Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Εξωραϊστικός Πολιτιστικός Σύλλογος Οικιστών & Οικοπεδούχων Σκορπονερίου' | 19 Μαΐου 2011, 17:05

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΑΡΘΡΟ ΠΡΩΤΟ [Άρθρο 1 Σκοπός και περιεχόμενο] Σε ότι αφορά τις παραμεθόριες περιοχές ή απομακρυσμένα νησιά/βραχονησίδες που θα αποτελούν και αξιοποίησή τους και στον Ελλαδικό χώρο υπάρχουν εκατοντάδες, δεν θα είχε κανείς αντίρρηση. Και πάλι όμως εφόσον υπήρχε αντικειμενική παρακολούθηση για το θαλάσσιο περιβάλλον από Πανεπιστήμια, ΕΛΚΕΘΕ κλπ (όχι από ιδιώτες μελετητές που θα αντιπροσωπεύουν τους ιχθυοκαλλιεργητές και τα συμφέροντα αυτών). Οι τωρινές μελέτες αφορούν την τακτοποίηση προγενέστερων χωροθετήσεων και ανεξέλεγκτων μονάδων που εδώ και 20 χρόνια λειτουργούν χωρίς κανέναν κρατικό έλεγχο επιπτώσεων για το περιβάλλον. Όσον αφορά τους εργαζομένους, οι μόνοι που μπορούν να εργάζονται σε αυτές τις ανεξέλεγκτες συνθήκες και χωρίς ιατρική παρακολούθηση, είναι οι αλλοδαποί και άρα δεν βοηθά στην καθιέρωση νέων θέσεων εργασίας. ΑΡΘΡΟ ΠΡΩΤΟ [Άρθρο 2 Στόχοι του Ειδικού Πλαισίου] και [Άρθρο 3 Πεδίο Εφαρμογής – Ορισμοί] Και στις δύο περιπτώσεις οι προτάσεις των δήθεν ενδιαφερομένων ιδιωτών αφορούν την εξυπηρέτηση των ιχθυοκαλλιεργητών και μόνο και δεν μπορούν να χαρακτηριστούν αντικειμενικές. ΑΡΘΡΟ ΠΡΩΤΟ [Άρθρο 4 Κατηγορίες υδατοκαλλιεργειών στην Ελλάδα – Αναγκαίες υποδομές για τη λειτουργία των μονάδων υδατοκαλλιέργειας] Για το «fallowing» σε ανεπτυγμένες χώρες όπως οι Σκανδιναβικές, αυτό που εφαρμόζεται είναι ανά μία πενταετία να εγκαταλείπεται η θέση της μονάδος και η απομάκρυνσή της να είναι τουλάχιστον 10 μίλια και όχι δεξία-αριστερά της υπάρχουσας, με την μέθοδο των 100 στρεμμάτων που σας προτείνουνε, η οποία είναι καταστροφική για τους κλειστούς κόλπους. Για να επανέλθει ο χώρος στην πρότερα κατάσταση χρειάζεται διπλάσιο χρόνο από την διάρκεια της εγκατάστασης. Στον κοινόχρηστο αιγιαλό δεν μπορεί να υπάρχει καμία εγκατάσταση (ο αιγιαλός ανήκει ελεύθερα σε όλους). Άλλωστε αφορά την κοινή χρήση εκ του Συντάγματος. Σε ότι αφορά τις βασικές κατασκευές και επεμβάσεις, δεν είναι δυνατόν να νομοθετείται κατ’ εξαίρεση η χρήση αυθαιρέτων σε δημόσια γη και να καταστρατηγείται ο νόμος περί αιγιαλού και παραλίας. Αν θέλετε νομιμότητα, ας ενταχθούν πρώτα στο σχέδιο πόλεως. ΑΡΘΡΟ ΠΡΩΤΟ [Άρθρο 5 Εθνικό Πρότυπο Χωροταξικής Οργάνωσης Υδατοκαλλιεργειών] Σε ότι αφορά την χωροθέτηση εντός ΠΑΥ/ΠΟΑΥ/ΠΑΣΜ ή μεμονωμένων χωροθετήσεων, δεν είναι δυνατόν να ισχύουν εφόσον με το παρόν θέλετε την εφαρμογή της ΠΟΑΥ. Δεν μπορεί να συνυπάρχει τουριστική ανάπτυξη, κατοικίες και ιχθυοκαλλιέργειες και προφανώς η προτεινόμενη απόσταση των 1000 μέτρων δεν επαρκεί. Η επιλογή των χώρων και ο καθορισμός τους έγινε για την νομιμοποίηση των υπαρχόντων μονάδων και δεν είναι αντικειμενική. Για τα χαρακτηριστικά του χωροταξικού χαρακτήρα υπάρχει η παρουσία ασύμβατων χρήσεων και η ύπαρξη οικισμών. Με το πλαίσιο αυτό δεν λαμβάνεται καμία μέριμνα για του οικισμούς αυτούς, αλλά μόνο πως θα εξυπηρετηθούν οι ιχθυοκαλλιεργητές. Στις περιοχές όπου επιτρέπεται ο εκσυγχρονισμός των μονάδων (αποκλειστικά και μόνο σε ΠΟΑΥ) κατά προτεραιότητα, θα πρέπει να γίνει έλεγχος της ποιότητας των νερών από εξειδικευμένους φορείς και θα πρέπει να υπάρχουν υπεύθυνες μελέτες σε τριμηνιαία βάση. Το ερώτημα είναι, γιατί δεν έχει γίνει έλεγχος από ιδρύσεως των ιχθυοκαλλιεργειών. Οι σχετικές αδειοδοτήσεις είχαν τους όρους που έθετε η ελληνική νομοθεσία και η ΕΕ αλλά δεν τηρήθηκαν ποτέ. Όποια βελτίωση και αν υπάρχει μέχρι σήμερα, ήταν αποκλειστικά και μόνο από ιδιώτες θιγόμενους που κατήγγειλαν την αυθαιρεσία. Για αυτό θα πρέπει να υπάρχει ολική λύση ΠΟΑΥ χωρίς γνώμονα την εξυπηρέτηση των ιχθυοκαλλιεργητών και μόνο. Με βάση το Σύνταγμα. Ας τους δρομολογήσετε, μετεγκαταστήσετε, αδειοδοτήσετε σε περιοχές μακριά από κατοικίες ή τουριστικά καταλύματα και πάντοτε με περιβαλλοντικό έλεγχο. ΑΡΘΡΟ ΠΡΩΤΟ [Αρθρο 6 Κατευθύνσεις για το καθεστώς και τους όρους χωροθέτησης μονάδων και υποδοχέων υδατοκαλλιέργειας] Δεν μπορεί να λειτουργούν χωρίς δικό τους αποκλειστικό χώρο διέλευσης. Δεν μπορεί να παραμένει/αδειοδοτείται/εκσυγχρονίζεται σε περιοχή όμορη εντός κλειστού όρμου, χωρίς καμία μέριμνα για το θαλάσσιο περιβάλλον. Μετά από βάσιμες καταγγελίες θα πρέπει να υπάρχει κλείσιμο ή μετεγκατάσταση της μονάδος. Σε περίπτωση εγκατάλειψης μονάδος ή παύσης λειτουργίας θα πρέπει το κράτος να αναλαμβάνει την επαναφορά του χώρου στην πρότερα κατάσταση. Σημειώστε συγκεκριμένο παράδειγμα μονάδος εντός του όρμου Σκορπονερίου που σταμάτησε την λειτουργία της με απόφαση του ΣτΕ από το 1996, με εγκαταστάσεις που κρίθηκαν αυθαίρετες και κατεδαφιστέες και μέχρι σήμερα παραμένουν και έχουν μετατραπεί σε κατοικία αλλοδαπών. Οι χερσαίες εγκαταστάσεις θα πρέπει να απομακρύνονται και να αποκαθίσταται ο χώρος με μέσα που διαθέτει το κράτος και όχι με αναμονή και αδιαφορία του ιδιώτη. Αλλιώς, πριν την αδειοδότηση και ανάλογα με τα έργα της μονάδος, να απαιτείται εγγυητική που με την κατάπτωση να ικανοποιείται η απαίτηση. Η διαχείριση των απορριμμάτων να προβλέπει την τήρηση της Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας (Άρθρο 5 και 6) μιας και οι ιχθυοκαλλιέργειες και τα απορρίμματα τους είναι επικίνδυνα για την δημόσια υγεία. AΡΘΡΟ ΠΡΩΤΟ [Άρθρο 7 Κριτήρια και συμβατότητες χωροθέτησης μονάδων και υποδοχέων υδατοκαλλιέργειας] Τα όρια των 1000 μέτρων που προβλέπονται και ειδικά για κλειστούς όρμους ή κόλπους είναι αδιανόητα και η ρύπανση δεδομένη. Η εγκατάσταση ΠΟΑΥ θα πρέπει να απέχει τουλάχιστον 5 μίλια από οποιαδήποτε κατοικημένη περιοχή. Η χωροθέτηση νέων ή παλαιών μονάδων θα πρέπει να μην προβλέπει ανανέωση ή παραμονή των, σε περιοχές που το ίδιο το κράτος έχει εντάξει στο σχέδιο πόλεως ή είναι όμορες για τουριστικές εγκαταστάσεις ή εξοχικές κατοικίες. Όπου υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις, θα πρέπει το λάθος να διορθώνεται με την μετεγκατάσταση. Το μήκος των διχτυών-κλοβών δεν θα πρέπει να ξεπερνά το 1/3 του βάθους της θάλασσας στο σημείο αυτό, το οποίο θα πρέπει να ανέρχεται σε τουλάχιστον 40 μέτρα. Η αδειοδότηση μιας μονάδος να μην γίνεται πριν ελεγχτεί (από ΕΛΚΕΘΕ) εάν η περιοχή ανήκει στις κατηγορίες Natura ή Ποσειδονία. Φυσικά σε όποια ΠΟΑΥ-ΠΑΥ-ΠΑΣΜ να υποχρεούται ο ενδιαφερόμενος επενδυτής να εγκαθίσταται σε περιοχή που έχει ελέγχθει από αναγνωρισμένο φορέα και να φέρει την ευθύνη παρακολουθήσεως και καλής λειτουργίας έναντι μελλοντικών περιβαλλοντολογικών βλαβών. AΡΘΡΟ ΠΡΩΤΟ [Άρθρο 9 Λοιπές Κατευθύνσεις] Θα πρέπει να αυστηροποιηθούν οι νόμοι περί αιγιαλού και παραλίας και όχι να τροποποιηθούν υπέρ των ιχθυοκαλλιεργητών. Ο αιγιαλός και η παραλία είναι ελεύθερη βάση νόμου χωρίς διάκριση. Το θεσμικό καθεστώς των επαναμισθώσεων να γίνεται μόνον εφόσον πληροί της απαιτούμενες προϋποθέσεις και δεν έχει καταγγελίες ή πρόστιμα εναντίων του για παραβιάσεις της αδειοδότησης. Να γίνεται μόνο και αποκλειστικά εντός ΠΟΑΥ και να μην έχουν σύγκρουση χρήσεων και να αποτρέπονται όπου ήδη υπάρχουν. ΥΓ: Σε ότι αφορά τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των ιχθυοκαλλιεργειών, είναι εξαιρετική η μελέτη του Γεωργίου Κάρλου. ΥΓ: Ο Δήμος Ανθηδώνας, την 30/08/2010 και την 78/10 ομόφωνη απόφασή του ΔΣ, γνωμοδότησε τα εξής: 1. Να απομακρυνθεί και να μεταφερθεί άμεσα η ανωτέρω ιχθυοκαλλιέργεια, εκτός του όρμου Σκορπονερίου. 2. Να αποκλεισθεί ο όρμος Σκορπονερίου από οποιαδήποτε μελλοντική δραστηριότητα εγκατάστασης ιχθυοκαλλιεργειών.