Αρχική Ανάπτυξη ΥδατοκαλλιεργειώνΑΡΘΡΟ ΠΡΩΤΟΣχόλιο του χρήστη Άδωνις Κύρου (Δημοσιογράφος) | 20 Μαΐου 2011, 12:45
  • Σχόλιο του χρήστη 'Άδωνις Κύρου (Δημοσιογράφος)' | 20 Μαΐου 2011, 12:45

    Αθήνα, 18 Μαΐου 2011 Κύριοι, Με έκπληξη, αλλά και εύλογη δυσαρέσκεια, πληροφορήθηκα τα σχέδια για υδατοκαλλιέργειες (ιχθυοκαλλιέργειες) στο νησί του Πόρου, στο πλαίσιο του Χωροταξικού Σχεδιασμού Αειφόρου Ανάπτυξης. Διερωτώμαι ποίος... σοφός εγκέφαλος εισηγήθηκε, ότι το νησί αυτό του Σαρωνικού, η αρχαία Καλαύρεια, δεν εμπίπτει σε τουριστικούς, περιβαλλοντικούς και αρχαιολογικούς περιορισμούς, ώστε να εξαιρεθεί της εγκαταστάσεως των καταστροφικών ιχθυοκαλλιεργειών. Πού, άραγε, ζουν οι άνθρωποι αυτοί, για να... αποφασίζουν και διατάσσουν τέτοιες αστήρικτες, ανεδαφικές και ανιστόρητες θέσεις; Ο Πόρος, το κατάφυτο νησί εγγύτατα στην ακτή της Τροιζηνίας, αποτελεί ένα από τα προσφιλέστερα θέρετρα του Σαρωνικού. «Μικρή Βενετία» τον χαρακτήριζε ο Σεφέρης στα δοκίμιά του, ενώ και ο Αμερικανός συγγραφέας Χένρυ Μίλλερ αφιερώνει εγκωμιαστικούς χαρακτηρισμούς γι’ αυτόν. Έδρα της Αμφικτυονίας της Καλαυρείας στην αρχαιότητα, διαθέτει πραγματικό αρχαιολογικό θησαυρό, από τους Προϊστορικούς χρόνους μέχρι και τη Βυζαντινή περίοδο, με κορυφαίους: (α) Τους πρωτοελλαδικούς οικισμούς της 3ης χιλιετίας π.Χ. (Κάβος Βασίλη, Κοκορέλλι, Μπίστι, Βαγιονιά) επί της βόρειας ακτής, που έχουν αποδώσει πλούσια ευρήματα, αποκείμενα στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Πόρου. (β) Τη μυκηναϊκή (12ος αι. π.Χ.) νησιωτική πολιτεία στη νησίδα Μόδι (το Λιοντάρι ή Πετροκάραβο των λαϊκών θρύλων), στην ακτή της οποίας έχει εντοπιστεί και ερευνάται σημαντικό ναυάγιο αυτής της περιόδου, ενώ πολλά άλλα ναυάγια παραμένουν αδιερεύνητα σε μεγαλύτερα βάθη και μέχρι της ακτής Σκάλα Μόδι, όπου κατέληγε η μυκηναϊκή οδός επικοινωνίας με το εσωτερικό του νησιού. (γ) Το περιώνυμο κατά την αρχαιότητα Ιερό του Ποσειδώνος, έδρα της Αμφικτυονίας της Καλαυρείας, το οποίο επισκέπτονται χιλιάδες αρχαιόφιλοι και ξένοι τουρίστες κάθε χρόνο, το λιμάνι του οποίου ήταν ο κόλπος της Βαγιονιάς, όπου σώζονται πολλά κατάλοιπα, αλλά οι ανίδεοι εισηγητές θεωρούν ότι μπορεί να εγκατασταθεί μεγάλη μονάδα ιχθυοκαλλιέργειας!!! (δ) Η νησίδα του Αγίου Κωνσταντίνου (Μπούρτζι), στη νοτιοδυτική ακτή του Πόρου, όπου υπάρχουν τα υπολείμματα μεγάλης Βυζαντινής φρουριακής εγκαταστάσεως του 7ου μ.Χ. αιώνα, ενώ είναι πασίγνωστο και το επ’ αυτής φρούριο του Heideck, των χρόνων της Επαναστάσεως του 1821. Ας προστεθεί και η ύπαρξη, στην απέναντι ακτή του Δαμαλά, σημαντι-κών αρχαιοτήτων (μυκηναϊκό νεκροταφείο, αρχαίο λιμάνι της Τροιζήνας), αλλά και τα βυθισμένα σκάφη του Ελληνικού στόλου στο στενό μεταξύ Πόρου και Τροιζηνίας, όπου και ο Ρωσσικός ναύσταθμος μαρτυρεί τα δραματικά γεγονότα του 1833, ενώ και το πολυτραγουδισμένο Λεμονοδάσος απλώνεται λίγο νοτιότερα. Δεν θα επεκταθώ άλλο, διότι η σχετική πρόταση για ιχθυοκαλλιέργειες μαρτυρεί απροσμέτρητη βλακεία και άγνοια, εκτός αν υποκρύπτει και αχόρταγη επιθυμία για πονηρές επενδύσεις και επιδοτήσεις. Τα παραδείγματα περί σχεδιαζομένης εγκαταστάσεως ανεμογεννητριών στον Κάβο Μαλέα, στη Μάνη, στο νησί της Γυάρου και σε τόσα άλλα ιστορικά, αρχαιολογικά και τοπία ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους, βοούν περί της νέας αυτής... προσοδοφόρου επιδόσεως κάποιων πολυμήχανων Νεοελλή-νων κυνηγών της «μίζας» και του εύκολου πλουτισμού με την κάρπωση ξένων επιδοτήσεων. Θέλω να ελπίζω, ότι ο Πόρος, με τη «μικρή Βενετία» του λιμενικού διαύλου του, όπου βρίσκονται και ο ωραίος πέτρρινος φάρος, το ιστορικό Προπαιδευτήριο του Ναυτικού μας, οι ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις και η Μονή της Ζωοδόχου Πηγής, το νησί αυτό της πανέμορφης δασικής καλύψεως και κυρίως των δαντελωτών ακτών με τα σμαραγδένια νερά, θα μείνει ανέγγιχτο από αυτή την απρόσμενη απειλή των ιχθυοκαλλιεργειών, που καταστρέφουν όχι μόνο γραφικές παραλιακές εκτάσεις, αλλά και παράκτιους χώρους, με τα έργα υποδομής (εγκαταστάσεις, δρόμοι κλπ.). Μετά τιμής, ΑΔΩΝΙΣ Κ. ΚΥΡΟΥ Δημοσιογράφος