Αρχική Ανάπτυξη ΥδατοκαλλιεργειώνΑΡΘΡΟ ΠΡΩΤΟΣχόλιο του χρήστη Συλλογος Προστασίας Περιβαλλοντος Αγίου Ιωάννη Θεολόγου Μαλεσίνας Φθιώτιδας | 24 Μαΐου 2011, 10:45
  • Σχόλιο του χρήστη 'Συλλογος Προστασίας Περιβαλλοντος Αγίου Ιωάννη Θεολόγου Μαλεσίνας Φθιώτιδας' | 24 Μαΐου 2011, 10:45

    Ας ακουσουμε και τους ειδικους: ----Εάν οι ιχθυοπαραγωγικές μονάδες δεν λειτουργούν σωστά τονίζει η κ. Μαρία Γιαγνίση, βιολόγος – ωκεανογράφος του Ινστιτούτου Υδατοκαλλιεργειών του Ελληνικού Κέντρου Θαλάσσιων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ) και δεν τηρούνται αυστηρές προδιαγραφές υγιεινής –φαινόμενο συνηθισμένο- τότε οι αλλοιώσεις των ψαριών μέσα στους κλώβους, οι ασθένειες που αντιμετωπίζουν και η σήψη των ψόφιων ψαριών δημιουργούν μικρόβια εξαιρετικά επικίνδυνα για την δημόσια υγεία. Σύμφωνα με τους ειδικούς, μπορούν να προκαλέσουν δερματοπάθειες, κολπίτιδες και άλλες λοιμώξεις στις γυναίκες, ενώ τα μικρά παιδιά κινδυνεύουν από αλλεργικό άσθμα και στομαχικές διαταραχές εξαιτίας της πολύ υψηλής συγκέντρωσης αμμωνιακών, νιτρικών και άλλων ιόντων του αζώτου. Σοβαρός είναι ο κίνδυνος από τη ρίψη αντιβιοτικών στα ψάρια, κάτι που γίνεται σχεδόν σε όλα τα ιχθυοτροφεία. Τα αντιβιοτικά ενδυναμώνουν τα μικρόβια, σε βαθμό που ορισμένες φορές είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν από τον ανθρώπινο οργανισμό. Την εκτεταμένη ρύπανση που προκαλούν οι ιχθυοκαλλιέργειες στις ελληνικές θάλασσες έχει διαπιστώσει σε έκθεσή του και το Μεσογειακό Σχέδιο Δράσης του Προγράμματος Περιβάλλοντος του ΟΗΕ. Σύμφωνα με αυτό, τα ιχθυοτροφεία απελευθερώνουν στο περιβάλλον περιττώματα ψαριών, χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται για τον καθαρισμό διχτύων, φάρμακα κατά παρασίτων και ασθενειών, αλλά και σημαντική ποσότητα τροφής. Η τροφή των ψαριών είναι πλούσια σε άζωτο και φώσφορο, με αποτέλεσμα να προκαλεί ευτροφισμό επειδή λειτουργεί ως λίπασμα για τα φύκια και οδηγεί σε υποβάθμιση του πυθμένα σε λίμνες και στη θάλασσα. Η παραγωγή προϊόντων ιχθυοκαλλιέργειας στη χώρα μας -120.000 τόνοι ετησίως- προσφέρει σημαντικές θέσεις εργασίας, συνεπώς οποιαδήποτε συρρίκνωση της δραστηριότητας αυτής θα είχε έντονα αρνητικές οικονομικές επιπτώσεις. « Το ζητούμενο είναι να γίνει σωστή χωροθέτηση σε περιοχές –κατά προτίμηση- χωρίς τουριστική ανάπτυξη και να υπάρχει τακτικός έλεγχος ώστε να μην παραβιάζονται συστηματικά οι περιβαλλοντικοί όροι», προτείνει η κ. Γιαγνίση. http://theologos-env.blogspot.com