Αρχική Ανάπτυξη ΥδατοκαλλιεργειώνΑΡΘΡΟ ΠΡΩΤΟ [Άρθρο 2 Στόχοι του Ειδικού Πλαισίου]Σχόλιο του χρήστη A. G. Lygnos | 4 Μαΐου 2011, 15:47
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Αναρωτιέμαι γιατί η κ. Τάνια Σωτηροπούλου, την οποία δεν γνωρίζω αλλά πιστεύω στην αξία της, κόπτεται υπέρ των ιχθυοτρόφων χωρίς να σκεφτεί η αναλύσει τα προβλήματα τα οποία μια τέτοια απόφαση θα επιφέρει σε μικρές κοινωνίες που, ως επί το πλείστον αποτελούνται από ανθρώπους που η φυσική αλιεία η ο αγροτουρισμός είναι τα μόνα μέσα βιοπορισμού. Αυτοί οι εργάτες δεν προσφέρουν τίποτα στην εθνική οικονομία? Μήπως εδώ ταιριάζει η ρήση "γκρεμίζω εκκλησιά για να κτίσω μοναστήρι"? Το περιβάλλον το οποίο η βιομηχανία των ι/κ συνεχώς μολύνει και επιβαρύνει, δεν ενδιαφέρει την κ. Σωτηροπούλου και την κατά τα άλλα συγκροτημένη σκέψη της? Τα παιδιά και τα εγγόνια μας δεν έχουν δικαίωμα να κολυμπούν σε καθαρές θάλασσες, να ζουν σε καθαρό περιβάλλον, να αναπνέουν καθαρό αέρα? Ολα θα θυσιαστούν για να επιβιώσουν μερικές ήδη χρεωκοπημένες εταιρείες που, δεν ξέρω για ποιούς λόγους, ακόμα συντηρούνται από το "σύστημα"? Στο άρθρο της η κ. Σωτηροπούλου ενδιαφέρεται περισσότερο για το "κενό δικαίου" υπέρ των ιχθυοτρόφων, παρά για τα πλείστα άλλα προβλήματα που μια τέτοια απόφαση θα επιφέρει. Στην περίπτωση αυτή δεν θα υπάρξει "κενό δικαίου" για τις τοπικές κοινωνίες και την κοινωνία εν γένει?