνούμε ότι στην υποσαχάρια Αφρική οι νοικοκυρές και τα μικρά παιδιά περπατούν χιλιόμετρα για να μαζέψουν μερικά ξεροκλαδα για να φτιάξουν ένα ζεστό φαφγητο την ημέρα. Υ.Γ Η πρόσκληση που απευθύνεται προς το κοινό αφορά "ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ" και όχι "ΣΧΟΛΙΑΣΜΟ". Αλλο ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ και άλλο ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ. Η Διαβούλευση έχει ΚΑΝΟΝΕΣ και ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ επεξεργασία των ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ. Απαντήσεις και ανταπαντήσεις. Τεκμήρια μιας σοβαρής διαδραστικής πνευματικής διεργασίας μεταξύ της "εξουσίας" και των πολιτών ως υποκειμένων που η ζωή τους εξαρτάται από τη βούληση της εκάστοτε "εξουσίας". Ενω ο σχολιασμός είναι απλώς μιά παράθεση απόψεων και προτάσεων, γενικώς και αορίστως που αν θέλει, ο αρμόδιος Δημόσιος Υπάλληλος ή ο Υπουργός τα αποδέχεται ή όχι. Γι αυτό θα πρέπει να θεσμοθετηθεί η ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ με σαφεις κανόνες και με πραγματική συμμετοχή. Με Νόμο και διαδικασίες. Αλλοιώς είναι μιά επίφαση συμμετοχής του πολίτη και "δημοκρατικού ξεπλύματος" για τα "μάτια του κόσμου". Μπορεί μιά εκλεγμένη Κυβέρνηση, η οποιαδήποτε και όχι η παρούσα εν μέσω καταιγιστικών γεγονότων, να πρέπει να νομοθετεί για το καλό της κοινωνίας και του εθνους και του λαού, "και να μην έχει χρόνο για "κουβέντες"" αλλά η συναίνεση και η συμμετοχή, τουλάχιστον για όσους την εννοούν πραγματικά, είναι μιά ιερή στιγμή και διαδικασία που από το υστέρημα του χρόνου τους αφιερώνουν και το ελάχιστο που αποζητούν δεν είναι άλλο από το να συζητηθούν αυτά που προτείνουν. Φαίνεται ποιοί έχουν να προτείνουν κάτι και ποιοί "απλώς" κάτι λένε απλώς για να το πουν.