Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Επιτέλους μετά από μιά μεγάλη περίοδο στασιμότητας, διαφαίνεται η πρόθεση να μπουν κανόνες στόν τομέα τών ιχθυοκαλλιργειών, μέσα σε περιβάλλον όπου όλοι θα λειτουργούν με αντικειμενικά κριτήρια καί καθορισμένες προδιαγραφές πού θα είναι γνωστά εκ τών προτέρων, όπως συμβαίνει σε κάθε σοβαρή χώρα, καί να μήν είναι ο κάθε επιχειρηματίας-ο οποίος είτε μας αρέσει είτε όχι, αναλαμβάνει αυτός καί μόνον αυτός, τό όποιο οικονομικό ρίσκο, ενώ όλοι οι άλλοι σχολιάζουν εκ του ασφαλούς- έρμαιο τού οποιουδήποτε με τίς οποιεσδήποτε προθέσεις. Προφανώς οι ιχθυοκαλλιέργειες δέν είναι καί δέν πρέπει να γίνουν ο μοναδικός δρόμος ανάπτυξης τής χώρας. Είναι όμως ένας δυναμικός κλάδος ανάπτυξης με μέλλον, ο οποίος με ευθύνη τής πολιτείας δυστυχώς, μέχρι σήμερα προσπαθεί να αναπτυχθεί μέσα σε περιβάλον χωρίς κανόνες στήν ουσία, ο βασικότερος τών οποίων είναι ο χωροταξικός σχεδιασμός. Είναι βέβαιο πώς καμία αρνητική αντίδραση δέν θα υπήρχε, εάν μέσω τού χωροταξικού σχεδιασμού υπήρχαν καθορισμένες ζώνες γιά συγκεκριμένες επιχειρηματικές δραστηριότητες. Ενα παράδειγμα γιά τόν σοβαρό ρόλο τού χωροταξικού σχεδιασμού είναι η νήσος Mauritius(γνωστή στήν χώρα μας καί σάν αγ. Μαυρίκιος), ένας κατ΄εξοχήν τουριστικός προορισμός παγκοσμίως, όπου η κυβέρνηση έχει καθορίσει σαφώς περιοχές με συντεταγμένες, μέσα στίς οποίες οι ενδιαφερόμενοι(ντόπιοι καί ξένοι) δύνανται να αναπτύξουν δραστηριότητες σχετικές με ιχθυοκαλλιέργειες, χωρίς ποτέ οι δύο αυτές δραστηριότητες να έλθουν σε αντιπαράθεση. Η έλειψη χωροταξικού σχεδιασμού, χρησιμοποιείται από τό αρμόδιο υπουργείο εδώ καί δέκα πέντε(15) χρόνια περίπου, σάν αιτία άρνησης χορήγησης νέων αδειών σέ πολίτες τής χώρας οι οποίοι έχουν σοβαρή πρόθεση ενασχόλησης με τήν επιχειρηματική δραστηριότητα στόν εν λόγω τομέα αφ΄ενός καί κατέχουν σύγχρονη τεχνογνωσία αφ΄ετέρου. Τήν ίδια στιγμή οι περισσότερες από τίς υπάρχουσες μονάδες υπολειτουργούν ή έχουν αναστείλει οριστικά τίς δραστηριότητες τους( καθεστώς πτώχευσης). Τό αρμόδιο υπουργείο προτρέπει τόν κάθε αιτούντα νέα άδεια ιχθυοκαλλιέργειας, να προβεί σε αγορά μιάς εξ αυτών αναλαμβάνοντας βεβαίως καί όλα τά τραπεζικά οικονομικά βάρη, ενέργεια τήν οποία μόνο άσχετοι με τήν επιχειρηματικότητα μπορούν να προτείνουν καί στήν οποία δέν είναι δυνατόν να προβεί κανείς σοβαρός επιχειρηματίας. Τήν ίδια στιγμή επίσης κάποιοι, εκμεταλλευόμενοι όλες αυτές τίς αδυναμίες δημιούργησαν τίς κατάλληλες συνθήκες γιά τήν γιγάντωση των, καθώς καί τήν λειτουργία των δίκην μονοπωλείων στήν εγχώρια καί διεθνή αγορά. Οι ισχυρισμοί περί μόλυνσης τού θαλλάσιου χώρου από τίς μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας δέν ευσταθούν. Εάν αυτό συνέβαινε, όλος ο πληθυσμός τής μονάδος θα πέθαινε τήν ίδια στιγμή, δεδομένου ότι κανένα ψάρι δέν επιβιώνει καί στίς πιό ελαφριές συνθήκες μόλυνσης. Αυτοί πού γράφουν τα περί μολύνσεως δέν παρακολουθούν δελτία ειδήσεων ποτέ; Εάν παρακολουθούσαν θα έβλεπαν συχνά περιπτώσεις πλήρους καταστροφής τού θαλάσσιου πληθυσμού όταν γιά διάφορους λόγους μολύνθηκε η θαλάσσια περιοχή. Θά ήξεραν επίσης ότι κάθε φορά που εντοπίζονται νεκρά ψάρια στούς ταμιευτήρες νερού της ΕΥΔΑΠ, αυτή προβαίνει άμμεσα σέ ελέγχους τού νερού, διότι τα νεκρά ψάρια είναι ένδειξη ότι κάτι δέ πάει καλά. Αυτός πού πρώτα απ΄όλα έχει τήν μέγιστη ανάγκη να διατηρήσει πλήρως ελεγχόμενο καί υγιές περιβάλλον, είναι ο επιχειρηματίας, διότι χωρίς αυτή τήν παράμετρο δέν πρόκειται να υπάρξει ποτέ παραγωγή. Οτιδήποτε άλλο λέγεται, εάν δέν είναι εκ τού πονηρού, είναι ανοησία. Μακάρι η όποια μόλυνση τής θάλασσας να προέρχονταν μόνο από τίς ιχθυοκαλλιέργειες. Είναι καιρός οι αρμόδιοι φορείς να δούν το θέμα του χωροταξικού σχεδιασμού πραγματικά σοβαρά καί να τό λύσουν τό δυνατόν συντομότερα, έτσι ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις σοβαρής ανάπτυξης τής επιχειρηματικότητας σε όλους τούς τομείς που αυτή είναι δυνατόν να γίνει στή χώρα μας. Είναι σαφές ότι η λύση τού χωροταξικού, δέν αφορά μόνο στόν τομέα τών ιχθυοκαλλιεργειών. Απλούστατα θα μπούν επιτέλους κανόνες γιά τό ποιά δραστηριότητα καί πού θα μπορεί κάποιος να κάνει. Οσο γιά τούς υπόλοιπους ας συνεχίσουν να κάθονται στόν καναπέ τους, προσπαθόντας να εμποδίζουν συνεχώς καί με ανόητους κυρίως ισχυρισμούς, όποιους προσπαθούν να πάνε μερικά βήματα εμπρός. Ετσι κι΄αλλιώς υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων: Αυτοί πού δημιουργούν τα ρεκόρ.....κι΄αυτοί πού τα παρακολουθούν ‘’σχολιάζοντας’’ τα από τήν τηλεόραση.