Αρχική Ανάπτυξη ΥδατοκαλλιεργειώνΑΡΘΡΟ ΠΡΩΤΟΣχόλιο του χρήστη Νίκος Παπαϊωάννου | 14 Μαΐου 2011, 19:04
  • Σχόλιο του χρήστη 'Νίκος Παπαϊωάννου' | 14 Μαΐου 2011, 19:04

    ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ Η πρώτη οργανωμένη προσπάθεια από την πλευρά της πολιτείας για τον χωροταξικό σχεδιασμό ανάπτυξης των υδατοκαλλιεργειών αποτελεί από μόνη της μια ιδιαίτερα ενθαρρυντική είδηση. Μία προσπάθεια μάλιστα που βασίζεται σε εμπεριστατωμένες μελέτες και στοιχεία που προέρχονται από την παραγωγή. Ατέλειες φυσικά υπάρχουν και δεν θα μπορούσε άλλωστε να είναι διαφορετικά. Γι αυτό είμαστε όλοι εδώ, ώστε με συγκεκριμένες παρατηρήσεις και προτάσεις να εργαστούμε συλλογικά με στόχο τη βελτιστοποίηση του νομοσχεδίου. Δυστυχώς όμως ο τρόπος διεξαγωγής της διαβούλευσης μέχρι σήμερα δεν φαίνεται να της επιτρέπει να είναι όσο γόνιμη αναμενόταν να είναι. Για μια ακόμα φορά μπροστά σε ένα κρίσιμο θέμα έχουμε χωριστεί σε δύο στρατόπεδα και οι περισσότερες από τις παρεμβάσεις αποσκοπούν στην ενίσχυση των οχυρώσεών μας, στη δημιουργία εντυπώσεων μέσω της όξυνσης και τελικά στην προετοιμασία για τη «μεγάλη μάχη» όπου ο ένας εκ των δύο θα πρέπει να υποστεί μια οδυνηρή και ταπεινωτική ήττα. Σε ένα εντελώς διαφορετικό ύφος θα ήθελα να απευθυνθώ προς τις δύο πλευρές ως ακολούθως: Προς τους υπέρμαχους του κλάδου: Αγαπητοί φίλοι, είναι κοινό μυστικό ότι στα χρόνια που πέρασαν η ιχθυοκαλλιέργεια δεν αναπτύχθηκε «αναίμακτα» όσον αφορά στην αλληλεπίδρασή της με το περιβάλλον. Αρχικά στον χώρο υπήρχαν επιχειρηματίες που δεν γνώριζαν το αντικείμενο, δεν σεβάστηκαν τη βιολογία και την ηθολογία των εκτρεφόμενων ιχθύων ούτε βέβαια τις περιβαλλοντικές ιδιαιτερότητες –σε στεριά και θάλασσα- ορισμένων περιοχών. Δημιουργήθηκαν αντιπαραθέσεις με τοπικούς φορείς και κοινότητες οι οποίες συχνά ήταν απόλυτα δικαιολογημένες. Σήμερα, ζούμε την ενηλικίωση του κλάδου διαθέτοντας τεχνογνωσία και εμπειρία που με κόπο αποκτήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια. Η προσπάθεια της κυβέρνησης για τον χωροταξικό σχεδιασμό του κλάδου πρέπει να αγκαλιαστεί από όλους μας και να συνδυαστεί με μια αλλαγή νοοτροπίας. Καλούμαστε να ανοιχτούμε, να επικοινωνήσουμε με τις μη κυβερνητικές οργανώσεις και τους τοπικούς φορείς. Να παρουσιάσουμε στοιχεία, να επισκεφθούμε σημερινές μονάδες μαζί τους και να αποδείξουμε ότι κατέχουμε το αντικείμενο. Να αποδείξουμε και να αποδεικνύουμε καθημερινά ότι η ιχθυοκαλλιέργεια σήμερα βασίζεται σε άρτια επιστημονική γνώση και παράγει ζωική πρωτεΐνη υψηλής βιολογικής αξίας χωρίς να υποβαθμίζει το περιβάλλον στο οποίο λαμβάνει χώρα. Αυτός φίλοι μου είναι ο δύσκολος αλλά και μόνος δρόμος ανάπτυξης του κλάδου και αρμονικής συνύπαρξης με τις λοιπές κοινωνικές ομάδες. Προς τους πολέμιους του κλάδου: Αγαπητοί φίλοι, όπως προανέφερα σε πολλές περιπτώσεις οι διαμαρτυρίες σας για δυσάρεστες εμπειρίες από την επαφή σας με την ιχθυοκαλλιέργεια δεν ήταν αναίτιες. Σήμερα όμως καλείστε κι εσείς από την πλευρά σας, να δείτε την πρόοδο που έχει συντελεστεί και τους ορίζοντες που ανοίγονται μπροστά μας. Στο παρελθόν είναι αλήθεια ότι άνθρωποι χάθηκαν από ηλεκτροπληξία, αυτό όμως δεν μας εμπόδισε να δημιουργήσουμε ένα σπουδαίο πολιτισμό που στηρίχθηκε στην ηλεκτρική ενέργεια. Επίσης υπήρξαν περιπτώσεις όπου ιερείς, δάσκαλοι και γιατροί διέπραξαν αποτρόπαια εγκλήματα. Αυτό δεν μας οδήγησε στο να κλείσουμε τις εκκλησίες, τα σχολεία και τα νοσοκομεία. Αντίθετα, σε τέτοιες περιπτώσεις αντιδράσαμε ως συντεταγμένες κοινωνίες, απομονώσαμε τους υπαίτιους και προχωρήσαμε μπροστά. Αυτό καλούμαστε να κάνουμε σήμερα. Να αγκαλιάσουμε την προσπάθεια της κυβέρνησης σχετικά με το χωροταξικό, να κάνουμε γόνιμες προτάσεις και να βάλουμε τα θεμέλια για την ανάπτυξη ενός κλάδου που μπορεί να αλλάξει την Ελλάδα. 15.000χλμ ακτογραμμής και 3.000 νησιά εγγυώνται ότι η ανάπτυξη αυτή μπορεί να γίνει αρμονικά τόσο με τον τουρισμό όσο και με άλλες ανθρώπινες δραστηριότητες. Μπορεί να προσφέρει εργασία σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους σε όλα τα μήκη και πλάτη της πατρίδας μας. Δεν εννοώ μόνο τους εργάτες αλλά και κάθε είδους εξειδικευμένο επιστήμονα που μπορεί να έχει άμεση ή έμμεση σχέση με τον κλάδο. Είναι ανάγκη να εγκαταλείψουμε μορφές δογματισμού καθώς αύριο αν όχι εσείς, ίσως τα παιδιά σας βρουν την ευκαιρία να παραμείνουν στην όμορφη πατρίδα μας μετά τις σπουδές τους λόγω της ανάπτυξης που θα έχει επιτευχθεί στην ιχθυοκαλλιέργεια. Οι τοπικές κοινότητες που σήμερα προεδρεύετε σε λίγα χρόνια ίσως να έχουν αναβαθμισμένο ρόλο ύπαρξης λόγω των ανθρώπων που θα έχουν παραμείνει στην περιοχή ως εργαζόμενοι στην ιχθυοκαλλιέργεια. Το ισοζύγιο εισαγωγών-εξαγωγών αυτής της πολύπαθης χώρας μπορεί να διατηρηθεί σε αποδεκτά για την Ευρώπη επίπεδα λόγω της ιχθυοκαλλιέργειας. Άλλωστε αν δεν δώσετε στον εαυτό σας και στην πατρίδα την ευκαιρία να σκεφθείτε σήμερα διαφορετικά, κινδυνεύετε αύριο να χαρακτηριστείτε γραφικοί. Σκεφθείτε την κλονισμένη αυτοπεποίθηση ενός Ιταλού που πριν χρόνια αντιδρούσε στην παραγωγή Παρμεζάνας. Ενός Σκοτσέζου που θεωρούσε την εκτροφή σολομού ως απειλή. Ενός Γερμανού που «έβλεπε» κινδύνους στην ανάπτυξη της αυτοκινητοβιομηχανίας!!! Προς όλους τους Έλληνες: Αγαπητοί μου συμπατριώτες, τα τελευταία δύο χρόνια ακούσαμε πολλά. Από το «αλλάζουμε ή βουλιάζουμε» έως την προσφάτως επικαλούμενη «επανεκκίνηση». Η αλήθεια είναι ότι δεν χρειάζεται να ξανά-ανακαλύψουμε την Αμερική. Ας το κάνουμε όπως οι Νορβηγοί. Πέντε εκατομμύρια άνθρωποι σε μια βραχώδη και άγονη χώρα όπου το μισό χρόνο είναι νύχτα, με συλλογικές προσπάθειες επένδυσαν στην ορθολογική εκμετάλευση των φυσικών πόρων της πατρίδας τους: την ξυλεία, την αλιεία- ιχθυοκαλλιέργεια και πρόσφατα το πετρέλαιο. Σήμερα είναι η πρώτη χώρα στην Ευρώπη στον τομέα των κοινωνικών παροχών!!! Ελάτε λοιπόν να αξιοποιήσουμε τα αγαθά που δόθηκαν πλουσιοπάροχα σε αυτή τη γωνιά του πλανήτη, να δημιουργήσουμε προστιθέμενη αξία και προϋποθέσεις ευημερίας για τα παιδιά μας αλλά και για τις επόμενες γενιές. Αναφέρομαι στο Νερό και στο Ελληνικό Φώς. Η Θάλασσα και ο Ήλιος που ενέπνευσαν τον Ελύτη και μας χάρισαν ένα Νόμπελ, μπορούν να γίνουν το δόρυ στα χέρια των απογόνων του Περικλή και να βροντοφωνάξουν για τη χώρα μας στα γεράκια της Goldman Sachs και της Deutsche Bank: ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ η Ελλάδα!!! Με εκτίμηση Νίκος Παπαϊωάννου Γεωπόνος Ζωοτέχνης