Αρχική Ανάπτυξη ΥδατοκαλλιεργειώνAΡΘΡΟ ΠΡΩΤΟ [Άρθρο 7 Κριτήρια και συμβατότητες χωροθέτησης μονάδων και υποδοχέων υδατοκαλλιέργειας]Σχόλιο του χρήστη Tάνια Σωτηροπούλου | 4 Μαΐου 2011, 09:28
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Η δραστηριότητα υπάγεται στο καθεστώς της περιβαλλοντικής αδειοδότησης τόσο ως προς την αρχική χωροθέτηση όσο και ως προς την συνέχιση λειτουργίας της, για την οποία αρμόδια είναι η Περιφέρεια, ήδη η αποκεντρωμένη διοίκηση, ενώ για τις περιοχές του δικτύου ΝΑTURA το ΥΠΕΚΑ. Στην πράξη, επειδή η δραστηριότητα «ενοχλεί», μεταξύ άλλων, τους σχεδιάζοντες την οικιστική ανάπτυξη των περιοχών, όπου βρίσκονται, δέχεται προσκόμματα και παρεμβολές σε κάθε στάδιο της διοικητικής λειτουργίας. ΄Ετσι, μοιραία, ενώ προβλέπεται η απλή γνωμοδότηση σειράς δημόσιων, δημοτικών και ιδιωτικών φορέων της περιοχής όπου λειτουργεί, για την έναρξη ή συνέχιση της λειτουργίας της, χωρίς αυτή να είναι υποχρεωτική, η διοίκηση, αντί να εξετάζει την κατ’ ουσίαν συνδρομή των νομίμων προϋποθέσεων και όρων λειτουργίας της, εξετάζει την ποσότητα των αντιτιθέμενων, το εύρος των αντιδράσεων και καθόλου την ουσία αυτών. Η συνήθης αιτιολόγηση των οικείων διοικητικών πράξεων που αρνούνται την χωροθέτηση ή τη συνέχιση λειτουργίας τέτοιας επιχείρησης ή την επιβολή επαχθών όρων, ότι υπάρχουν οι αντίστοιχες αρνητικές γνωμοδοτήσεις συνήθως δημοτικών και ιδιωτικών φορέων, χωρίς αναφορά επί της ουσίας και έλεγχο του δικαίου ή μη των γνωμοδοτήσεων αυτών, έχει καταστήσει τον κλάδο όμηρο της γνωστής παθογένειας της διοικήσεως και των ατομικών συμφερόντων που συχνά οδηγούν σε εξεύρεση άλλων αδιαφανών και καθόλου επιθυμητών λύσεων. Για την ουσιαστική αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών θα βοηθούσε, κατά την ταπεινή μου άποψη: Α) η αναλογική εφαρμογή των καινοτόμων διατάξεων που προβλέπονται στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας για την «απλοποίηση αδειοδότησης τεχνικών επαγγελματικών μεταποιητικών δραστηριοτήτων» ειδικά ως προς την περιβαλλοντική αδειοδότηση θα ήταν καθοριστική, πραγματική ανάσα στον κλάδο. Δεδομένης της δαιδαλώδους γραφειοκρατίας και της σειράς γνωμοδοτήσεων που προβλέπει ο ν. 1650/86 από πλείστους όσους φορείς, θα πρέπει η κατάθεση αιτήματος για την έκδοση ΑΕΠΟ με πλήρη φάκελλο να ισχύει ως άδεια της μονάδας για όσο χρόνο διαρκέσει η έκδοσή της, ενώ οι καινοτόμες διατάξεις του σχεδίου αυτού που αφορούν στην απλούστευση της περιβαλλοντικής αδειοδότησης των βιομηχανικών και βιοτεχνικών μονάδων υπό το πρίσμα της αρχής: πρώτα αδειοδοτώ μετά ελέγχω, πρέπει να επεκταθεί και στην υδατοκαλλιέργεια Β) τα κριτήρια και οι προϋποθέσεις συμβατότητας χωροθέτησης μονάδων θα πρέπει κατά το δυνατόν να είναι σαφή, αναλυτικά, μη επιδεχόμενα πολλαπλών ερμηνειών, προκειμένου ακριβώς να απλουστευτεί και επιταχυνθεί η διοικητική διαδικασία. Επί του παρόντος: Η διατύπωση ότι δεν πρέπει να χωροθετούνται υδατοκαλλιέργειες σε περιοχές ανεπτυγμένες τουριστικά ή που παρουσιάζουν ενδιαφέρον για την ανάπτυξη θαλάσσιου τουρισμού, επιδέχεται πλείστες όσες ερμηνείες, σε κάθε περίπτωση, και κρίνονται λίαν προβληματικές, δεδομένου ότι όλες οι παραλιακές περιοχές της χώρας μας παρουσιάζουν ή πρόκειται να παρουσιάσουν στο μέλλον τουριστικό ενδιαφέρον. Πώς ορίζεται το «τουριστικό ενδιαφέρον» ή οι «ανεπτυγμένες τουριστικά περιοχές»; Είναι αυτές που διαθέτουν ορισμένα, αρκετά ή σωρεία ξενοδοχειακών μονάδων, κάποιων ή περισσότερων ενοικιαζόμενων δωματίων ή ακόμη και παραθεριστικών κατοικιών; Σε προσωπική επικοινωνία μου με κάποιον εκπρόσωπο της υπηρεσίας του Τουρισμού, άκουσα την προσωπική του γνώμη ότι αδιαφόρως εάν υπάρχουν τουριστικά καταλύματα ή όχι το τουριστικό ενδιαφέρον υπάρχει, εφ’ όσον τις γύρω παραλίες προτιμούν τουρίστες για τα θερινά τους μπάνια!!!. Μα αν είναι έτσι, τότε στην Ελλάδα μας δεν υπάρχει πουθενά χώρος για υδατοκαλλιέργεια. Η εξειδίκευση, για τον λόγο αυτό, των περιοχών των ανεπτυγμένων τουριστικά και αυτών που παρουσιάζουν ενδιαφέρον πρέπει απολύτως να λάβει χώρα στους αρχικούς ορισμούς του νομοθετήματος. Ακόμη, το κριτήριο της προστασίας προστατευόμενων ενδιαιτημάτων, και ιδιαίτερα της Ποσειδωνίας στις περιοχές ΝΑΤURA, καθίσταται ιδιαίτερα προβληματικό, αφού: -δεν υπάρχει επίσημη καταγραφή των τοποθεσιών των οικοτόπων της Ποσειδωνίας, παρά μόνο σε ελάχιστες περιοχές όπως η Κρήτη – δεν είναι σαφές και δεν μπορούν να είναι κατανοητοί και αξιολογήσιμοι οι όροι: οικότοποι Ποσειδωνίας, λιβάδια Ποσειδωνίας, διάσπαρτοι πληθυσμοί Ποσειδωνίας, αλλά και το πού ακριβώς πρέπει να βρίσκονται αυτοί σε σχέση με την θέση της μονάδας, ώστε να καταστήσουν απαγορευτική την λειτουργία της. Δεδομένου ότι η πατρίδα μας και ολόκληρη η Μεσόγειος είναι πλούσια στην παρουσία του πραγματικά πολύτιμου αυτού είδους, το οποίο προστατεύεται και από το νομοσχέδιο για την βιοποικιλότητα, θα πρέπει να διευκρινιστεί περαιτέρω η πυκνότητα, η θέση και το είδος αυτής, ως κριτήρια αρνητικά για την χωροθέτηση υδατοκαλλιέργειας, διότι άλλως το πολύτιμο αυτό φυτό θα χρησιμοποιείται μοιραία και επιλεκτικά κατά το δοκούν για την χωροθέτηση ή άρνηση χωροθέτησης μονάδων.